Αν με ρωτούσατε πριν από μερικά χρόνια αν θα εγκατέλειπα ποτέ τη μονογαμία, θα γελούσα στα… μούτρα σας. Υπήρξα κλασικός ρομαντικός, πριν καν μάθω ότι είμαι γκέι – η ιδέα ότι κάποιος ήταν κάπου εκεί έξω, περιμένοντας να τον βρω και να γίνω τα πάντα γι’ αυτόν, με βοήθησε να ξεπεράσω την (συχνά αφόρητη) εφηβεία μου.

Στη συντηρητική Πολωνία, απ’ όπου κατάγομαι, περιγράφει ο Τόμας, με άρθρο του στη βρετανική εφημερίδα The Guardian, πολλοί φανατικοί βλέπουν το να είσαι queer ως κάτι καθαρά σεξουαλικό.

Ακόμα και οι πιο φιλελεύθεροι το θεωρούν ως κάτι που πρέπει να παραμείνει «στην ιδιωτικότητα του σπιτιού τους». Λες και το να είσαι γκέι είναι ένα φετίχ που δεν έχει νόημα έξω από ένα σεξουαλικό πλαίσιο.

Βαθιά μέσα μου, ήξερα ότι αυτό δεν ήταν αλήθεια. Είχα τους πρώτους μου έρωτες στο δημοτικό σχολείο και η καθαρά σεξουαλική απεικόνιση της ομοφυλοφιλίας με έκανε να θέλω ακόμα περισσότερο μια πραγματικά ρομαντική σχέση. Και τι πιο ρομαντικό από το να έχεις μάτια μόνο για ένα άτομο, σωστά;

Όσο μεγαλύτεροι, τόσο λιγότερο ρεαλιστική η μονογαμία

Παρά την επιθυμία για μια παραμυθένια ερωτική ιστορία, οι γκέι άνδρες στους κύκλους μου δεν μοιράστηκαν ποτέ τον ενθουσιασμό μου. Ένας από τους πρώτους μου συντρόφους, ένας καταξιωμένος μαέστρος ορχήστρας, μου είπε ότι όσο μεγαλώνει ένας γκέι άνδρας, τόσο λιγότερο ρεαλιστική φαίνεται να είναι η μονογαμία.

Πριν μετακομίσω στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2016, όταν ήμουν 20 ετών, μου ράγισαν την καρδιά αρκετοί νεαροί κύριοι, που όλοι μου υποσχέθηκαν μια ευτυχισμένη ζωή, μόνο και μόνο για να τα φτιάξουν στη συνέχεια με κάποιον σε ένα κλαμπ ή να καλέσουν έναν άντρα να μείνει όταν έλειπα.

Φαινόταν ότι οι νεότεροι άνδρες ήταν πιο πιθανό να πουν πράγματα όπως «Δεν θα αγαπήσω ποτέ κανέναν άλλο», μόνο και μόνο για να πάρουν αυτό που ήθελαν, ενώ οι μεγαλύτεροι μου έλεγαν τι πραγματικά σκέφτονταν, ακόμη και αν ήταν κάτι που δεν ήθελα να ακούσω, όπως: «Στατιστικά, υπάρχει μια πολύ μικρή πιθανότητα να είμαστε μαζί για πάντα».

Αλλά αυτές οι αποτυχίες και τα καρδιοχτύπια δεν με απομάκρυναν από τη μονογαμία. Είτε επρόκειτο για έναν ψυχικά εξαντλητικό νεαρό,  είτε για έναν ψυχρό και απόμακρο μεγαλύτερο άνδρα, κάθε χωρισμός με άφηνε να θέλω περισσότερα, όπως ένας τζογαδόρος που κάθεται σε ένα καζίνο στις τέσσερις το πρωί. «Σύντομα θα πετύχω το τζακ ποτ: Απλά πρέπει να συνεχίσω να προσπαθώ», σκεφτόμουν.

Η αποκλειστικότητα στο σεξ δεν σημαίνει πάντα αγάπη

Με τον σημερινό μου σύντροφο άρχισα να καταλαβαίνω ότι η σεξουαλική αποκλειστικότητα δεν ισοδυναμεί πάντα με αγάπη και το αντίστροφο.

Υπήρξε μια περίοδος κατά την οποία, μετά από ένα χρόνο χωρισμού, ο σύντροφός μου και εγώ αρχίσαμε να βλεπόμαστε ξανά, χωρίς να του δώσουμε «όνομα».

Κάναμε ακριβώς ό,τι κάναμε πριν ως ζευγάρι – περνούσαμε μερικές μέρες στη σειρά μαζί, τρώγαμε, βλέπαμε τηλεόραση, κοιμόμασταν μαζί και ταξιδεύαμε – και όλα αυτά χωρίς να αναφέρουμε τι ακριβώς είχε συμβεί στη ζωή μας όσο ήμασταν χώρια. Και οι δύο μας γνωρίζαμε ότι ο άλλος έκανε σεξ με κάποιον άλλον κατά καιρούς, αλλά ποτέ δεν το αναφέραμε και μετά από λίγο καιρό βολευτήκαμε με αυτό.

Τελικά, καθιερώσαμε κάποιους κανόνες και της δώσαμε την ετικέτα «ανοιχτή σχέση». Διαπίστωσα ότι λόγω της φύσης των γκέι εφαρμογών γνωριμιών, το σεξ έχει χάσει μέρος της ιερότητάς του. «Είσαι ξύπνιος; Διασκεδάζεις τώρα; Είσαι μακριά; Στείλε τοποθεσία». Εγγραφείτε σε μία τέτοια εφαρμογή και θα σας «πετάξουν» αυτές τις φράσεις σχεδόν αμέσως.

Η γκέι κοινότητα έχει δημιουργήσει ένα περιβάλλον, στο οποίο το σεξ δεν γιορτάζεται πάντα ως κάτι το ιδιαίτερο. Αλλά για αιώνες, μας αντιμετώπιζαν σαν απελπισμένους ανώμαλους – οπότε δεν είναι περίεργο, σωστά;

Δεν βάζω περιορισμούς στον πιο αγαπημένο μου άτομο

Συνειδητοποίησα ότι πραγματικά δεν με πειράζει αν το άτομο που μου δίνει ένα φιλάκι στο κεφάλι κάθε πρωί πριν φύγει για τη δουλειά, που μαγειρεύει μαζί μου για ώρες, που βλέπει σκουπίδια στην τηλεόραση στο πλευρό μου και που περιμένει μαζί μου πάνω από μια ώρα στην καταρρακτώδη βροχή μόνο και μόνο για να βγάλω μια selfie με έναν ποπ σταρ, θέλει να κάνει αυθόρμητο σεξ από καιρό σε καιρό.

Ξέρω ότι με αγαπάει πολύ. Μερικές φορές ζηλεύω όταν εκείνος διασκεδάζει και εγώ «σαπίζω» στο σπίτι και γράφω – άνθρωπος είμαι. Ως επί το πλείστον, όμως, απολαμβάνω απόλυτα τη συμφωνία μας.

Επιστρέφω πάντα στα λόγια του RuPaul, ο οποίος είπε: «Δεν θα ήθελα να βάλω περιορισμούς στο πρόσωπο που αγαπώ περισσότερο σε αυτό τον πλανήτη».

Headlines