Με ένα βίντεο, διάρκειας 30 λεπτών, στο κανάλι της στο YouTube, η Σοφία Μουτίδου ξεσπά για το νέο προεδρικό Διάταγμα που εξισώνει τα πτυχία των δραματικών σχολών με απολυτήρια Λυκείου.

Η ηθοποιός, που δεν μασάει τα λόγια της, αναφέρεται στα προβλήματα που προϋπήρχαν στον χώρο της υποκριτικής πριν το Διάταγμα αλλά και στο γεγονός ότι άνθρωποι που δεν έχουν σπουδάσει σε δραματικές σχολές γίνονται ηθοποιοί, με αποτέλεσμα οι θεατρικές σκηνές να έχουν γίνει «τσίρκο θεάματος».

Ξέσπασμα άνευ προηγούμενου από την Σοφία Μουτίδου – «Έπρεπε να λέγεται…»

Λέει συγκεκριμένα:

«Η γνώμη μου είναι ότι η άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του ηθοποιού πρέπει να γυρίσει. Με την κατάργηση της άδειας ηθοποιού, η οποία ήταν προαπαιτούμενη για να ασκήσεις το επάγγελμα, οι επιχειρηματίες στράφηκαν στη δημοσιότητα για να γεμίσουν τα θέατρά τους. “Ποιον θα φέρουμε από την τηλεόραση για να έρθει η θεία να τον δει;” σκέφτηκαν. Άρχισε η θεατρική σκηνή να γίνεται ένα τσίρκο θεάματος το οποίο έχει να κάνει με το να δούμε έναν διάσημο στο θέατρο.

Τι σχέση έχει το πόσους ακολούθους έχω στο Instagram, με το εάν έχω σπουδάσει την υποκριτική; Είναι δυνατόν εγώ να πάρω το μικρόφωνο από τους τραγουδιστές ενώ δεν έχω κάνει τραγούδι; Επειδή έχω ακολούθους; Γιατί η σκηνή να είναι μπάτε σκύλοι αλέστε; Έχω ακούσει πολύ συχνά να λένε άνθρωποι που δεν είναι ηθοποιοί, “Πώς να μην την πάρεις την κοπέλα στην παράσταση, είναι σαν ζαχαρωτό”. Η σκηνή δεν είναι ζαχαροπλαστείο, η σκηνή είναι χώρος που έχει αναλάβει να διασκεδάσει, να διασκορπίσει, να εκπαιδεύσει την ψυχή του θεατή. Απέχει πάρα πολύ από το unboxing. Η σκηνή απέχει πάρα πολύ από τις καλές αναλογίες, απέχει από το modelling, την τυπική ομορφιά, την κλασική ομορφιά, την εμπορική ομορφιά. Η σκηνή πρέπει να είναι γεμάτη με ανθρώπους που έχουν διαπιστεύσει την αξία τους με πτυχία που με τη σειρά τους είναι αξιόπιστα. Που για να δοθούν έχουν κοπιάσει άνθρωποι, ψυχικά, πνευματικά και ακαδημαϊκά.

Εμείς τι θέλουμε; Θέλουμε πτυχίο αναγνωρισμένο και χάλια συνθήκες εργασίας, αυτό θέλουμε οι ηθοποιοί! Το πτυχίο μας να είναι ψηλά, και να μας φέρονται σαν μουλάρια. Λεφτά για τις πρόβες; Δεν γίνεται. Δώρο Χριστουγέννων και Πάσχα, δεν γίνεται. Πέντε ώρες πρόβα θέλεις; Όχι δέκα θα κάνεις. Αλλά, το πτυχίο σου είναι αναγνωρισμένο, είναι ένα πτυχίο πολύ δυνατό. Το πήρες από μία σχολή που τρία χρόνια κωλοβαρούσατε, αλλά αξίζει. Για άλλη μία φορά είμαστε λάτρεις του τυπικού, του γράμματος. Φυσικά και το πτυχίο μας δεν πρέπει να γίνει ένα με το απολυτήριο Λυκείου, δεν λέω αυτό. Απλά λέω ότι και όταν το πτυχίο είναι πολύ ψηλά, ούτε οι συνθήκες που το πήρες, ούτε οι συνθήκες που θα δουλέψεις είναι ψηλά. Και δεν είναι ψηλά γιατί δεν μιλάς! Και όσο δεν μιλάς το κράτος θα σε ρίχνει. Πτυχία, συνθήκες εργασίας κλπ, όλα θα είναι άχρωμα και άοσμα. Πριν το συνδικαλιστικό όργανο, υπάρχει και η ατομική ευθύνη. Όσο χαίρεσαι με την κακοποίηση των συναδέλφων σου, τόσο το πτυχίο σου δεν θα έχει καμία αξία».

Headlines