«Δεν το ξεπερνάς»: Ψυχολόγοι μιλούν για το παιδικό πένθος του πρίγκιπα Χάρι

«Όταν πέθανε η μητέρα μου, είχαμε δύο καπέλα να φορέσουμε» δήλωσε ο πρίγκιπας Χάρι, καθώς μίλησε για το τραύμα που του προκάλεσε το δημόσιο πένθος για τη μητέρα του. «Το ένα ήταν δύο θλιμμένοι γιοι που ήθελαν να κλάψουν, να θρηνήσουν και να επεξεργαστούν αυτό το πένθος εξαιτίας της απώλειας της μητέρας μας. Και το δεύτερο ήταν το βασιλικό καπέλο – να μην δείξουμε κανένα συναίσθημα, να βγούμε εκεί έξω και να συναντήσουμε τους ανθρώπους, να τους σφίξουμε το χέρι».

Ο θάνατος της Νταϊάνα, πριγκίπισσας της Ουαλίας, η οποία σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στο Παρίσι το 1997, δεσπόζει στο ντοκιμαντέρ έξι επισοδείων του Netflix, το «Harry & Meghan». Στο πρώτο επεισόδιο, ο 12χρονος Χάρι και ο μεγαλύτερος αδελφός του, πρίγκιπας Γουίλιαμ, θαυμάζουν τον ανθοστολισμό και χαιρετούν τους θρηνούντες μία ημέρα πριν από την κηδεία της μητέρας τους.

«Το Ηνωμένο Βασίλειο κυριολεκτικά έπνιξε εμένα και τον Γουίλιαμ ως παιδιά. Η προσδοκία να μας δούμε, εμένα και τον Γουίλιαμ, έξω και να κυκλοφορούμε ήταν πραγματικά δύσκολη για τους δυο μας» δήλωσε ο Χάρι.

• Διαβάστε επίσης: Παρακολουθήστε το «Χάρι & Μέγκαν» και μετά πείτε μου ότι δεν ήταν θύματα του φανατισμού του Τύπου

Photo: YouTube

Η Δρ Λίντα Μπλερ, κλινική ψυχολόγος, θυμήθηκε ότι παρακολούθησε τα πλάνα με τους δύο νεαρούς πρίγκιπες να παρελαύνουν στην πομπή της κηδείας πίσω από το φέρετρο της μητέρας τους. «Όλοι θέλαμε να τους αγκαλιάσουμε, έτσι δεν είναι;» είπε. «Εκείνη τη στιγμή, δεν είχα παρά βαθύτατο θαυμασμό για την ικανότητά τους να φορούν αυτά τα «δύο καπέλα» και το μόνο που προσεύχομαι είναι να είχαν κάποιον να τους μιλήσει γι’ αυτό».

Τόνισε τη σημασία του να μιλάμε στα παιδιά που υποφέρουν από πένθος. «Πρώτα απ’ όλα θα έλεγα ότι δεν το ξεπερνάνε. Και αυτό εξαρτάται από το πώς ενθαρρύνονται τα παιδιά να διαπραγματευτούν τα συναισθήματά τους. Έτσι, αυτό που μπορεί να κάνει τη διαφορά είναι το ποιος μένει πίσω και η προσοχή και ο χρόνος που αφιερώνει στα παιδιά» είπε.

«Σε αυτή την ηλικία, τα παιδιά προφανώς καταλαβαίνουν ότι ο θάνατος είναι κάτι μόνιμο και συχνά υπάρχει φόβος – «ποιον άλλο θα χάσω ή θα πεθάνω;» – επειδή η ιδέα του θανάτου έχει επιβληθεί στο πρόσωπό τους. Και έτσι ο χρόνος για να μιλήσουμε γι’ αυτό είναι πραγματικά σημαντικός, αλλά να μιλήσουμε γι’ αυτό με τον δικό τους τρόπο».

Στο ντοκιμαντέρ ο Χάρι, 38 ετών, δήλωσε ότι δεν έλαβε τη σωστή υποστήριξη μετά το θάνατο της μητέρας του. «Προσπαθούσα να ισορροπήσω την όλη εμπειρία του να είμαι ένα νεαρό αγόρι που αντιμετώπιζε την απώλεια της μητέρας του χωρίς ιδιαίτερη υποστήριξη ή βοήθεια ή καθοδήγηση. Δεν μου φαινόταν σωστό, δεν μου φαινόταν δίκαιο» δήλωσε.

Ο Χάρι έχει μιλήσει με ειλικρίνεια τα τελευταία χρόνια για τους αγώνες του με την ψυχική υγεία και τις επιπτώσεις του θανάτου της μητέρας του. Είπε ότι ξεκίνησε θεραπεία στην ηλικία των 28 ετών, αφού ένιωθε «στα πρόθυρα να χτυπήσει κάποιον».

Πέρυσι, αναζήτησε ένα ειδικό πρόγραμμα θεραπείας τραύματος γνωστό ως EMDR (Eye Movement Desensitisation and Reprocessing) για να αντιμετωπίσει το άλυτο άγχος που προερχόταν από το πένθος του.

Η Αναλίσα Μπαρμπιέρι, αρθρογράφος συμβουλών της Guardian, η οποία πήρε συνεντεύξεις από ειδικούς σε θέματα τραύματος, δήλωσε: «Όταν κάτι είναι τραυματικό, δεν καταγράφεται στον εγκέφαλο με τον ίδιο τρόπο όπως μια κανονική μνήμη. Και έτσι μπορεί να επαναληφθεί επειδή προσπαθείς να το κατανοήσεις. Έτσι, αν κάποιος πενθεί και είναι αρκετά τραυματικό, όπως φαντάζομαι ότι θα ήταν πιθανώς αν είσαι 12 ετών και η μητέρα σου σκοτωθεί σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, τότε μπορεί να κολλήσεις αρκετά εκεί, εκτός αν κάποιος σε βοηθήσει να βγεις από αυτό» είπε.

Photo: YouTube

«Ένα μικρό αγόρι, στα 12 του, σκέφτεται ότι δεν μπόρεσε να σώσει τη μαμά του, γιατί, όπως είπα, νομίζω ότι το τραύμα κολλάει, είσαι ακριβώς εκεί πίσω για μια ζωή, με ανάμεικτα συναισθήματα» πρόσθεσε.

Η Λετίζια Πέρνα, ψυχοθεραπεύτρια και διευθύντρια των υπηρεσιών της φιλανθρωπικής οργάνωσης για το παιδικό πένθος, Winston’s Wish, δήλωσε ότι δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Χάρι συνέχισε να επιστρέφει στο θέμα της απώλειάς του ξανά και ξανά.

«Ειδικά για τα μικρά παιδιά, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η θλίψη έχει κορυφώσεις σε διάφορες πτυχές της ζωής τους» είπε. «Έτσι, όταν ο Χάρι και η Μέγκαν παντρεύτηκαν, είμαι σίγουρη ότι ο Χάρι σκέφτηκε τη μαμά του, η μαμά δεν ήταν εκεί, η μαμά θα έπρεπε να ήταν εκεί. Το ίδιο και στη γέννηση των παιδιών του, η μαμά θα έπρεπε να ήταν εκεί – αυτή η έννοια του ‘αυτή είναι η γιαγιά σου αλλά δεν θα τη γνωρίσεις ποτέ’ είναι πολύ ζωντανή γι’ αυτόν αυτή τη στιγμή».

Η Πέρνα πρόσθεσε ότι η ειλικρίνεια του Χάρι θα μπορούσε να βοηθήσει και άλλους. «Νομίζω ότι αυτά είναι τα κομμάτια του Χάρι που έχω αγαπήσει περισσότερο κατά μία έννοια, γιατί ουσιαστικά αυτό που είπε σε όλους μας είναι: «Δεν ξεχνάς. Δεν φεύγει. Ο χρόνος δεν επουλώνει την πληγή, η πληγή είναι εκεί» είπε.

«Και νομίζω ότι αυτή είναι μια αναγνώριση που χρειάζονται πολλοί άνθρωποι που πενθούν. Ότι δεν πειράζει, ότι παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει τόσα χρόνια για τον Χάρι εξακολουθεί να πενθεί, ότι εξακολουθεί να είναι ένα παιδί που πενθεί κατά κάποιο τρόπο. Εξακολουθεί να είναι ένα άτομο που πενθεί και αυτή η πληγή και αυτός ο πόνος δεν φεύγει».

Δείτε το βίντεο:

*Με στοιχεία από thequardian.com