Πελέ: «Αν μάθετε να χάνετε, τότε θα κερδίζετε»

Ο Έντσον Αράντες ντο Νασιμέντο, o παγκόσμιος θρύλος του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού, για πολλούς ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής στην παγκόσμια ιστορία του αθλήματος, ο γνωστός σε όλους  Πελέ, δεν βρίσκεται πια στη ζωή.

Πέθανε σήμερα σε ηλικία 82 ετών σκορπώντας τη θλίψη στον παγκόσμιο αθλητισμό.

Το 1990, η εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» προδημοσιεύει απόσπασμα του βιβλίου του σπουδαίου Γιάννη Διακογιάννη, που επίσης έφυγε από τη ζωή πολύ πρόσφατα,  με τίτλο «60 χρόνια Μουντιάλ».

«Γεννήθηκε στις 23 Οκτωβρίου του 1940 σε ένα μικρό χωριό, το Τρες Κορασόες (τρεις καρδιές στα πορτογαλικά) μερικά χιλιόμετρα έξω από το Σάο Πάολο. Ξεκίνησε να παίζει στη Σάντος στα 16 του χρόνια και αποσύρθηκε το 1976.

»Πέτυχε 1.217 γκολ σε επίσημους αγώνες. Με τη Σάντος κέρδισε εφτά πρωταθλήματα του Σάο Πάολο και δύο διηπειρωτικά κύπελλα και το 1974 μεταγράφηκε στον “Kόσμος” της Ν. Υόρκης με ρεκόρ μεταγραφής για την εποχή: 240 εκατ. δραχμές.

Φαινόμενο

»Ο Πελέ ήταν 17 χρονών όταν φόρεσε για πρώτη φορά την κίτρινη φανέλα της Εθνικής Βραζιλίας παίζοντας στο Άσουμθιον εναντίον της Παραγουάης. Η Βραζιλία νίκησε 3-0 και ο Πελέ πέτυχε το δεύτερο γκολ . Πήρε μέρος σε τέσσερα παγκόσμια κύπελλα.:

»1958, 1962, 1966 και 1970. (…) Ένα φαινόμενο ο Πελέ, ένας “γίγαντας” του ποδοσφαίρου, το πιο μεγάλο από τα “ιερά τέρατα” του αθλήματος. Τα είχε όλα: τέχνη, ουσία μπρίο, σουτ, κεφαλιά, ντρίμπλα, ταχύτητα, ξαφνικά ντεμαράζ, οξυδέρκεια, εξυπνάδα, αντίληψη και μεγάλο πάθος.

• Πελέ: «Είναι σίγουρο ότι ο Ντιέγκο χαμογελά»

»Δεν του άρεσε να χάνει. Υπολογίζεται ότι κέρδισε τα περισσότερα από κάθε άλλο ποδοσφαιριστή χρήματα. Αλλά παρά τη δόξα που γνώρισε, έμεινε πάντα ένας απλός άνθρωπος. Ήταν η αντι-βεντέτα.

»Όσοι αγαπούν το ποδόσφαιρο θα πρέπει να πουν ένα μεγάλο “ευχαριστώ” στον Πελέ για την τεράστια προσφορά του στο δημοφιλέστερο σπορ του κόσμου.

Βασιλιάς

Ο Γιάννης Διακογιάννης συνεχίζει παίρνοντας θέση σε ένα από τα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά ερωτήματα:

»Θα πρέπει κανείς να έχει πλήρη άγνοια από ποδόσφαιρο ή να είναι κομπλεξικός, για να μην αναγνωρίσει τον Πελέ σαν τον πιο μεγάλο ποδοσφαιριστή του αιώνα μας. Κάποτε, μου έλεγε ο Φέρεντς Πούσκας: “O Nτι Στέφανο, ο Ντιντί, ο Κότσις, ο Κοπά, ο Τσάρλτον, ο Μπόμπεκ, ο Ότσβιρκ και εγώ χαρακτηρισθήκαμε σαν μεγάλοι ποδοσφαιριστές. Ο Πελέ όμως ήταν το φαινόμενο. Και με φαινόμενα δεν μπορεί να γίνει καμία σύγκριση…”

»Δεν είναι άλλωστε λίγοι αυτοί που πιστεύουν και που ισχυρίζονται ότι ο Πελέ υπήρξε ο κορυφαίος αθλητής όλων των σπορ. Ανώτερος του Νούρμι και του Όουενς και των άλλων μεγάλων πρωταθλητών του στίβου!

»Και μια δήλωση του μοναδικού Φρανκ Σινάτρα: “Απ’ όλες τις διασημότητες του πλανήτη μας, η πιο μεγάλη ήταν ο Πελέ…”»

Το μήνυμα του Πελέ

Αρκετά χρόνια νωρίτερα, το 1971, το περιοδικό «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ», δημοσιεύει απόσπασμα από το βιβλίο του Πελέ με τίτλο «Εγώ, τρεις φορές πρωταθλητής».

Έχω ένα λόγο ιδιαίτερο να πω στους νέους. Εξ ‘αλλου νέος είμαι κι εγώ. Το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι οι νέοι δεν δέχονται συμβουλές από τους παλαίμαχους και πιστεύουν ότι οι «γέροι» είναι ξεπερασμένοι, χωρίς να σκεφθούν ότι οι πιο ηλικιωμένοι γνώρισαν ήδη τα προβλήματα των νέων και ότι έχουν μεγάλη πείρα.

Οι καταχρήσεις

Θα ήθελα όμως, προπαντός, να πω στους νέους, ότι οι καταχρήσεις είναι επικίνδυνες και ότι οφείλουν, με κάθε θυσία, να αποφεύγουν τα οινοπνευματώδη ποτά και τον καπνό. Οι νέοι οφείλουν να συνεργάζωνται και να σχηματίζουν ομίλους, αλλά συνάμα να φροντίζουν να διατηρούν την προσωπικότητά τους.

Πρέπει, προπαντός, να αποφεύγουν τις μιμήσεις. Υπάρχουν κακοποιά στοιχεία, τα οποία σπρώχνουν τους καλούς στην χρήση των ναρκωτικών και σ’ άλλες καταχρήσεις. Οι νέοι που ασχολούνται με τα σπορ, πρέπει να αποφεύγουν τις ολέθριες επιρροές και να διατηρούν την ανεξαρτησία τους.

Τα σπορ

Τα σπορ, γενικά, παραμένουν το σημαντικώτερο από τα στοιχεία για την διαμόρφωση του χαρακτήρα. Τα σπορ καθιστούν τον άνδρα, φυσικά και ψυχικά, ισχυρό. Τα σπορ σε μαθαίνουν να νικάς, αλλά και να νικιέσαι, που είναι και το σπουδαιότερο.

Αυτοί που δεν ξέρουν να χάνουν, σκοντάφτουν στο πρώτο εμπόδιο. Ακόμα κι αν έχη κανείς μόνο δέκα χρόνια να ζήση, θα περάση τα χρόνια αυτά πολύ καλύτερα, κάνοντας σπορ. Πρέπει οι νέοι όλου το κόσμου να επιδοθούν στα σπορ. Είναι ζωτική ανάγκη τα σπορ. Είναι η καλύτερη συμβουλή που μπορώ ακόμα να τους δώσω.

Η Ειρήνη

Και για να τελειώνω, πρέπει να πω δυό λόγια και για το μεγάλο αγαθό, που είναι η Ειρήνη. Ο Θεός έκανε τον κόσμο για να ζούμε ειρηνικά, μέσα σ’ ένα αμοιβαίο σεβασμό. Όλα περνούν όπως κι εμείς.

Όλα πεθαίνουν, όπως θα πεθάνουμε κι εμείς. Οι πόλεμοι δεν έπρεπε να γίνωνται. Οι νέοι που θα σχηματίσουν τον αυριανό κόσμο, δεν πρέπει να έχουν τίποτε άλλο στον νου τους από την ειρήνη και την αγάπη προς τον πλησίον.

Δεν πρέπει να σκέπτωνται τον θάνατο, αλλά την ζωή, πώς θα δημιουργήσουν έναν καλύτερο κόσμο, έναν κόσμο δίκαιο, απαλλαγμένο από τα δεινά του πολέμου. Θα ήθελα τόσο πολύ τα παιδιά μου να ζήσουν σ’ έναν τέτοιο κόσμο, έναν κόσμο ήρεμο και ειρηνικό…»