Στις 14 Ιουλίου του 2019 η Μπαρτσελόνα έσπασε για τα καλά τον κουμπαρά της: 120 εκατ ευρώ στην Ατλέτικο Μαδρίτης για τα μάτια του -28χρονου- Αντουάν Γκριεζμάν. Η δεύτερη πιο ακριβή μεταγραφή της ιστορίας της πίσω από τα 135 εκατ ευρώ που κόστισε Γενάρη του 2018, ο Φελίπε Κουτίνιο από τη Λίβερπουλ.

Στις 10 Οκτωβρίου του 2022, ο αθλητικός διευθυντής των Καταλανών, ο Ματέο Αλεμάνι, ανακοίνωνε με ανακούφιση πως επιτέλους ο Γκριεζμάν ήταν ξανά ποδοσφαιριστής της Ατλέτικο με τη Μπάρτσα να βάζει στο ταμείο της, όσα ακριβώς και για τον Κουτίνιο από την Άστον Βίλα: 20 εκατ ευρώ.

Το «γιατί» πανηγυρίζει κάποιος που έδωσε 255 εκατ ευρώ για δύο εν τέλει αποτυχημένες μεταγραφικές κινήσεις, όταν πήρε πίσω στο ταμείο του μόλις τα 40 εκατ ευρώ από τα αυτά το εξήγησε «κυνικά» ο πρόεδρος Λαπόρτα φέρνοντας το παράδειγμα του Γάλλου: «Εάν επέστρεφε ο Γκριεζμάν, έπρεπε να πληρώσουμε 36 εκατομμύρια που αντιστοιχούν στον μισθό του. Θα ήταν μια τραγωδία».

Το κίνητρο της Μπάρτσα δεν ήταν τόσο να… πάρει κάτι πίσω, όσο να σταματήσει να πληρώνει μπροστά για τον «μικρό πρίγκιπα» από τη Μακόν που με τα μπλε και κόκκινα κατέκτησε μόλις ένα κύπελλο Ισπανίας: Μάλλον το ακριβότερο όλων των εποχών.

Που να ήξεραν οι Καταλανοί ότι εν το μεταξύ ο 31άχρονος, απελευθερωμένος από το μαρτύριο της «πρέπει να φύγει μια ώρα αρχύτερα» ιστορία που κρατά από το καλοκαίρι του 2021 (τότε δόθηκε δανεικός στους Ροχιμπλάνκος) δύο μήνες μετά θα έκανε πράξη με τη φανέλα της Γαλλίας αυτό που και ποδοσφαιρικά με μια λέξη περιγράφεται: «ανάσταση».

Δεν είναι ο Γκριεζμάν του 2018. Δεν είναι οι αριθμοί του όπως τότε (4 γκολ, 4 ασίστ) στο τουρνουά που προκάλεσε εκείνη την μεταγραφή των 120 εκατ ευρώ. Είναι όμως ο «μετρονόμος» της επιθετικής γραμμής των Τρικολόρ. Εκεί όπου ο Κιλιάν Εμπαπέ και ο Ολιβιέ Ζιρού έχουν ήδη βάλει 9 γκολ –χωρίς να χρειαστεί να «σκονιστούν» στον ημιτελικό με το Μαρόκο.

Ο Ντιντιέ Ντεσάμπ, πρώτος προπονητής που επιστρέφει σε τελικό Μουντιάλ από την εποχή του Φραντς Μπεκενμπάουερ (1986, 1990) ξέρει καλά πως σε έναν δίκαιο ποδοσφαιρικό κόσμο ο πραγματικός τελικός του Μουντιάλ ανάμεσα στις καλύτερες ομάδες θα ήταν η Γαλλία του, κόντρα στους τραυματίες της Γαλλίας που δεν είναι εκεί: Καρίμ Μπενζεμά, Πολ Πογκμπά, Ενκολό Καντέ, Φερλάν Μεντί, Πρέσνελ Κιμπεμπέ, Λούκας Ερνάντες (υπέστη ρήξη χιαστών στην πρεμιέρα) κλπ

Η κακοτυχία όμως δεν θόλωσε το μυαλό του. Η καλύτερη δυνατή σύνθεση: 4-2-3-1, με ένα 10άρι (Γκριεζμάν), έναν φορ περιοχής (Ζιρού), έναν… άνεμο από αριστερά (Εμπαπέ) και τον Ντεμπέλε δεξιά. Έτσι με τους Αυστραλούς στην πρεμιέρα του 4-1, έτσι με τους Δανούς (2-1), με τους Πολωνούς (3-1), τους Άγγλους (2-1), το Μαρόκο (2-0). Ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει.

Ο Γκριεζμάν δεν είχε κανένα απολύτως πρόβλημα να προσαρμοστεί στις ανάγκες του ρόλου. Το 2018 στο 4-3-3 ήταν εκείνος, ο Ζιρού και ο Εμπαπέ. Έφτανε πιο κοντά στην εστία. Έπαιρνε περισσότερες τελικές αποφάσεις. Ήταν δουλειά που απαιτούσε περισσότερο «εγώ».

Τώρα έπρεπε να τρέξει χωρίς τη μπάλα, να λειτουργήσει με την επίθεση μπροστά του, να κυνηγήσει στο αμυντικό transition, ακόμη και να λερώσει τη φανέλα του από τα τάκλιν. Αποστολή του να δημιουργεί προϋποθέσεις (3 ασίστ) για να κάνουν τη δουλειά οι άλλοι.

Φαίνεται να το ευχαριστιέται.  Φαίνεται να ξαναβρήκε το ίδιο το ενδιαφέρον για το πραγματικό ποδόσφαιρο. Την ιδία την ψυχή του στην «ασφάλεια» που προσφέρει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Την Κυριακή στα «μισά» του γηπέδου θα συναντηθεί με τον Ροντρίγκο Ντε Πολ, τον συμπαίκτη του στην Ατλέτικο Μαδρίτης και πιο «πιστό» στρατιώτη του Λιονέλ Μέσι. Τον «μετρονόμο» της απίθανης Αργεντινής. Εκείνον που δίνει τον ρυθμό, που ρίχνει το… ξύλο, που ανοιγοκλείνει το πλάτος του σχηματισμού των Γκαούτσος.

Εννοείται πως όλα τα μάτια θα είναι στραμμένα στην τιτανομαχία Μέσι-Εμπαπέ. Λογικό: Αυτός ο τελικός μοιάζει λες και ο Ντιέγκο Μαραντόνα με τον Πελέ συμφώνησαν να στείλουν στον ίδιο αγωνιστικό χώρο, ο ένας τον «γιο» και ο άλλος το «εγγονάκι» του.

Τα «μοτέρ» στις μηχανές της πρωταθλήτριας κόσμου και της πρωταθλήτριας Λατινικής Αμερικής όμως είναι άλλοι.  Και την επόμενη εβδομάδα θα είναι παρέα στο «Μετροπολιτάνο» για να ακούσουν τις φωνές του Ντιέγκο Σιμεόνε… Θα τους ρωτήσει –όπως και τον Ναουέλ Μολίνα- πως γίνεται τρεις δικοί του να στήνουν σκυλοκαυγά για την κατάκτηση του Μουντιάλ όταν από την Μαδρίτη έφυγαν με μια νίκη στις πέντε τελευταίες αγωνιστικές της La Liga και όταν από το Champions League αποκλείστηκαν ατιμασμένοι ως 4οι σε γκρουπ με την Πόρτο, τη Μπριζ και τη Λεβερκούζεν…

Άντε να δούμε ποιος θα βρει το κουράγιο να του απαντήσει…

Headlines