La Repubblica: Πώς η «ιταλική κλίκα» του Qatargate έκανε την Καϊλή αντιπρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου

Νέα στοιχεία αναφορικά με τη διείσδυση και την επιρροή της ιταλικής «ευρωπαρέας» του Qatargate στις Βρυξέλλες φέρνει στο φως η «La Repubblica».

Σε σημερινό της δημοσίευμα, η ιταλική εφημερίδα επιχειρεί να «αναδείξει» τη δράση της ομάδας των Ιταλών που χρηματίζονταν από το Κατάρ για την προώθηση της ατζέντας της με αντάλλαγμα «πακτωλό» χρημάτων.

Εξελίξεις στην υπόθεση Καϊλή – Γιατί μπαίνει στο μικροσκόπιο η αδερφή της

Στο δημοσίευμα γίνεται λόγος αναλυτικά για τη μέθοδο δράσης της «κλίκας» -όπως τη χαρακτηρίζει- στους κόλπους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, παραθέτοντας τι συνέβη σε πρόσφατο ψήφισμα για το Κατάρ, το οποίο υποστήριξε η Εύα Καϊλή παρότι δεν συμμετείχε στην αρμόδια επιτροπή.

Στη συνέχεια, η εφημερίδα παρουσιάζει πώς η Εύα Καϊλή κατάφερε να εκλεγεί, τον Ιανουάριο, στην αντιπροεδρία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, χάρη και στο δίκτυο σχέσεων του Αντόνιο Παντσέρι, ο οποίος έχει συλληφθεί επίσης για το Qatargate.

Ολόκληρο το άρθρο της «La Repubblica»

«Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει διαβρωθεί, αλλά όχι μόνο πολιτικά, ακόμα και φυσικά. Αρχικά, πέρυσι τον Δεκέμβριο, η Επιτροπή Libe του Ευρωκοινοβουλίου – αυτή για τις πολιτικές ελευθερίες – συζητά τη διάταξη που απελευθερώνει τις θεωρήσεις εισόδου στην Ευρώπη για το Κατάρ. Πρόκειται για μία κρίσιμη σύνοδο. Θεωρείται θεμελιώδης για την «κλίκα» αλλά και για την κυβέρνηση του Κατάρ. Το σκηνικό μέσα στο οποίο γίνεται η ψηφοφορία είναι πραγματικά εντυπωσιακό.

Μέσα στην αίθουσα της Επιτροπής, εκτός από τους βουλευτές, υπάρχουν τουλάχιστον άλλα τέσσερα άτομα. Ο ένας είναι ο Φραντσέσκο Τζόρτζι, ο συλληφθείς βοηθός του Αντρέα Κοτσολίνο, ο δεύτερος είναι ο σύμβουλος πολιτικής της ομάδας S&D, ο Ιρανός Ελντάρ Μαμέντοφ, και στη συνέχεια δύο άνδρες που ήρθαν απευθείας από την Ντόχα. Κάθονται πίσω από τις θέσεις των βουλευτών. Και ακολουθούν τα έργα. Δεν ανοιγοκλείνουν τα μάτια. Μόνο όταν επιτευχθεί η τελική έγκριση σηκώνονται και φεύγουν. Ακριβώς όπως κάνουν ο Τζόρτζι και ο Μαμέντοφ.

Με μια μικρή αλλά ουσιαστική διαφορά. Όταν το «παιχνίδι» τελειώνει και η διάταξη έχει εφαρμοστεί, ο βοηθός του Κοτσολίβο χαίρεται. Σαν να είχε πετύχει γκολ. Και «πανηγυρίζει» με τον γείτονά του, τον σύμβουλο της σοσιαλιστικής ομάδας. Μία σκηνή που άφησε τους πάντες λίγο εμβρόντητους. Ποτέ δεν είχε υπάρξει ένα είδος «οπαδισμού» κατά τη διάρκεια της εξέτασης της διάταξης. Ιδιαίτερα παρουσία εξωτερικών «παρατηρητών» που έμοιαζαν να βρίσκονται εκεί για να ελέγχουν. Ένα «μυστήριο» που κανείς δεν μπόρεσε να διαλευκάνει. Και αυτό διαπιστώθηκε από τους Βέλγους ερευνητές που ερευνούν το Qatargate. Στο παλάτι που παίρνει το όνομα του Αλτιέρο Σπινέλι, η παρουσία καλεσμένων που παρακολουθούν τα έργα δεν είναι ασυνήθιστη, αλλά σίγουρα όχι με αυτόν τον τρόπο.

Εξάλλου, από τον Νοέμβριο, ο Τζόρτζι εμφανιζόταν όλο και πιο νευρικός. Η προσοχή του ήταν στραμμένη αποκλειστικά σε τρεις φακέλους: Το ψήφισμα που θα ψηφιζόταν στα τέλη Νοεμβρίου στην Ολομέλεια του Στρασβούργου, το κείμενο για τις θεωρήσεις και η συμφωνία με την Qatar Airways. Πολύ δύσκολο! Σε σημείο να ασκεί συνεχώς πιέσεις σε κάποιους από τους «συναδέλφους» βοηθούς του. Ακόμα και στην εσωτερική συνομιλία. Και επίσης παραβιάζοντας κάποιες συνήθεις διαδικασίες.

Στα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της ομάδας S&D, για παράδειγμα, το όνομα του Τζόρτζι έχει αρχίσει να εμφανίζεται μαζί με εκείνο των βουλευτών. Λες και η παρουσία του ήταν υποχρεωτική και σε «πολιτικό» επίπεδο, και λες και αυτό θεωρούνταν «η μητέρα των μαχών» και ίσως και «συλλογή αποδείξεων». Αρκεί να πούμε ότι ακριβώς για το μέτρο που αφορούσε τις βίζες, μετά την καταμέτρηση των ψήφων, οι αρμόδιοι αντιλήφθηκαν ότι είχε προσμετρηθεί μία ακόμη ψήφος. Ποιου; Από την Εύα Καϊλή, τότε αντιπροέδρου της Ευρωβουλής και συντρόφου του Τζόρτζι.

Η «κλίκα» είχε επιταχύνει τις ενέργειές της από τα τέλη Οκτωβρίου. Ακόμα και το ψήφισμα, που εγκρίθηκε τότε στα τέλη Νοεμβρίου, σχετικά με τις συνθήκες εργασίας στη χώρα του Περσικού Κόλπου, είχε μετατραπεί σε μια γιγαντιαία δοκιμασία. Και ο Κοτσολίνο εμφανίστηκε ως η εμβληματική κεφαλή του μετώπου που οργάνωσε ο Παντσέρι. Όχι μόνο έστειλε ένα ηλεκτρονικό μήνυμα που υποστήριζε την «ήπια» γραμμή, αλλά στη συζήτηση των βουλευτών του PD άρχισε να αντιμετωπίζει εκείνους που ήθελαν να αυστηροποιήσουν το κείμενο. «Χάσατε τη χθεσινή συζήτηση στην ομάδα. Υπήρξε μια δουλειά που έχει χαθεί εδώ και χρόνια» έγραψε ο Κοτσολίνο.

«Επί της ουσίας, οι ισχυρισμοί είναι γελοίοι σχετικά με τη διαφθορά. Όπως λέει το κείμενο. Ωστόσο, δεν είχαμε χρόνο και σήμερα το πρωί είχα άλλα προβλήματα, όπως γνωρίζετε. Ζητώ συγγνώμη από όλους αν δεν είχα τον χρόνο να σας ενημερώσω». Έτσι, όχι μόνο αμφισβήτησε τον κίνδυνο διαφθοράς στο Κατάρ, αλλά μίλησε ακόμη και για «χαμένη δουλειά». Για να παραδεχτεί στη συνέχεια – αυτός που ήταν υπεύθυνος για την παρακολούθηση του θέματος – ότι είχε αποκρύψει τη «σύνδεση» των αποτελεσμάτων της συνάντησης με τις άλλες αντιπροσωπείες.

Η μέθοδος της «κλίκας» ήταν αυτή. Περιστρεφόταν γύρω από την ικανότητα του Παντσέρι να οργανώνει και να πείθει. Και να πλέκει σχέσεις. Όπως το ταξίδι που έκανε στη Δυτική Σαχάρα, πριν από μερικά χρόνια, ως πρόεδρος της Αντιπροσωπείας για τις σχέσεις με το Μαγκρέμπ. Μια αποστολή που οργανώθηκε με την έγκριση του Μαρόκου, το οποίο πολεμά τον τοπικό πληθυσμό της Σαχάρας εδώ και δεκαετίες, αλλά η οποία χρησίμευσε για να οικοδομήσει μια εικόνα αμεροληψίας.

Επιπλέον, η προσοχή στρέφεται και σε ένα ισπανικό μέτωπο της έρευνας. Ένα ενδεχόμενο που αποκαλύφθηκε την περασμένη Τρίτη στο Στρασβούργο, κατά τη διάρκεια της συνάντησης των βουλευτών του S&D. Μάλιστα, πολλοί ρώτησαν την επικεφαλής της ομάδας Ιράτσε Γκαρσία και τον Έλληνα υπέρμαχο για τους λόγους της υποψηφιότητας της Καϊλή για την αντιπροεδρία. Και η αναπαράσταση των γεγονότων έκανε την ιστορία να πέσει και πάλι πάνω στον Παντσέρι και σε έναν Ισπανό εκπρόσωπο του PSE: Τον επικεφαλής της αντιπροσωπείας, Χαβιέ Μορένο Σάντσεθ. Στην πραγματικότητα, ο πρώην Ιταλός βουλευτής φέρεται να διαπραγματεύτηκε μαζί του την εκλογή της Καϊλή. Τίποτα παράνομο, αλλά μας κάνει να καταλαβαίνουμε πόσο ευρύ ήταν το δίκτυο σχέσεων του Παντσέρι».