Ο άνθρωπος-ρεκόρ, ο άτυχος και ο «άσος» που πάντα ήταν δανεικός 

Τρία παγκόσμια τρόπαια για την Αργεντινή, τρεις ιστορίες για τους τερματοφύλακες. Σημάδεψαν όχι μόνο την εποχή τους, αλλά και τα τρόπαια που κατέκτησε μια ομάδα εξαιρετικά συμπαθής γιατί βγάζει πάθος στο χορτάρι και έχει αναδείξει ορισμένους από τους μεγαλύτερους σταρ του ποδοσφαίρου.

Ουμπάλδο Φιλιόλ

Ο καλύτερος ever γκολκίπερ που φόρεσε τη φανέλα της εθνικής. Όχι ψηλός, λίγο πάνω από το 1.80 σε ύψος, τα χρόνια  του ’70 και του ’80 πολλοί έκαναν καριέρα με ανάλογο σωματότυπο. Ο Φιλιόλ αναδείχθηκε καλύτερος στο Μουντιάλ του ’78, η Αλμπισελέστε γιόρτασε τον τίτλο σε μια διοργάνωση που τη σκίασε το καθεστώς Βιντέλα, ενώ κατέχει και ένα ιδιότυπο ρεκόρ: πρόκειται για τον τερματοφύλακα με την καλύτερη αναλογία στα γκολ που δέχθηκε σε σχέση με τους αγώνες που έπαιξε!

Αργεντινή: Το 1978 κατακτούσε το Μουντιάλ ενώ ο ηγέτης της απήγαγε βρέφη, βασάνιζε και εξαφάνιζε πολίτες

Παρών και το ’82, όπως και στα προκριματικά του ’86, έναν χρόνο νωρίτερα είχε κάνει το ταξίδι στην Ευρώπη για πρώτη και μοναδική φορά, φορώντας στα 35 του χρώματα της Ατλέτικο Μαδρίτης. Τελικά, στο Μεξικό δεν πήγε καθόσον αποκλείστηκε της αποστολής.

Νέρι Πούμπιδο

Το …φρένο στην πορεία του Φιλιόλ έφερε στην επιφάνεια έναν «κίπερ» όχι ξεχωριστό, σίγουρα όμως κομβικό ειδικά σε ένα σφιχτό τουρνουά όπως αυτό που διεξήχθη το καλοκαίρι του ’86. Ο Πούμπιδο ήταν απλά «ένας ακόμη κομπάρσος στην ομάδα του Μαραντόνα» αλλά στο κάδρο με τις φωτογραφίες είχε την πρώτη θέση. Ταξίδεψε και το ’90 στην Ιταλία, σοβαρό λάθος με τον Καμερούν στην αρχή, σοβαρός τραυματισμός στο δεύτερο ματς και φινάλε μιας καριέρας που είχε μεν κατάκτηση ενός παγκοσμίου κυπέλλου, κάτι εντυπωσιακό ασφαλώς, αλλά απολύτως τίποτα παραπάνω.

Εμιλιάνο Μαρτίνες

Στα 30 του εξελίχθηκε σε γητευτή των πέναλτι στο Κατάρ. Στη διαδικασία δεν χάνει ποτέ. Ασημος και μάλλον άγνωστος στο ευρύ κοινό, κουράστηκε να μετρά δανεισμούς από την Αρσεναλ. Οξφορντ, Ρέντινγκ, Σέφιλντι Γουένστνετϊ, Γουλβς, Χετάφε, Ρόδεραμ. Τώρα στην Αστον Βίλα, τίποτα το φοβερό σε συλλογικό επίπεδο η πορεία του, ξεχώρισε για το κούρεμα –σημαία της Αργεντινής και παράλληλα για το πάθος που ξεχείλιζε στις εκφράσεις του προσώπου του. Με την Ολλανδία έβγαλε δύο, απέναντι στη Γαλλία ένα πέναλτι και κάπως έτσι πέρασε στην ποδοσφαιρική αθανασία.