Τελικά ο δρόμος προς τις προεδρικές εκλογές του 2024 στις ΗΠΑ φαίνεται ότι θα έχει πολλές περισσότερες από τις προβλεπόμενες… «κακοτοπιές».

Προς επίρρωση του πόσο ρευστές είναι οι πολιτικές ισορροπίες στην Ουάσιγκτον και στο διχασμένο αμερικανικό Κογκρέσο έρχεται η γλυκόπικρη -όπως τώρα αποδεικνύεται- νίκη των Δημοκρατικών στη Γερουσία, στις πρόσφατες ενδιάμεσες εκλογές.

Στα μέσα της περασμένης εβδομάδας φάνταζε πανηγυρική, μετά την επανεκλογή του Δημοκρατικού γερουσιαστή Ράφαελ Γουόρνοκ στις επαναληπτικές εκλογές στη συντηρητική πολιτεία της Τζόρτζια.

Η νίκη του ενίσχυσε την πλειοψηφία του κόμματος σε 51-49 στη Γερουσία και, μέσω αυτής, τις αντοχές της κυβέρνησης Μπάιντεν απέναντι στην ρεπουμπλικανικού (από τον Ιανουάριο) ελέγχου Βουλή των Αντιπροσώπων.

Μέσα σε λίγα 24ωρα ωστόσο τα δεδομένα άλλαξαν, με την -όχι και τόσο αιφνιδιαστική κατά πολλούς- ανακοίνωση της Δημοκρατικής γερουσιαστή της Αριζόνα, Κίρστεν Σίνεμα, την Παρασκευή, ότι ανεξαρτητοποιείται.

Γνωστή για την πολιτικά επαμφοτερίζουσα στάση της απέναντι στην ατζέντα της κυβέρνησης Μπάιντεν, τορπιλίζοντας μάλιστα ορισμένα κομβικά νομοσχέδια καταψηφίζοντάς τα, πήρε -λέει- την μεγάλη απόφαση, επειδή θέλει να κρατήσει αποστάσεις «από το διαλυμένο κομματικό σύστημα στην Ουάσιγκτον».

Κατά ορισμένους αναλυτές, η ανεξαρτητοποίησή της ήταν ίσως η φυσική κατάληξη μιας πολυετούς ιδεολογικής μετατόπισης της Σίνεμα από τον προοδευτικό χώρο και προς το πολιτικό κέντρο.

«Όπως πολλοί κάτοικοι της Αριζόνα, δεν ταίριαξα ποτέ απόλυτα σε κανένα από τα δύο μεγάλα κόμματα», έγραψε η ίδια σε άρθρο της στη εφημερίδα The Arizona Republic.

«Το ότι γίνομαι ανεξάρτητη δεν θα αλλάξει το έργο μου στη Γερουσία. Η υπηρεσία μου απέναντι στην Αριζόνα παραμένει η ίδια», τόνισε.

Με την ευκαιρία πάντως ξεκαθάρισε δια εκπροσώπου της ότι αναμένει να διατηρήσει από τον Ιανουάριο τις θέσεις της σε επιτροπές με τη νέα σύνθεση της Γερουσίας, υπό την πλειοψηφία των Δημοκρατικών.

Λεπτές ισορροπίες

Ο Λευκός Οίκος προσπάθησε να υποβαθμίσει τη σημασία της ανεξαρτητοποίησης. Mε μια λακωνική ανακοίνωση της εκπροσώπου του, Καρίν Ζαν-Πιερ, εξέφρασε «κατανόηση» για την απόφαση της Κίρστεν Σίνεμα.

«Δεν αλλάζει τον νέο έλεγχο της πλειοψηφίας των Δημοκρατικών στη Γερουσία», υπογράμμισε, «και έχουμε κάθε λόγο να αναμένουμε ότι θα συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε επιτυχώς μαζί της».

Πράγματι, η Σίνεμα -πρώην ακτιβίστρια, πρώην μέλος των εξωκοινοβουλευτικών Πρασίνων και η πρώτη δηλωμένη ομοφυλόφιλη γερουσιαστής στα χρονικά των ΗΠΑ- δεν είναι η μοναδική προερχόμενη από τις τάξεις των Δημοκρατικών που δηλώνει ανεξάρτητη.

Το ίδιο ισχύει με τους γερουσιαστές του Βερμόντ, Μπέρνι Σάντερς και του Μέιν, Άνγκους Κινγκ.

Αμφότεροι ωστόσο έχουν στενούς δεσμούς με την ομάδα των Δημοκρατικών στο Κογκρέσο και επί της ουσίας θεωρούνται γερουσιαστές του κόμματος σε όλα, εκτός από τον τίτλο.

Η Σίνεμα αντίθετα έχει χαράξει στο παρελθόν άλλη πορεία, διαφοροποιούμενη από τη γραμμή του κόμματος ακόμη κι όταν ήταν επίσημα μέλος του.

Η δε απόφασή της να χαράξει ανεξάρτητη πορεία ξαναφέρνει τις ισορροπίες στη Γερουσία στο οριακό 50-50 (με την ψήφο της αντιπροέδρου Κάμαλα Χάρις να κρίνει και πάλι το αποτέλεσμα σε περίπτωση ισοψηφίας).

Καθιστά, δε, τη θέση των Δημοκρατικών πιο αποδυναμωμένη απέναντι στις αξιώσεις της ίδιας και του εναπομείναντα «αντάρτη» γερουσιαστή στους κόλπους του κόμματος: του Τζο Μάντσιν από τη Δυτική Βιρτζίνια.

Τουλάχιστον όσον αφορά στην περίπτωση της γερουσιαστή από την Αριζόνα, όλα δείχνουν ότι θα παίξει ένα σκληρό μικροπολιτικό παιχνίδι μέχρι την ολοκλήρωση της πρώτης θητείας της στη Γερουσία, το 2024.

Μια κρίσιμη εκλογική χρονιά, ενόψει της οποίας οι Δημοκρατικοί αντιμετωπίζουν ήδη τεράστιες προκλήσεις στην επιδίωξή τους να διατηρήσουν, πέρα από την προεδρία, και τον έλεγχο της Γερουσίας, πολλώ μάλλον όλου του Κογκρέσου.

Μικροκομματικά παιχνίδια

Πρακτικά η 46χρονη Σίνεμα -που είχε ενταχθεί στους Δημοκρατικούς το 2004- εκτιμάται ότι θα παζαρέψει την πολιτική επιβίωσή της. Ήταν εξάλλου ήδη γνωστό ότι σε δύο χρόνια οι πιθανότητες επανεκλογής της με το κόμμα είχαν περιοριστεί σημαντικά.

Ήταν κοινό μυστικό ότι για το χρίσμα των Δημοκρατικών ως υποψήφια για τη θέση γερουσιαστή της Αριζόνα το 2024 θα είχε απέναντί της τον δημοφιλή νυν βουλευτή των Δημοκρατικών Ρούμπεν Γκαγιέγκο.

Σε αντίθεση με την πανηγυρική εκλογής της το 2018 στην επί μακρόν ρεπουμπλικανικού ελέγχου πολιτεία, ωστόσο, έχει πλέον αποξενώσει με την πολιτικά αμφίσημη στάση της πολλούς ψηφοφόρους των Δημοκρατικών στην Αριζόνα.

Πρόσφατη δημοσκόπηση στην πολιτεία της κατέδειξε ότι μόλις το 37% έχει θετική γνώμη γι’ αυτήν.

Ταυτόχρονα ωστόσο δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλής ούτε μεταξύ των Ρεπουμπλικανών ψηφοφόρων ή των ανεξάρτητων.

Η ίδια έχει αφήσει να αιωρείται το ερώτημα εάν θα διεκδικήσει την επανεκλογή της, είτε ως ανεξάρτητη -«ροκαζίνοντας» έτσι ψήφους από τους Δημοκρατικούς- είτε με την υποστήριξη του μέχρι σήμερα κόμματός της.

Προσώρας τουλάχιστον, διαβεβαίωσε ότι δεν σκοπεύει να προσχωρήσει στους Ρεπουμπλικανούς. Έκλεισε μάλιστα το «μάτι» στον Λευκό Οίκο, δεσμευόμενη ότι θα συνεχίζει να στηρίζει με την ψήφο της στη Γερουσία τους προτεινόμενους διορισμούς από τον πρόεδρο Μπάιντεν, όπως π.χ. στο δικαστικό σώμα.

Το πιο ισχυρό πάντως διαπραγματευτικό ατού της Σίνεμα, ως ένδειξη της σταδιακής πολιτικής «μετάλλαξής» της, είναι ότι συν τω χρόνω έχει εξελιχθεί σε μια εκ των «εκλεκτών» της Wall Street.

Σύμφωνα με την οργάνωση Open Sectrets, πλέον κατατάσσεται στην πρώτη τριάδα των μελών της Γερουσίας με τα υψηλότερα ποσά σε δωρεές μέσα στο τελευταίο έτος.

Στην περίπτωσή της, προέρχονται κυρίως -μάλλον όχι τυχαία- από διαχειριστές κεφαλαίων και επενδυτές. Έχει στηρίξει εξάλλου τις θέσεις τους, συντασσόμενη με τους Ρεπουμπλικανούς και καταφηψίζοντας σημαντικά νομοσχέδια των Δημοκρατικών, μεταξύ αυτών για αύξηση της φορολογίας στα υψηλά εισοδήματα. Κατόπιν σκληρής δε εσωκομματικής διαπραγμάτευσης και «παζαριών», ενώ κατάφερε να «νερώσει» υπέρ των funds αρκετές διατάξεις στον πρόσφατο Νόμο για τη Μείωση του Πληθωρισμού.

Headlines