Τα σπαράγγια ευδοκιμούν σε όλους τους τύπους εδαφών. Για τα άσπρα  θα πρέπει να προτιμώνται τα αμμώδη, ενώ τα πράσινα μπορούν να καλλιεργηθούν σε πηλώδη, ιλυοπηλώδη και ιλυώδη.

Απαιτούν ηλιόλουστα, βαθιά, καλά στραγγιζόμενα εδάφη, με πολύ οργανική ουσία . Ιδανικό pΗ 6,5-7. Ευδοκιμεί σε περιοχές που επικρατούν χαμηλές θερμοκρασίες το χειμώνα, ώστε το φυτό να εισέλθει σε λήθαργο. Η μέση θερμοκρασία  του εδάφους επηρεάζει την ταχύτητα ανάπτυξης των βλαστών και την παραγωγή, η οποία αυξάνεται καθώς αυξάνει η θερμοκρασία την άνοιξη.  Όσο ψηλότερες είναι οι θερμοκρασίες τόσο πιο γρήγορα ανθίζουν τα σπαράγγια.

Αμπέλι: Χειμερινές επεμβάσεις για τις ασθένειες ξύλου

Πολλαπλασιασμός

Τα σπαράγγια πολλαπλασιάζονται με σπορά και μεταφύτευση. Η σπορά γίνεται σε γραμμές, σε βάθος 3-4 cm αποστάσεις μεταξύ των γραμμών 20-30 cm και επί των γραμμών 5-10 cm. Η σπορά γίνεται την Άνοιξη σε ανοιχτά σπορεία όπου τα φυτά παραμένουν για έναν ολόκληρο χρόνο. Με ευνοϊκή θερμοκρασία αέρα μεταξύ 20 – 30  και θερμοκρασία εδάφους 15,5 -26,6. Ακολουθούν βοτανίσματα, σκαλίσματα και ποτίσματα μέχρι το Φθινόπωρο, οπότε τα φυτά ή αφήνονται επί τόπου μέχρι την Άνοιξη ή ξεριζώνονται και αποθηκεύονται. Τα αρσενικά φυτά είναι πρωιμότερα και πιο παραγωγικά. Τα θηλυκά δίνουν μεγαλύτερους βλαστούς. Μια φυτεία με αρσενικά μόνο φυτά δίνει 30% περισσότερα βλαστάρια από μια ανάμεικτη.

Φυσιολογικές παθήσεις:

  • Πικρά σπαράγγια με πολύ σκληρή επιδερμίδα.
  • Τα συμπτώματα αυτά εμφανίζονται όταν το έδαφος που καλλιεργούνται είναι σφικτό και ξερό.
  • Κούφια και λεπτά βλαστάρια
  • Πιθανόν οφείλεται σε έλλειψη βορίου.
  • Φυτά ευάλωτα σε ασθένειες όπως φουζαρίωση και ριζοκτόνια.

Ένας από τους λόγους μπορεί να είναι και η έλλειψη χαμηλών θερμοκρασιών. Τα σπαράγγια πρέπει να περνάνε περίοδο ληθάργου που να διαρκεί τουλάχιστον 2 μήνες.

Μικρά βλαστάρια

1) να είναι νεαρή η φυτεία,

2) να υπάρχει έλλειψη θρεπτικών στοιχείων ή να έχει γίνει υπερβολική συγκομιδή. Θα πρέπει να συγκομίζουμε ελαφρά τα πρώτα χρόνια για να αναπτυχθούν δυνατές ρίζες και να προσθέτουμε μεγάλες ποσότητες κόμποστ.

  • Καφέτιασμα, μάρανση ή ξήρανση
  • Έχουν επηρεαστεί από χαμηλές θερμοκρασίες. Σε αυτή τη περίπτωση κόβονται και απομακρύνονται. Αν προβλέπονται χαμηλές θερμοκρασίες προτείνεται η εδαφοκάλυψη με οργανικά υλικά.
  • Κίτρινα φύλλα, αργή ανάπτυξη των φυτών
  • Υποδηλώνει έλλειψη αζώτου ή περίσσια νερού.

Ασθένειες

Η φουζαρίωση είναι η σοβαρότερη ασθένεια των σπαραγγιών. Δεν υπάρχει θεραπεία. Προσβάλλει κυρίως τις καλλιέργειες σε βαριά και συνεκτικά εδάφη και προκαλεί σάπισμα των ριζών, ξήρανση του υπέργειου τμήματος και μικροβλαστία.

Ιώδης και ερυθροϊωδης χρωματισμός του υπόγειου μέρους. Πιθανή προσβολή από ιώδη ριζοκτονίαση. Η ασθένεια αυτή προσβάλει επίσης τα τεύτλα, τα καρότα, τη μηδική και διάφορα είδη δέντρων. Είναι αρκετά σοβαρή ασθένεια σε βαθμό που να αποκλείει την καλλιέργεια των σπαραγγιών από ορισμένα εδάφη.

Πράσινες, κόκκινες και μελανές κηλίδες στους βλαστούς: Πιθανή προσβολή από το μύκητα που προκαλεί τη σκωρίαση του σπαραγγιού. Προξενεί καστανόχρωμες κηλίδες και εξανθήματα που σιγά- σιγά εξελίσσονται σε νεκρώσεις βλαστών. Μπορεί να περιοριστεί με ψεκασμούς 1% βορδιγάλειου πολτού και ανθεκτικές ποικιλίες.

Ο Βοτρύτης προκαλεί  κιτρίνισμα, ξήρανση και πτώση των βελόνων του σπαραγγιού. Στο τέλος ξηραίνεται ολόκληρο το υπέργειο μέρος τον φυτού. Η ασθένεια αυτή προσβάλλει τα φυτά μετά από πότισμα ή δυνατή βροχή.

Headlines