H Ιωάννα Τσιλίκα είναι αναμφισβήτητα μία γυναίκα που παραδίδει μαθήματα ζωής. Ένα παράδειγμα ψυχικής δύναμης και θέλησης.

Καθηλωμένη σε αναπηρικό αμαξίδιο τα τελευταία 15 χρόνια, ύστερα από ένα τροχαίο ατύχημα που είχε, βρήκε τη δύναμη ψυχής, έκανε τη δική της οικογένεια και δεν σταμάτησε λεπτό να ονειρεύεται.

«Μόλις είχα διοριστεί ως βρεφονηπιοκόμος και εκεί που πήγαιναν όλα καλά, ήρθε το ατύχημα. Δε θυμάμαι καθόλου την σκηνή του τρακαρίσματος. Ο γιατρός μού είπε ότι μπορεί να μην περπατήσω ξανά. Είπα ότι δε θα το βάλω κάτω και θα το παλέψω», εξομολογείται μιλώντας στην εκπομπή «Ελένη».

Μετά από νοσηλεία σε κέντρο αποκατάστασης στη Γερμανία, με τον πατέρα της πάντα δίπλα της, η Ιωάννα επέστρεψε στην Ελλάδα και δύο χρόνια μετά το ατύχημα, γνώρισε τον σύζυγό της, Σταύρο Σπετσαρία.

«Η ζωή κάτι σου παίρνει, αλλά σου δίνει κάτι καλό. Μου έφερε τον σύζυγό μου αλλά και δύο παιδάκια. Ζω για αυτά και είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει στη ζωή μου», συμπληρώνει.

«Δεν άλλαξα μετά το ατύχημα»

Όπως λέει η Ιωάννα, μετά το ατύχημα δεν έχει αλλάξει ως άνθρωπος. «Νιώθω η Ιωάννα που ήμουν, είμαι η γυναίκα που ήμουν πριν. Προσπαθώ να ζω τη ζωή μου όπως μια κοπέλα που περπατάει. Δε θεωρώ ότι μου λείπει και κάτι».

Η ίδια δεν το έβαλε ποτέ κάτω, δεν ένιωσε κατάθλιψη και πάντα προσπαθούσε -και συνεχίζει να προσπαθεί- να βρίσκει λύσεις στα προβλήματα.

«Δεν ένιωσα ποτέ κατάθλιψη και ότι έπρεπε να κλειστώ μέσα στο σπίτι. Να το παλεύουμε πάντα, υπάρχει λύση αρκεί να το επιθυμούμε. Δεν είπα ότι τελείωσε η ζωή μου. Είπα θα το παλέψω, θα το προσπαθήσω και θα βρω τις λύσεις», υπογραμμίζει.

«Έχουμε ζεστή σχέση»

Στο πλευρό της βρίσκεται ο σύζυγός της, Σταύρος Σπετσαρίας, να της κρατά το χέρι και να τη στηρίζει.

Μιλώντας για την γνωριμία τους αναφέρει ότι υπήρχε εξαρχής μια «ζεστή» σχέση. «Επειδή είχε δημιουργηθεί μια ‘ζεστή’ σχέση, ήρθαμε πιο κοντά και εκεί που δεν το περίμενα βρεθήκαμε σε σχέση. Ήταν κάτι πολύ όμορφο».

«Η Ιωάννα είχε μάθει και τα έκανε όλα μόνη της. Δεν αντιμετώπισα δυσκολία, δε μας έχει λείψει τίποτα, ίσως το πήραμε απόφαση και οι δύο ότι έτσι είναι η σχέση μας. Ορισμένες φορές ξεχνιόμουν (σ.σ. για το αμαξίδιο) και έβλεπα τα βλέμματα των ανθρώπων πάνω μας», περιγράφει.