Ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης εκπλήσσει στο «Ψηλά απ’ τη γέφυρα» σε σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη

Ο Έντι Καρμπόνε είναι από τους ήρωες του Άθρουρ Μίλερ που το ελληνικό κοινό αγαπάει πολύ.

Το έργο «Ψηλά απ’ τη γέφυρα» του σπουδαίου συγγραφέα παίρνει αυτή τη φορά σάρκα και οστά από τα χέρια του Γιώργου Νανούρη στο Θέατρο Βεάκη.

Ο Έντι Καρμπόνε και η οικογένειά του συστήνονται ξανά στους θεατές σε μια παράσταση στην οποία λείπουν τα σκηνικά αλλά όχι το συναίσθημα.

Άδεια σκηνή, με μόνο λίγες καρέκλες να «παίζουν» μαζί με τους ηθοποιούς, καπνοί και υπέροχοι φωτισμοί -σήμα κατατεθέν του Νανούρη- δημιουργούν το κατάλληλο περιβάλλον για να κορυφωθεί το δράμα του πρωταγωνιστή.

Η μίνιμαλ σκηνοθεσία, το κατόρθωμα του Νανούρη να αφαιρέσει ότι δεν χρειάζεται και να κρατήσει μόνο τα σημαντικά, βοηθάει τον Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη να ξεδιπλώσει το ταλέντο του.

Ο θεατής έχει την ευκαιρία να εστιάσει στις λεπτομέρειες, στα βλέμματα, στα αγγίγματα, στις ανάσες των πρωταγωνιστών που ο καθένας από την πλευρά του παλεύει με τον σκοτεινό εαυτό του.

Ο Έντι Καρμπόνε έχει ερωτευτεί την ανιψιά του και δεν μπορεί να το διαχειριστεί, η γυναίκα του προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην αγάπη της για εκείνον και την ηθική τάξη, και η νεαρή Κάθριν ακροβατεί ανάμεσα στην ενήλικη ζωή και την καταπίεση εντός του σπιτιού.

Ο Πυγμαλίωνας Δαδακαρίδης είναι σαφέστατα ο νικητής της βραδιάς. Με μια ιδιαίτερη ερμηνεία στέκεται όρθιος απέναντι στο μεγαθήριο που δημιούργησε ο Μίλερ και στο παρελθόν έχουν ερμηνεύσει σπουδαίοι ηθοποιοί, ανάμεσά τους και το Γιώργος Κιμούλης.

Ένας ηθοποιός που από όλους χαρακτηρίστηκε τηλεοπτικός, ανεβαίνει φέτος ένα βήμα παραπάνω ακόμα και από την πολύ καλή του ερμηνεία δίπλα στον Γιάννη Μπέζο την περσινή σεζόν.

Με λίγο παραπάνω ένταση στη φωνή σε κάποια σημεία, στο σύνολό της η ερμηνεία του Δαδακαρίδη αναπτύσσει το δράμα του ηρώα, δείχνει την πάλη του, την πίστη του στις αρχές του που δεν μπορούν όμως να συγκρατήσουν το σκοτεινό πάθος του.

Πολύ καλοί οι νεαροί Μιχάλης Πανάδης και Ευγενία Ξυγκόρου, το ίδιο και ο Δημήτρης Μαυρόπουλος σε μια εμφάνιση περισσότερο αφηγητή και ο Δημήτρης Καπετανάκος στον ρόλο του Μάρκο.

Η Ιωάννα Παππά φαίνεται λίγο αδύναμη στον ρόλο της Μπέατρις με αρκετά συγκρατημένη ερμηνεία που δεν κορυφώνεται.

Η μετάφραση και η σκηνοθεσία του Γιώργου Νανούρη κερδίζουν το στοίχημα και αποκαλύπτουν για ακόμη μια φορά το όραμα του καλλιτέχνη και την ικανότητά του να το υλοποιεί. Κάθε φορά ο Γιώργος Νανούρης καταφέρνει να εκπλήσσει το κοινό, χωρίς να απορρίπτει τα στοιχεία που τον χαρακτηρίζουν. Μόνη παραφωνία τα κοστούμια που δεν παρέπεμπαν ιδιαίτερα σε μέλη της εργατικής τάξης.