Σε φάση «ψυχροπολεμικής» ρητορικής που διαρκώς κλιμακώνεται έχουν εισέλθει τους τελευταίους μήνες οι σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας. Και μέσα σε αυτό το σκηνικό, οι δίαυλοι επικοινωνίας σε επίπεδο κυβερνητικών αξιωματούχων ή έχουν σφραγιστεί ή λειτουργούν με αυξημένη δυσκολία και ενισχυμένη καχυποψία.

Με το μεγαλύτερο αδιέξοδο να παρατηρείται σε επίπεδο ηγετών, αφού ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι αυτός που δίνει τον τόνο στις απειλές και δεν αφήνει κανένα περιθώριο να υπάρξει οποιαδήποτε επαφή με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Και όπως λένε οι διπλωμάτες το «τανγκό χρειάζεται δύο», το ίδιο και ο διάλογος. Για κάποιους ωστόσο το ίδιο συμβαίνει και με την ένταση. Ακόμα και αν κάποιος «οδηγεί».

Μετά και την τελευταία δήλωση Ερντογάν που σχεδόν «έχρισε» τον τουρκικής κατασκευής πύραυλο Tayfun ως ένα όπλο και εναντίον της Ελλάδας, στις απειλές επανήλθε τόσο ο Χουλουσί Ακάρ όσο και ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου.

Με τον τούρκο ΥΠΕΞ μάλιστα να εμφανίζεται πλέον σε πιο επιθετική γραμμή από ό,τι ο τούρκος υπουργός Αμυνας. Ο Τσαβούσογλου επανέλαβε στο τουρκικό Κοινοβούλιο και στη συζήτηση στο πλαίσιο του προϋπολογισμού, απευθυνόμενος στο εσωτερικό κοινό, πως η Αγκυρα θα κάνει ό,τι χρειάζεται στα νησιά, με αιχμή το ζήτημα της «στρατιωτικοποίησης» των νησιών του Αιγαίου.

Κάλεσε δε την ΕΕ να σταματήσει να είναι το «παιχνιδάκι» Ελλάδας – Κύπρου, εάν θέλει να γίνει στρατηγικός εταίρος της Αγκυρας.

Ο τούρκος ΥΠΕΞ παρέμεινε στη γραμμή Ερντογάν, ενώ αν και οι τηλεφωνικές γραμμές μεταξύ Ακάρ – Παναγιωτόπουλου και Δένδια – Τσαβούσογλου παραμένουν θεωρητικώς ανοιχτές, ερωτηματικό παραμένει κατά πόσο θα λειτουργήσουν σε μία κρίσιμη στιγμή, αφού για κάτι περισσότερο από έκφραση συμπαράστασης σε μία καταστροφή απαιτείται πολιτική βούληση και αποφάσεις άνωθεν, τις οποίες ο Ερντογάν δεν εμφανίζεται διατεθειμένος να λάβει.

Ακόμα και ο εκπρόσωπος του Ερντογάν, Ιμπραχήμ Καλίν, ο οποίος λειτούργησε με την πρώην επικεφαλής του διπλωματικού γραφείου του Πρωθυπουργού και νυν πρέσβειρα στη Ρώμη, Ελένη Σουρανή, ως ένας απευθείας δίαυλος επικοινωνίας Μεγάρου Μαξίμου – Ακσαράι, αποφεύγοντας τις ρητορικές εξάρσεις, δείχνει πλέον να αλλάζει ρητορική και να περνάει και αυτός στην επιθετική γραμμή. Με την ισορροπία να χάνεται.

Ο Δένδιας

Είναι ενδεικτική άλλωστε η δήλωση του Νίκου Δένδια, τη Δευτέρα, ότι Ελλάδα και Τουρκία βρίσκονται σε διαρκή κρίση εδώ και 3,5 χρόνια. Ενώ σαφές μήνυμα έστειλε και χθες στην Αγκυρα και στη διεθνή από τη Διάσκεψη Αλληλεγγύης για την Ουκρανία σημειώνοντας ότι η Ελλάδα εργάζεται για την επικράτηση «ενός αφηγήματος προστασίας της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας όλων των κρατών. Ωστε κάθε πόλεμος, κάθε απειλή πολέμου, κάθε αναθεωρητισμός να θεωρείται από την παγκόσμια κοινότητα έγκλημα καθοσιώσεως».

Και να έχει όπως είπε «υποχρέωση η παγκόσμια κοινότητα να σταθεί πάντοτε δίπλα σε αυτούς που απειλούνται από μεγαλύτερους γείτονες που δεν σέβονται το διεθνές δίκαιο».

Με την ΕΕ στα συμπεράσματα του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων, αναφορικά με τη διεύρυνση, να υπενθυμίζει ότι οι «27» έχουν εκφράσει τη βαθιά ανησυχία για τις δηλώσεις και τις ενέργειες της Τουρκίας, σημειώνοντας ότι θα πρέπει αυτή να σέβεται την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα των κρατών-μελών της ΕΕ, επαναλαμβάνοντας και τις πάγιες θέσεις της Ευρώπης για το Κυπριακό.

Ο πρεσβευτής της Τουρκίας στην Αθήνα, Μπουράκ Οζούγκεργκιν, μιλώντας χθες στο «Balkans & Black Sea Forum 2022» επιχείρησε πάντα στη γραμμή της Αγκυρας να αναφερθεί σε δυνατότητες διαλόγου. Ανέφερε ότι οι συμφωνίες που έκανε η Ελλάδα με Ιταλία και Αίγυπτο μπορούν να «λειτουργήσουν» και στην περίπτωσή Αθήνας – Αγκυρας αφήνοντας έτσι την αιχμή του διαλόγου. «Εάν κατεβούν οι τόνοι» όπως είπε και «εάν δεν μιλάμε από τα «μπαλκόνια» αλλά στο τραπέζι».

Headlines