«Ερωτεύτηκα δύο άνδρες – ήταν αφόρητο!»: Η Ζιλιέτ Μπινός για τα ερωτικά τρίγωνα

«Το να θίξεις προσωπικά θέματα σε μια συνέντευξη μπορεί να είναι δύσκολο. Να προετοιμάσετε το έδαφος, να μην φανείτε αδιάκριτοι, να επιλέξετε προσεκτικά τις λέξεις σας» γράφει  ο Ryan Gilbey στην Guardian σαν εισαγωγή στη συνέντευξή του με την Ζιλιέτ Μπινός.

«Είναι επίσης εντελώς περιττά όλα αυτά στην περίπτωση της Ζιλιέτ Μπινός» ξαφνιάζει τον αναγνώστη. «Δεν έχουμε συμπληρώσει ούτε πέντε λεπτά από την κλήση μας στο Zoom και ήδη η 58χρονη ηθοποιός γέρνει προς τα εμπρός στη θέση της σε ένα γραφείο στο Παρίσι και ανατρέχει σε προσωπικές αναμνήσεις. «»Ερωτεύτηκα δύο άντρες στα 20 μου», λέει, με φυσικότητα. «Ήταν ανυπόφορο. Αρκετά ανυπόφορο»».

Αυτή είναι η αφορμή για την ταινία Both Sides of the Blade (Οι δύο όψεις του ξυραφιού), την τρίτη ταινία της με την αισθησιακή, ασυμβίβαστη σκηνοθέτιδα Κλερ Ντενί.

Η Μπινός υποδύεται τη Σάρα, μια παρουσιάστρια ραδιοφωνικής εκπομπής που διχάζεται ανάμεσα σε δύο μελαγχολικούς άνδρες: τον φίλο της, Ζαν (Βίνσεντ Λίντον), έναν πρώην κατάδικο και πρώην παίκτη του ράγκμπι, και τον πρώην εραστή της, Φρανσουά (Γκρέγκορι Κόλιν). Η Σάρα και ο Ζαν έχουν μια φαινομενικά αρμονική σχέση, αλλά ο μαγνητισμός του Φρανσουά, και το παρελθόν, αποδεικνύονται ισχυρά ώστε να προσπεραστούν.

«Πάλι τα ίδια» λέει στον εαυτό της η Σάρα. «Έρωτας, φόβος, άγρυπνες νύχτες. Το τηλέφωνο δίπλα στο κρεβάτι μου».

Μια ταινία που κάνει τις σκηνές σεξ να μοιάζουν με έργα τέχνης

Photo: Martin Kraft / Wikimedia Commons

Γαλλίδα σε όλα της

Το μόνο που χρειάζεται για να συνδέσει η Μπινός αυτή την κατάσταση με το δικό της παρελθόν είναι μια προκαταρκτική ερώτηση σχετικά με το αν κατάλαβε τη συμπεριφορά της Σάρα. Πόσο ειλικρινές εκ μέρους της να προχωρήσει κατευθείαν σε οικείες αποκαλύψεις. Πόσο Γαλλίδα.

«Είναι ένα αδύνατο τρίγωνο, γιατί όλοι νιώθουν πληγωμένοι» λέει. «Κάποιοι άνθρωποι είναι σε θέση να το κάνουν. Εγώ δεν ήμουν. Ήταν μια καταστροφική κατάσταση και χρειάζεσαι θάρρος. Οπότε ναι, κατάλαβα απόλυτα τη ζημιά που μπορεί να προκαλέσει. Για τον καθένα από εμάς, ήταν επώδυνο και δεν μπορείς να το σταματήσεις γιατί έτσι είναι. Είναι σαν να πρέπει να βρεθείς μπροστά σε έναν δράκο και πρέπει να τον αντιμετωπίσεις, καταλαβαίνεις;».

Γιατί δεν μπορούσε να διαλέξει ανάμεσα στους δύο άντρες της ζωής της; «Αγαπάμε με διαφορετικούς τρόπους, αν μου επιτρέπετε» απαντά. «Πρόκειται για την επίτευξη μιας ανάγκης μέσα σου. Όταν βρίσκεσαι στη μέση, δεν καταλαβαίνεις γιατί συμβαίνει».

Δείτε το τρέιλερ

Διάλεξε και τα δύο!

Η συμβουλή που δόθηκε στη 14χρονη Μπινός από έναν φίλο καλλιτέχνη της μητέρας της, όταν δεν μπορούσε να αποφασίσει αν θα ασχοληθεί με την υποκριτική ή τη ζωγραφική. «Ζιλιέτ: Διάλεξε να κάνεις τα πάντα!» της είπε και αυτό εξηγεί πολλά. Σε εκείνη την περίπτωση, το έκανε. Ζωγραφίζει ακόμη, και το έργο της μπορεί να το δει κανείς ακόμη και σε ορισμένες από τις ταινίες της: την οργισμένη, ραψωδική ερωτική ιστορία «Οι εραστές της γέφυρας» του 1991, σε σκηνοθεσία του τότε συνεργάτη της, Λεός Καράξ, όπου υποδύεται μια άστεγη καλλιτέχνιδα, ή το «Λόγια και Εικόνες» του 2013, όπου πρωταγωνιστεί απέναντι από τον Κλάιβ Όουεν ως καθηγήτρια τέχνης, της οποίας η ρευματοειδής αρθρίτιδα την αναγκάζει να βρει νέους τρόπους να ζωγραφίζει.

Ένα ερωτικό τρίγωνο, όμως, δεν είναι το ίδιο με μια επιλογή καριέρας. Πώς έλυσε αυτή την κατάσταση; «Χώρισα από ενοχές με τον έναν από τους άνδρες και μετά από λίγο σταμάτησε και με τον άλλον. Νομίζω επειδή έπρεπε να καταστρέψω με κάποιον τρόπο τη σχέση. Δεν ξέρω, δεν είναι τόσο λογικό. Όλοι έχουμε πολώσεις. Μπορεί να είμαστε ερωτευμένοι και μετά ο αγαπημένος να έχει γίνει εχθρός σου».

Η ιδέα αυτή αντικατοπτρίζεται, λέει, στον αγγλικό τίτλο της νέας ταινίας, (Avec amour et acharnement στο γαλλικό πρωτότυπο – κυριολεκτικά «Με αγάπη και οργή»).

«Θα μπορούσε να σημαίνει την πολικότητα μεταξύ του θηλυκού και του αρσενικού. Ξέρω ότι είναι ένας τίτλος που αγαπούσε η Κλερ. Το “ξυράφι” είναι μια τόσο δυνατή λέξη: μπορεί να σκοτώσει, αλλά στην κινεζική παράδοση είσαι δάσκαλος όταν ξέρεις να κόβεις καλά με μια λεπίδα».

*Το απόσπασμα είναι από τη συνέντευξη της Ζιλιέτ Μπινός στην theguardian.com