«Το γεγονός ότι καταφέραμε να παράγουμε περισσότερη ενέργεια από αυτή που καταναλώσαμε αποδεικνύει εμπράκτως ότι αυτό είναι δυνατό. Μπορεί να αποτελέσει τη βάση πάνω στην οποία να εργαστούμε και να κάνουμε βελτιώσεις, κάτι που εν δυνάμει ίσως γίνει μια πηγή ενέργειας στο μέλλον».

Με αυτά τα λόγια, σαφώς προσεκτικά και μετρημένα σε σύγκριση με τους διθυράμβους που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, ο επικεφαλής του προγράμματος όπλων του Εθνικού Εργαστηρίου Lawrence Livermore των ΗΠΑ, Μαρκ Χέρμαν, ανακοίνωσε το ιστορικό – σε κάθε περίπτωση – επίτευγμα των συναδέλφων του: Την επίτευξη, για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, θετικού ισοζυγίου ενέργειας κατά τη διάρκεια της διαδικασίας σύντηξης – κάτι που έγινε δυνατό υπό κρατική εποπτεία και χρηματοδότηση και με βάση τις προτεραιότητες του αμερικανικού Πενταγώνου.

Διαβάστε επίσης: Οι ΗΠΑ ανακοινώνουν «μείζον επίτευγμα» για την παραγωγή ανεξάντλητης ενέργειας

Πλέον οι έρευνες, οι οποίες διεξάγονται από τη δεκαετία του ’50 και έχουν ενταθεί τα τελευταία χρόνια, με τον ανταγωνισμό να εντείνεται, εισέρχονται αναμφίβολα σε ένα νέο και πιο προχωρημένο στάδιο. Ενα στάδιο, ωστόσο, που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να δώσει άμεσα αποτελέσματα στην ενεργειακή κρίση, καθώς η μεταφορά του πειράματος που διεξήχθη υπό ιδανικές εργαστηριακές συνθήκες σε μαζικό επίπεδο θα απαιτήσει, σύμφωνα με τους ειδικούς, τουλάχιστον 10-20 χρόνια. Κι αυτό στην καλύτερη περίπτωση, χωρίς η επιτυχία του εγχειρήματος να είναι δεδομένη, τουλάχιστον με βάση τα σημερινά δεδομένα.

«Με συντονισμένη προσπάθεια και επενδύσεις, μερικές δεκαετίες έρευνας με βάση τις γνωστές τεχνολογίες θα μπορούσαν να μας φέρουν σε θέση να κατασκευάσουμε έναν σταθμό παραγωγής ενέργειας» σημείωσε χαρακτηριστικά και η διευθύντρια του εργαστηρίου, Κίμπερλι Μπάντιλ.

Το πείραμα-σταθμός

Το επιτυχημένο πείραμα-σταθμός έλαβε χώρα το πρωί της 5ης Δεκεμβρίου, όταν 192 γιγαντιαία λέιζερ «βομβάρδισαν» έναν μικρό κύλινδρο με μέγεθος όσο μια γόμα, ο οποίος περιείχε ένα παγωμένο κουκούλι υδρογόνου εγκλεισμένο σε διαμάντι. Η διαδικασία διήρκεσε απειροελάχιστο χρόνο (κάπου 100 τρισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου) και η ενέργεια που καταναλώθηκε ανήλθε σε 2,05 μεγατζάουλ – περίπου όση παράγεται από 0,45 κιλά της γνωστής και πανίσχυρης εκρηκτικής ουσίας ΤΝΤ. Οσο για την παραχθείσα ενέργεια, υπολογίστηκε πως ήταν κατά 1,5 φορά μεγαλύτερη.

«Ο στόχος ήταν να δείξουμε πώς μπορεί να προκληθεί ανάφλεξη ενός θερμοπυρηνικού καυσίμου σε εργαστήριο για πρώτη φορά. Αυτό επετεύχθη και πρόκειται για ένα σπουδαίο αποτέλεσμα. Ομως, η μετάβαση από αυτό το σημείο στην ενέργεια που απαιτείται για το δίκτυο περνά από έναν πολύ δύσκολο και μακρύ δρόμο» σημείωσε ο Ρικάρντο Μπέτι, επικεφαλής του όμορου εργαστηρίου στο Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ, ο οποίος δεν συμμετείχε στο συγκεκριμένο πείραμα της Καλιφόρνιας.

Σε κάθε περίπτωση, ουδείς μπορεί να υποτιμήσει τη σημασία του επιστημονικού επιτεύγματος που ανακοινώθηκε προχθές. Αξίζει να σημειωθεί, άλλωστε, ότι θεωρητικά, με τα συστατικά που περιέχει ένα ποτήρι νερό και την προσθήκη πολύ μικρής ποσότητας του (σπάνιου, αλλά δυνατόν να παραχθεί συνθετικά από το υδρογόνο) τριτίου, είναι δυνατόν να καλυφθούν οι ενεργειακές ανάγκες ενός μέσου σπιτιού για έναν ολόκληρο χρόνο.

Αυτός είναι και ο λόγος που καθιστά τη συγκεκριμένη διαδικασία ιδιαιτέρως ελκυστική και ελπιδοφόρα, με αποτέλεσμα να πληθαίνουν διαρκώς και οι ιδιωτικές εταιρείες και οι επενδυτές (ανάμεσά τους ο Μπιλ Γκέιτς και ο Τζεφ Μπέζος) που δραστηριοποιούνται στον σχετικά νέο αυτόν κλάδο, αντλώντας ολοένα μεγαλύτερα ποσά για να χρηματοδοτήσουν τις δραστηριότητές τους.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΑ ΝΕΑ