Ένοπλη βία: Οι γειτονιές όπου οι νέοι κινδυνεύουν περισσότερο από ό,τι οι στρατιώτες στο μέτωπο

Στις πιο κακόφημες γειτονιές ορισμένων αμερικανικών μεγαλουπόλεων, οι νέοι άνδρες αντιμετωπίζουν μεγαλύτερη πιθανότητα θανάτου από πυροβολισμό από ό,τι οι στρατιώτες που πολέμησαν στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, εκτιμά νέα μελέτη.

Τα ευρήματα, τα οποία δημοσιεύονται στην έγκριτη επιθεώρηση JAMA Network Open, αναδεικνύουν το μέγεθος της κρίσης της ένοπλης βίας, η οποία είναι από το 2020 η πρώτη αιτία θανάτου για τα παιδιά, τους εφήβους και τους νέους ενήλικες στις ΗΠΑ.

Ερευνητές δύο αμερικανικών πανεπιστημίων συνέλεξαν δεδομένα για σχεδόν 130.000 θανατηφόρους και μη θανατηφόρους πυροβολισμούς εις βάρος ανδρών 18-29 ετών στο Σικάγο, το Λος Άντζελες, τη Νέα Υόρκη και τη Φιλαδέλφεια, τις μεγαλύτερες πόλεις για τις οποίες υπήρχαν διαθέσιμα στοιχεία. Με βάση τα δεδομένα αυτά προσδιόρισαν τους ταχυδρομικούς κωδικούς με τα συχνότερα περιστατικά ένοπλης βίας.

Στη συνέχεια, τα νούμερα συγκρίθηκαν με δεδομένα θνησιμότητας και τραυματισμού αμερικανών στρατιωτών στον πόλεμο του Ιράκ το διάστημα 2003-09 στο Ιράν και στον πόλεμο του Αφγανιστάν το 2001-14.

Η ανάλυση έδειξε ότι, στις πιο βίαιες περιοχές του Σικάγο, οι νέοι άνδρες αντιμετωπίζουν 3,23 φορές υψηλότερο κίνδυνο θανάτου από πυροβολισμό σε σχέση με τους στρατιώτες που υπηρέτησαν στο Αφγανιστάν, τον πιο επικίνδυνο από τους δύο πολέμους.

Ο κίνδυνος ήταν υψηλότερος ακόμα και σε σχέση με μια συγκεκριμένη ταξιαρχία στρατιωτών που υπηρέτησε στο Ιράκ για μια περίοδο 15 μηνών κατά τη οποία έφτασαν στο μέγιστο οι αμερικανικές απώλειες στον πόλεμο.

Στη δε περίπτωση της Φιλαδέλφειας, ο κίνδυνος είναι 1,90 φορές υψηλότερος σε σχέση με τον πόλεμο του Αφγανιστάν, διαπιστώνει η ερευνητική ομάδα.

Αντίθετα, στη Νέα Υόρκη και το Λος Άντζελες ο κίνδυνος θανατηφόρου ή μη τραυματισμού από πυροβολισμό ήταν αντίστοιχα 70% και 91% μικρότερος από ό,τι στο Αφγανιστάν.

Μειονότητες στο στόχαστρο

Η ανάλυση έδειξε επίσης ότι και στις τέσσερις πόλεις ο υψηλός κίνδυνος βίαιου θανάτου επιβαρύνει σχεδόν αποκλειστικά μειονοτικές εθνοτικές ομάδες, με τους αμερικανούς αφρικανικής ή ισπανικής καταγωγής να αντιστοιχούν στο 96,2% των νεκρών από πυροβολισμό και το 97,3% των τραυματιών.

Επικεφαλής της μελέτης ήταν ο Μπράντον ντελ Πόνζο, ο οποίος είχε εργαστεί για 23 χρόνια ως αξιωματικός της αστυνομίας και σήμερα είναι επίκουρος καθητητής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Μπράουν του Ρόουντ Άιλαντ. Πρόσφατα μάλιστα εξέδωσε το βιβλίο The Police and the State («H Αστυνομία και το Κράτος»).

«Συχνά ακούμε αντιφατικούς ισχυρισμούς για την ένοπλη βία, ισχυρισμούς που ακολουθούν κομματικές γραμμές. Η μια πλευρά λέει ότι οι μεγάλες πόλεις είναι πολεμικές ζώνες που χρίζουν δραστική αντιμετώπιση του εγκλήματος, ενώ η άλλη λέει ότι οι φόβοι μας για τις ανθρωποκτονίας είναι υπερβολικοί και δεν δικαιολογούν δραστικά μέτρα» σχολιάζει ο Ντελ Πόνζο σε ανακοίνωση του πανεπιστημίου.

«Θέλαμε να εξετάσουμε αυτούς τους ισχυρισμούς χρησιμοποιώντας δεδομένα. Και όπως φαίνεται και οι δύο πλευρές έχουν άδικο. Αν και οι περισσότεροι κάτοικοι των πόλεων είναι σχετικά ασφαλείς από την ένοπλη βία, για ορισμένες δημογραφικές ομάδες οι κίνδυνοι είναι μεγαλύτεροι από ό,τι στον πόλεμο».

Ο Ντελ Πόνζο τονίζει μάλιστα ότι οι κάτοικοι των πιο βίαιων γειτονιών κινδυνεύουν κάθε μέρα της ζωής τους, σε αντίθεση με το στρατιωτικό προσωπικό που συνήθως δεν παραμένει στο μέτωπο πάνω από 12 μήνες.

Και προειδοποιεί ότι το πραγματικό κόστος για την υγεία και την κοινωνία είναι μεγαλύτερο από ό,τι εκτιμά η μελέτη, καθώς η έκθεση σε ένοπλη βία δημιουργεί κίνδυνο μετατραυματικής διαταραχής, η οποία με τη σειρά της σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο ψυχικών διαταραχών και κατάχρησης αλκοόλ και ουσιών.