Δ. Παπαστεργίου: Μια έξυπνη πόλη είναι μία κοινωνικά ευαίσθητη πόλη

Το κρίσιμο την ώρα αυτή είναι να δούμε πως αυτά τα χρήματα θα πιάσουν τόπο. Το ζητούμενο είναι εάν και εφόσον θα μπορέσουμε να παραδώσουμε (ή να παραλάβουμε αντιστοίχως) τα έργα τα οποία θα δουλέψουν και θα διαλειτουργούν.

Παράλληλα να διαπιστώσουμε, αν η αγορά μπορεί να «τρέξει» τις μελέτες που απαιτούνται ώστε οι Δήμοι να κατεβάσουν αξιόμαχες προτάσεις – ήδη το πρόγραμμα ΕΣΠΑ για τους 315 Δήμους πήρε παράταση – προτάσεις που θα απαντούν στα πραγματικά προβλήματα των Δήμων.

Μένει να φανεί και αν ίδια η αγορά – πέρα από το κομμάτι των συμβούλων – καταφέρει να μπει γρήγορα στην ουσία των έργων για να παραδώσει έργα τα οποία θα διαλειτουργούν και θα δίνουν λύσεις σε πραγματικά προβλήματα και θα μείνουν στους Δήμους ως παρακαταθήκη για να μπορέσουν να γίνουν πιο ψηφιακοί και πιο «έξυπνοι».

Χρειάζεται ενδελεχής έρευνα ώστε να ξεχωρίσουμε τι είναι ψηφιακό, τι είναι έξυπνο τι είναι smart και ευφυές.

Επιχειρώντας το όμως, θα πρέπει να πάμε λίγο ανάποδα, να κάνουμε reverse engineering – μιας και απευθυνόμαστε σε ανθρώπους της πληροφορικής – και να πάμε από το πρόβλημα προς τη λύση.

Με τη διάγνωση του πραγματικού προβλήματος, θα είναι εφικτός ο εντοπισμός της ιδανικής λύσης που προσαρμόζεται στο πρόβλημα αλλά και στις ανάγκες και ιδιαιτερότητες του κάθε Δήμου. Γνωρίζουμε όλοι πως κάθε Δήμος είναι διαφορετικός και οι λύσεις – για να είναι επιτυχημένες – πρέπει να ταιριάζουν στα ξεχωριστά χαρακτηριστικά του Δήμου.

Χρειάζεται μεγάλη προσοχή και υπευθυνότητα και από την μεριά των ανθρώπων της πληροφορικής – και μιλάω σε συναδέλφους – ώστε να αναπτύσσουν εφαρμογές που απαντούν σε πραγματικά προβλήματα και είναι διαλειτουργικές, προκειμένου ο κόπος τους αλλά και τα χρήματα που δαπανώνται να πιάνουν τόπο.

Είναι επίσης κρίσιμο για όλους, τα έργα να δρομολογηθούν εγκαίρως ώστε να υπάρξει απορροφητικότητα. Τονίζω, ότι η απορροφητικότητα είναι σημαντική. Όμως ο σκοπός δεν είναι μόνο η απορροφητικότητα, ο σκοπός είναι κυρίως η αποτελεσματικότητα.

Γενικά, θεωρώ πως το ζητούμενο στις μέρες μας είναι η εμπιστοσύνη. Η εμπιστοσύνη ανάμεσα στη διοίκηση και τους πολίτες. Να νιώσουν οι πολίτες ότι κάποιος τους ακούει, ακούει αυτούς, τις αγωνίες τους, τα προβλήματά τους και προσπαθεί να τα επιλύσει.

Στο μεταξύ, το αργό και καθόλου αποτελεσματικό στις αλλαγές, ψηφιακές και άλλες, κράτος άλλαξε. Άρχισε να ψηφιοποιείται και να σταματά να ταλαιπωρεί τους δημότες του που μέχρι τότε τους θεωρούσε… κλητήρες. Σήμερα πάνω από 1.300 υπηρεσίες παρέχονται στους πολίτες μέσω του gov.gr και συνεχίζουμε, Δήμοι και κεντρικό κράτος.

Γιατί μια έξυπνη πόλη είναι μία κοινωνικά ευαίσθητη πόλη. Δεν μπορεί να αφήσει κανέναν πίσω της.

Σε μία έξυπνη πόλη όλη πρέπει να έχουν θέση και δυνατότητα να τη ζήσουν και να την ακολουθήσουν.

Και εδώ μπαίνει ο παράγοντας των δεξιοτήτων και του κατά πόσο οι πολίτες μπορούν να ακολουθήσουν αυτές τις ραγδαίες εξελίξεις που συμβαίνουν γύρω τους.

Πιστεύω ισχυρά πως σε πολιτικό επίπεδο, εδώ πρέπει να προσπαθήσουμε περισσότερο.

Γιατί μέσα στην αγωνία της ηγεσίας να εξελιχθεί, να προλάβει καταστάσεις μερικές φορές, δεν «κοιτάζει» πίσω να δει αν η κοινωνία συμπορεύεται και ακολουθεί τις αγωνίες της. Έτσι όμως δημιουργείται χάσμα που δεν είναι εύκολο μετά να κλείσει.

Είναι προφανώς η ώρα να κάνουμε τις πόλεις και τις περιφέρειές μας πιο ασφαλείς, πιο αποτελεσματικές και πιο χρήσιμες και λειτουργικές για λογαριασμό του πολίτη γιατί σκοπός δεν είναι ποτέ η ίδια η τεχνολογία όσο κι αν την αγαπάμε όλοι μας – σκοπός είναι ο άνθρωπος, σκοπός είναι ο πολίτης, άρα εκεί πρέπει να επικεντρώσουμε τις εφαρμογές που θα ενσωματώσουμε στην καθημερινότητα του πολίτη.

Στο πώς τελικά κάνοντας χρήση της τεχνολογίας ο πολίτης θα νιώσει πως κάτι αλλάζει γύρω του και θα εμπιστευτεί και πάλι το Κράτος και τους Δήμους, για να ζήσει καλύτερα, ασφαλέστερα, ευτυχέστερα. Αυτό είναι το μυστικό και δε θα πρέπει να μας διαφεύγει.