Κούλογλου στο in: Η χώρα χρειάζεται προοδευτική κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης

Θετικός με τις προτάσεις του Νίκου Ανδρουλάκη για το λόμπινγκ στην Ευρώπη, αιχμηρός και αποδομητικός με την κυβέρνηση Μητσοτάκη για τις υποκλοπές αλλά και υποστηρικτής μιας προοδευτικής κυβέρνησης που θα προκύψει από την κάλπη της απλής αναλογικής με χαρακτηριστικά «έκτακτης ανάγκης» και με μίνιμουμ κοινό πρόγραμμα.

Παράλληλα είναι ιδιαίτερα επικριτικός για την Εύα Καϊλή και τα χρήματα που βρέθηκαν στο σπίτι της.

Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Στέλιος Κούλογλου βγάζει ειδήσεις στην αποκλειστική του συνέντευξη στο in ενώ δεν διστάζει να πει για το κόμμα του και συνολικά για την αντιπολίτευση ότι δεν έχει καταφέρει να επεξεργαστεί και να διατυπώσει το δικό της σχέδιο και αφήγημα.

• Διαβάστε επίσης: Τσίπρας: Είναι πιθανό μετά τον προϋπολογισμό να κλείσει η Βουλή και να πάμε σε εκλογές

Να ξεκινήσουμε από την υπόθεση με την Εύα Καϊλή. Βλέπουμε καταρχάς μια πρωτοβουλία του Νίκου Ανδρουλάκη για να «τερματιστεί το λόμπινγκ» ευρωπαίων αξιωματούχων. Έχετε εμπειρία από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και έχει ενδιαφέρον να μας πείτε αν το πρόβλημα είναι δομικό, αν είναι πολιτικό (λύνεται για παράδειγμα με κινήσεις από τα πάνω) ή θέλει όλο αυτό κάτι άλλο; Έχει αυτοτελώς ευθύνη η Καϊλή ή συνδέεται και με τον πολιτικό χώρο της το όλο θέμα;

Οι προτάσεις του Νίκου Ανδρουλάκη είναι σε θετική κατεύθυνση. Ανάλογες προτάσεις πιο αναλυτικές είχαμε κάνει εδώ και τρία χρόνια, είχα πάρει ενεργό μέρος στην επεξεργασία τους ως μέλος του προεδρείου της Επιτροπής για την καταπολέμηση της διαφθοράς.

Στις προτάσεις αυτές αντιδρούσε το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα όπου ανήκει η Νέα Δημοκρατία και συχνά ψήφιζε μαζί της αρνητικά και η κυρία Καϊλή. Το πρόβλημα είναι και θεσμικό και πολιτικό. Πρέπει να υπάρχουν αυστηροί θεσμοί διαφάνειας και ελέγχου όπως π.χ να είναι υποχρεωμένος ο κάθε ευρωβουλευτής να αναρτά στην ιστοσελίδα του όλες τις επαφές με λομπίστες και οικονομικούς παράγοντες. Επίσης να θεσπιστούν απαράβατοι κανόνες για το φαινόμενο της «κυλιόμενης πόρτας»: Επίτροποι αλλά και ευρωβουλευτές να καταλαμβάνουν μετά το τέλος της θητείας τους θέσεις σε εταιρίες αξιοποιώντας τη θέση και τις επαφές που είχαν στο προηγούμενο πόστο τους.

Ή αντίθετα στελέχη ιδιωτικών εταιρειών να προσλαμβάνονται -στην Κομισιόν, παραδείγματος χάριν όπου το πρόβλημα της αδιαφάνειας είναι μεγαλύτερο-ενεργώντας για την πρώην εταιρεία τους. Το πρόβλημα είναι και πολιτικό στη συγκεκριμένη περίπτωση του σκανδάλου με το Κατάρ. Ήταν πρόθεση της ευρωπαϊκής ηγεσίας συνολικά να αναβαθμίσει τις σχέσεις με το Κατάρ, αδιαφορώντας για τους 6.500 εργάτης που έχασαν τη ζωή τους στην οικοδόμηση των σταδίων. ‘Η για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη θέση της γυναίκας.. Σε αυτό το σημείο έχει κάποιο δίκιο η Εύα Καϊλή, όταν λέει ότι ήταν πολιτική απόφαση η αναβάθμιση των σχέσεων ΕΕ-Κατάρ. Αλλά κανείς δεν της είπε να πάει με μια βαλίτσα και να γυρίσει φορτωμένη με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ.

Στο έτερος σκέλος που αφορά τις υποκλοπές πώς αλήθεια αντικρούετε ως κόμμα και χώρος το γεγονός πως παρακολουθήσεις γίνονταν με όλες τις κυβερνήσεις και ποια η ειδοποιός διαφορά με αυτές που τώρα βγαίνουν στο φώς από τον Τύπο;

Η μεγάλη διαφορά είναι ότι εδώ είχαμε μια συστηματική παρακολούθηση από ένα κέντρο -το Μέγαρο Μαξίμου- δημοσιογράφων, της στρατιωτικής ηγεσίας, πολιτικών αντιπάλων και υπουργών της κυβέρνησης. Στήθηκε ένα εργοστάσιο παρακολουθήσεων για τον έλεγχο της προσωπικής ζωής των θυμάτων, της πολιτικής και οικονομικής ζωής της χώρας. Η ΕΥΠ διαλύθηκε, μετατράπηκε σε ένα παραμάγαζο εξυπηρέτησης ιδιωτικών συμφερόντων και πολιτικών εκβιασμών.

Θεωρείτε πως οι υποκλοπές είναι θέμα που απασχολεί τον κόσμο, θα πρέπει να αναδεικνύετε αυτοτελώς από εσάς ή σε σύνδεση με άλλα θέματα;

Η δημοκρατία είναι το μέγιστο αγαθό και οι υποκλοπές την υπονομεύουν. Ο ίδιος ο κ. Σαμαράς δήλωσε ότι αποτελούν αντιδημοκρατική εκτροπή. Την έκπτωση των πολιτικών ηθών, με υπουργούς που η κυβέρνηση δεν διαψεύδει ότι παρακολουθούσε, θα την πληρώσουμε ακριβά. Φυσικά για τους πολίτες, που πλήττονται από το πανευρωπαϊκό ρεκόρ ακρίβειας, η επιβίωση είναι προτεραιότητα. Ετσι, στην προσπάθεια για την αποκάλυψη του σκανδάλου των υποκλοπών, που θα είχε οδηγήσει στην παραίτηση κάθε σοβαρής ευρωπαϊκής κυβέρνησης, δεν πρέπει να ξεχνιόνται η ακρίβεια και τα σκάνδαλα διαφθοράς. «Είναι ο Πάτσης, ηλίθιε», θα συμβούλευαν οι επικοινωνιολόγοι στις ΗΠΑ.

Είναι η κυβέρνηση σε αποδρομή, είναι η ΝΔ ο επόμενος ηττημένος στην κάλπη; Γιατί από τις μετρήσεις που βλέπουμε δεν καταγράφεται κάτι τέτοιο ως τάση…

Η κυβέρνηση έχει ένα αφήγημα: μπορεί να είμαστε αυτοί που είμαστε, αρχικοριοί και λίγο λαμόγια, αλλά εγγυόμαστε τη σταθερότητα σε συνθήκες διεθνούς κρίσης και πολέμου. Εχει επίσης δημιουργήσει ένα κοινωνικό στρώμα που ευνοείται από την αναξιοκρατία και το μοίρασμα της πίτας στους «κολλητούς» και τής εξασφαλίζει ένα σταθερό κοινωνικό περίγυρο. Η αντιπολίτευση δεν έχει καταφέρει να επεξεργαστεί και να διατυπώσει το δικό της σχέδιο και αφήγημα. Εδώ οφείλεται η αδυναμία της να δημιουργήσει ένα ρεύμα αλλαγής.

Θα βλέπατε θετικά μια προοδευτική διακυβέρνηση με άλλες δυνάμεις και πώς εσείς φαντάζεστε την πολιτική αλλαγή;

Είναι η μοναδική λύση για την απομάκρυνση της πιο φαύλης κυβέρνησης από τη μεταπολίτευση και μετά. Με την απλή αναλογική, αν τα κόμματα του προοδευτικού χώρου συγκεντρώσουν αθροιστικά ποσοστό 45-46%, θα διαθέτουν την κοινοβουλευτική πλειοψηφία για να σχηματίσουν προοδευτική κυβέρνηση.

Με δεδομένη την κατάσταση της χώρας και της Ευρώπης συνολικά, η κυβέρνηση αυτή πρέπει να έχει τα χαρακτηριστικά κυβέρνησης έκτακτης ανάγκης. Πρέπει να στηριχθεί σε ένα μίνιμουμ κοινό πρόγραμμα με ορισμένα βασικά σημεία: Καταπολέμηση της ακρίβειας και της φτωχοποίησης του πληθυσμού. Ενίσχυση και στήριξη του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Ριζική αναβάθμιση της Δικαιοσύνης, των Ανεξάρτητων Αρχών και φυσικά ουσιαστικές ρυθμίσεις για την προστασία της ιδιωτικής ζωής των πολιτών και της Δημοκρατίας. Τερματισμός της μάστιγας των απευθείας αναθέσεων και καταπολέμηση της διαφθοράς.

Ενίσχυση της δημόσιας εκπαίδευσης, με στόχο να τελειώνουμε κάποια στιγμή με το πιο σύντομο ελληνικό ανέκδοτο, τη δήθεν δωρεάν παιδεία. Και τέλος αποκομματικοποίηση και θεσμική κατοχύρωση της ανεξαρτησίας των δημόσιων ΜΜΕ και την ίση μεταχείριση των ιδιωτικών.