Χαμός επικρατεί τις τελευταίες ημέρες με τη νέα ταινία του Netflix με όνομα «Knives Out, Glass Onion», με πρωταγωνιστή τον ηθοποιό Ντάνιελ Κρεγκ και ένα εκλεκτό επιτελείο ηθοποιών όπως ο Έντουαρντ Νόρτον και η Κέιτ Χάντσον. Μάλιστα, μεγάλο μέρος της εν λόγω ταινίας έχει γυριστεί στην Ελλάδα και συγκεκριμένα σε Σπέτσες και Πόρτο Χέλι.
Πρόκειται για τη συνέχεια του Knives Out, που είχε κυκλοφορήσει το 2019 με πρωταγωνιστή και πάλι τον Ντάνιελ Κρεγκ και είχε «σπάσει» τα ταμεία.
Μπορεί ο κεντρικός ήρωας της νέας ταινίας του Netflix να είναι ο εκκεντρικός ντετέκτιβ που υποδύεται ο Κρεγκ, ωστόσο ένας άλλος ηθοποιός είναι αυτός που κλέβει την παράσταση στην εν λόγω ταινία.
Πρόκειται για τον ελληνικής καταγωγής ηθοποιό και πρώην παλαιστή, Ντέιβ Μπατίστα, ο οποίος όπως θα δείτε στην παρακάτω εικόνα έχει στο μπράτσο του τατουάζ με τις σημαίες της Ελλάδας και των Φιλιππίνων.
Ποιος είναι ο Ντέιβ Μπατίστα
Ο Ντέιβ Μπαουτίστα (όπως είναι το πραγματικό του όνομα) είναι Αμερικανός ηθοποιός ταινιών δράσης, επαγγελματίας μπόντι μπίλντερ, και πρώην παλαιστής του WWE φιλιπινέζικης και ελληνικής καταγωγής.
Έγινε ευρέως γνωστός μέσα από την ενασχόλησή του με την επαγγελματική πάλη, όπου πήρε και το όνομά του, Μπατίστα (Batista).
Κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στα ρινγκ, στέφθηκε έξι φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, αφού κατέκτησε δύο φορές το Πρωτάθλημα WWE και τέσσερις φορές το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών.
Ο Μπατίστα γεννήθηκε στην Ουάσινγκτον. Είναι υιός του Ντέιβιντ Μάικλ Μπατίστα, που είναι Φιλιππινέζος και της Ντόνα Ρέιν Μπαοτίστα, που είναι Ελληνίδα. Οι γονείς του πήραν διαζύγιο και οι παππούδες από τις Φιλιππίνες έκαναν διάφορες δουλειές όπως οδηγός ταξί και κουρέας για να θρέψουν την οικογένεια. Ο Μπατίστα δεν ντρέπεται να λέει ότι πέρασε φτωχικά παιδικά χρόνια.
Έχει παραδεχτεί ότι πέρασε μία σκληρή ζωή. Πριν την ηλικία των εννέα, έγιναν τρεις δολοφονίες μπροστά από το σπίτι που ζούσε. Στην ηλικία των 13 ετών, έκλεβε αυτοκίνητα. Στην ηλικία των 17, αποξενώθηκε από τους γονείς του, όμως σε μία συνέντευξή του δήλωσε «Είμαι περήφανος για τους γονείς μου. Είναι καλοί, έντιμοι, εργάζονται σκληρά. Μου δίδαξαν πως να εργάζομαι σκληρά».
Ο Μπατίστα δούλευε ως πορτιέρης σε κέντρο διασκέδασης, μέχρι που συνελήφθη μετά από έναν καβγά, οπού τραυματίστηκαν σοβαρά δύο άνθρωποι. Μετά από μια δίκη, καταδικάστηκε σε ένα χρόνο φυλάκισης. Ήταν επίσης και ναυαγοσώστης, πριν από μια σταδιοδρομία στο bodybuilding. Ο ίδιος παραδέχθηκε πως το bodybuilding, πιθανώς του έσωσε τη ζωή.
Μετά από μια μακρά και επιτυχημένη πορεία στο wrestling, το 2010 αποφάσισε να αφήσει τα ρινγκ και να ασχοληθεί με την υποκριτική. Η πρώτη του συμμετοχή σε ταινία είχε έρθει το 2006, ωστόσο από το 2014 και έπειτα άρχισε να γίνεται ολοένα και πιο επιτυχημένος ως ηθοποιός.
Κάποιες από τις γνωστότερες ταινίες στις οποίες έχει παίξει είναι οι Φύλακες του Γαλαξία (2014) και Φύλακες του Γαλαξία 2 (2017), το Spectre (2015) του Τζέιμς Μποντ, το Blade Runner 2049 (2017), το Dune (2021) και το Thor: Love and Thunder (2022).
Η δύσκολη ζωή και αυτό που τον έσωσε
«Ζούσαμε σε μια από τις φτωχότερες γειτονιές της χώρας. Τότε, ο φόνος ήταν καθημερινότητα και η κοκαΐνη και το κρακ είχαν μόλις ξεκινήσει να διακινούνται ευρέως» έχει γράψει στην αυτοβιογραφία του «Bautista Unleashed».
Πριν κλείσει τα 9 του χρόνια έγιναν τρεις ανθρωποκτονίες στο τετράγωνο που έμενε και ο ίδιος ήταν αυτόπτης μάρτυρας, ενώ στην ίδια ηλικία περίπου παράτησε το σχολείο και ξεκίνησε την καριέρα του ως μικροεγκληματίας, με το μέλλον του να φαντάζει μάλλον δυσοίωνο.
«Το προσδόκιμο όριο ζωής για ένα παιδί στη γειτονιά μου ήταν χαμηλότερο από ότι σε πολλές χώρες του τρίτου κόσμου και η έλλειψη στέγης ήταν στο αποκορύφωμά της. Ακόμη και οι νομοταγείς άνθρωποι έβλεπαν την αστυνομία ως εχθρό» εξομολογείται και συνεχίζει:
«Ζούσαμε στα νοτιοανατολικά και υπήρχε αρκετά υψηλό ποσοστό ανθρωποκτονιών. Πυροβόλα όπλα, μαχαίρια, ακόμη και γροθιές χρησιμοποιήθηκαν για να σκοτώσουν ανθρώπους κατά καιρούς. Θυμάμαι ανθρώπους να πυροβολούνται και να δέρνονται μπροστά από το σπίτι μας.
Μια φορά ένας τύπος προσπαθούσε να πυροβολήσει κάποιον στη γειτονιά μας και αντί να πετύχει αυτόν, σκότωσε ένα αθώο κορίτσι. Οι άνθρωποι στη γειτονιά τον άρπαξαν και τον πήγαν στην αερογέφυρα του αυτοκινητόδρομου για να τον πετάξουν από κάτω. Η μητέρα μου κάλεσε την αστυνομία και κατάφερε να τους πείσει να φτάσουν εκεί εγκαίρως για να σταματήσει τον όχλο από τη δολοφονία του άντρα.
Μια άλλη φορά, ένας γείτονας βρέθηκε νεκρός στην αυλή του σπιτιού του. Η μητέρα του τον βρήκε με μία τρύπα από σφαίρα στο κεφάλι του. Η δική μου μητέρα κάλεσε το ασθενοφόρο και την αστυνομία, αλλά 45 λεπτά αργότερα δεν είχε έρθει τίποτα από τα δύο».
Πρόκειται για μερικές μόλις από τις ανατριχιαστικές σκηνές που βίωσε ως παιδί ο Μπατίστα.
Όμως ακόμα και η οικογένεια του δεν ήταν συνηθισμένη. Η μητέρα του, Ντόνα Μπατίστα, ήταν τόσο φτωχή που ζούσε την οικογένεια ολόκληρη εβδομάδα με ένα καζάνι φασολάδα. Μια φορά μάλιστα, η μητέρα του έκαψε τη σούπα, αλλά επειδή ήταν το μόνο που είχε, την έτρωγαν αναγκαστικά καμένη για μια εβδομάδα, θυμάται.
Ο πατέρας του δεν ήταν ιδιαίτερα υποστηρικτικός, αφού μετά το διαζύγιο ζούσε πλουσιοπάροχα, αφήνοντας τον γιο και την πρώην γυναίκα του να πεινάνε. Από την άλλη, η μητέρα του ήταν το «μαύρο πρόβατο» της οικογένειας, αφού μετά το διαζύγιο έκανε σχέση με γυναίκα, ενώ το αποκορύφωμα ήταν η γιαγιά. «Ήταν πραγματική σκύλα. Μία φορά με χτύπησε στο πρόσωπο με μία ολόκληρη αρμαθιά κλειδιά» θυμάται.
Ο Μπατίστα πέρασε τα νεανικά του χρόνια στους δρόμους, αλωνίζοντας με τα παιδιά της γειτονιάς, παρατώντας το σχολείο και έχοντας από μικρή ηλικία ιστορικό συλλήψεων για ξυλοδαρμούς, κλοπές αυτοκινήτων, οπλοκατοχή και ναρκωτικά.
«Όταν με έδιωξαν από το σχολείο στα 12 μου, ο μπαμπάς μου με έσπασε στο ξύλο με την ζώνη του. Αλλά δεν μάσησα. Την επόμενη φορά που είχα μπλεξίματα, πήγα μόνος μου, πήρα τη ζώνη, του την πέταξα στα μούτρα και περίμενα το ξύλο. Γιατί; Γιατί μπορούσα. Ημουν σίγουρα κακοποιός και όλοι φοβόντουσαν για το μέλλον μου» γράφει.
Το 1989 συνελήφθη γιατί πυροβολούσε σε ένα σπίτι, φυλακίστηκε για μια εβδομάδα και στη συνέχεια τον άφησαν, αλλά συνελήφθη και πάλι λίγο καιρό μετά για κατοχή ναρκωτικών.
«Με έβαλαν σε πρόγραμμα αποτοξίνωσης για ένα χρόνο, αλλά δεν ήταν κάτι δύσκολο. Ποτέ δεν με τραβούσαν τα ναρκωτικά, με έκαναν να χάνω τον έλεγχο και δε μου άρεσε αυτό. Γι’ αυτό άλλωστε δεν έπινα ούτε αλκοόλ ιδιαίτερα» θυμάται…
«Μέχρι τα 13 μου, με είχαν συλλάβει για ασήμαντα πράγματα. Εκλεβα, απλά γιατί όλοι οι φίλοι μου το έκαναν» αποκαλύπτει.
Το δύσκολο παιδί τελικά στάλθηκε στο Group Home, ένα οικοτροφείο για ατίθασα παιδιά. «Υπήρχε πολλή τιμωρία και καθόλου ελευθερία. Επρεπε να ακολουθήσω τους κανόνες» γράφει.
Το οικοτροφείο, υπάρχει ακόμα και πρόσφατα κλήθηκε να πάει να μιλήσει στα παιδιά. «Ηταν απλά μια τρομερή εμπειρία. Δεν έχω υπάρξει άγγελος στη ζωή μου, δεν έχω καν βγάλει το Λύκειο, αλλά αν μπορώ να είμαι πρότυπο, βοηθώντας τους ανθρώπους να μάθουν από τα λάθη μου και να αποφύγουν τα προβλήματά μου και να του δώσω ελπίδα, τότε αυτό είναι ένα πραγματικά ξεχωριστό προνόμιο για μένα» δήλωσε.
Ευτυχώς, ο Μπατίστα κατάφερε να βρει ένα απίθανο πάθος που τον τράβηξε έξω από τη βία και το έγκλημα. Τo Breakdance. «Γνώρισα μια παρέα παιδιά που το έκαναν αυτό και άρχισα κι εγώ. Συνηθίζαμε να πηγαίνουμε στην Ουάσινγκτον και το κάναμε όλη τη νύχτα. Ορισμένες από τις κινήσεις που έκανα στην είσοδο στο ρινγκ του WWE τις έχω πάρει από το χορό» εξηγεί.
Οι Γλύξμπουργκ επέλεξαν για επίθετο το «De Grece», το οποίο παραπέμπει σε αξίωμα και δείχνει την εμμονή τους με τον τίτλο, τον οποίο ο ελληνικός λαός τους αφαίρεσε με το δημοψήφισμα του 1974.
Ζούμε σε μια εποχή με γρήγορους και έντονους ρυθμούς, που πολλά πράγματα μπορούν να φέρουν την καθημερινότητά μας άνω κάτω. Για αυτό ο αυτοέλεγχος είναι σημαντικός.
