Η πρώτη επιτυχημένη αεροπειρατεία στην Ελλάδα

Μερικές φορές ο άνθρωπος διεκδικεί την ελευθερία του με κάθε πρόσφορο τρόπο… ακόμα και με το αεροπλάνο. Σε γενικές γραμμές, οι αεροπειρατείες στην Ελλάδα, όταν γίνονται, μοιάζουν να είναι γραμμένες από την πένα σεναριογράφου ταινιών, ενώ οι δύο πρώτες έγιναν σε δύσκολες εποχές για την χώρα. Ιδιαίτερα η πρώτη αεροπειρατεία στην Ελλάδα έγινε κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, ενώ ακόμα μία έγινε λίγο αργότερα κατά την διάρκεια της Χούντας. Η πρώτη ήταν αποτυχημένη και η δεύτερη επιτυχημένη.

Σε ότι αφορά την πρώτη αεροπειρατεία, έγινε από 6 νεαρούς στις 12 Σεπτεμβρίου 1948, κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου. Οι νέοι αυτοί ήταν μέλη της ΕΠΟΝ και κατηγορούνταν από τις αρχές για σαμποτάζ.

Τα ονόματά τους:

• Αλέξανδρος Κουφουδάκης, 21 ετών
• Δημήτριος Κουφουδάκης, 23 ετών
• Αχιλλέας Κετιμλίδης, 19 ετών
• Αντώνης Βογιάζος, 18 ετών
• Γιώργος Κέλας, 17 ετών
• Σπύρος Χελμιάδης, 18 ετών

Το ιστορικό της αεροπειρατείας του 1948

Στις 12 Σεπτεμβρίου και ώρα 13:15, οι έξι νέοι επιβιβάστηκαν από το αεροδρόμιο του Ελληνικού σε ένα αεροσκάφος της TAE, (της πρώτης ιδιωτικής αεροπορικής εταιρείας – Τεχνικαί Αεροπορικαί Εκμεταλλεύσεις), με δρομολόγιο Αθήνα – Θεσσαλονίκη. Μεταξύ των ονομάτων των 21 επιβατών, ήταν και αυτό του βουλευτή Ιωάννη Αποστόλου.

Κατά τη διάρκεια της πτήσης κι ενώ το αεροπλάνο βρίσκονταν πάνω από τη Σκύρο, τέσσερις από τους νεαρούς εισέβαλαν στο πιλοτήριο και οπλισμένοι με σουγιάδες και ένα μπουκάλι γκαζόζας, ζήτησαν από τον πιλότο να αλλάξει προορισμό και να προσγειώσει το σκάφος στο Βελιγράδι. Ακολούθησε συμπλοκή στο πιλοτήριο με το συγκυβερνήτη, ενώ μέσα σε εκείνο το διάστημα ο ασυρματιστής πρόλαβε να αναφέρει το συμβάν.

Η εντολή που έλαβε είναι να «επιστρέψει το αεροπλάνο πάση θυσία αμέσως εις Θεσσαλονίκην». Ταυτόχρονα, απογειώθηκαν πολεμικά σκάφη τύπου SPITFIRE για να αποτρέψουν την αεροπειρατεία, αλλά ήταν ήδη αργά.

Το επόμενο μήνυμα που εξέπεμψε ο ασύρματος ήταν «Είμεθα προσγειωμένοι Όφτσε Πόλε 60 χλμ. Νοτιοανατολικά  Σκοπίων». Η επιστροφή του αεροσκάφους σε ελληνικό έδαφος σηματοδότησε μια σειρά από ανακρίσεις, από τον ίδιο τον υπουργό Αεροπορίας.

Ευθύνες επιρρίφθηκαν και στους πιλότους γιατί δεν κατάφεραν να παραπλανήσουν τους αεροπειρατές και να προσγειώσουν το σκάφος σε ελληνικό έδαφος. Τέθηκαν σε διαθεσιμότητα και προφυλακίστηκαν.

Οι έξι νεαροί που κατάφεραν να φτάσουν με τρένο στα Σκόπια, δικάσθηκαν ερήμην και κρίθηκαν ένοχοι και καταδικάσθηκαν σε θάνατο. Διώξεις και φυλακές γνώρισαν και οι οικογένειές τους οι οποίες δεν γνώριζαν τίποτα για τις προθέσεις των παιδιών τους.

Η πρώτη επιτυχημένη αεροπειρατεία στην Ελλάδα

Αν και οι έξι δεν κατάφεραν να πετύχουν το σχέδιο τους, ο 30χρονος Κρητικός  Γεώργιος Φλαμουρίδης ή Παραβολιδάκης το κατάφερε και με το παραπάνω. Η αεροπειρατεία έγινε κατά την διάρκεια της Χούντας, με τον 30χρονο Κρητικό να βρίσκεται στο στόχαστρο λόγω των πολιτικών του θέσεων.

Σαν σήμερα, λοιπόν, στις 2 Ιανουαρίου του 1969 πέντε λεπτά μετά την απογείωση του αεροπλάνου από την Κρήτη προς την Αθήνα, μπήκε στο πιλοτήριο και απαίτησε να γυρίσει το αεροσκάφος και να κατευθυνθεί προς την Αίγυπτο. Το αεροπλάνο ήταν ένα Ντάγκλας DC-6B με 97 επιβάτες και πενταμελές πλήρωμα.

Οι προσπάθειες του κυβερνήτη για αντίσταση

Σύμφωνα με όσα ανέφερε το αιγυπτιακό πρακτορείο, ο κυβερνήτης, δήλωσε πως αν και αντιστάθηκε, ο αεροπειρατής πυροβόλησε για εκφοβισμό πάνω από το κεφάλι του πιλότου, προκαλώντας ζημιά στο παράθυρο του θαλάμου διακυβέρνησης.

«Άλλη προσπάθεια του κυβερνήτη, να κατευθυνθεί προς την Αθήνα, έγινε αντιληπτή από τον αεροπειρατή,ο οποίος φαινόταν αποφασισμένος για τα πάντα. Ο κυβερνήτης φαίνεται ότι προσπάθησε να επικοινωνήσει με την Αθήνα.

Κατευθυνόταν ήδη προς την Αίγυπτο, όταν δυο καταδιωκτικά της Ελληνικής Βασιλικής Αεροπορίας πλησίασαν πολύ κοντά το αεροσκάφος, με την διαταγή να επιστρέψει προς την Αθήνα. Η απάντηση του αεροπειρατή ήταν ότι, με την πρώτη προσπάθεια αλλαγής της πορείας, θα ανατίναζε το αεροσκάφος.

Η απειλή του αεροπειρατή για ανατίναξη του αεροσκάφους

Τα καταδιωκτικά συνέχισαν να πετούν πολύ κοντά στο αεροσκάφος προσπαθώντας να το αναγκάσουν σε αλλαγή πορείας. Μετά από μερικά λεπτά κι όταν το DC-6 είχε φθάσει κοντά στα όρια του Ελληνικού εναέριου χώρου, τα πολεμικά αεροσκάφη αποσύρθηκαν, προκειμένου να μην παραβιάσουν τον εναέριο χώρο της Αιγύπτου.

Τότε ο κυβερνήτης ζήτησε άδεια από τον Έλεγχο Εναέριας Κυκλοφορίας της Αιγύπτου να προσγειωθεί στο αεροδρόμιο του Καΐρου, λόγω αεροπειρατείας. Οι Αιγυπτιακές αρχές επέτρεψαν την προσγείωση, θέτοντας ταυτόχρονα τον Διεθνή Αερολιμένα του Καΐρου σε αυστηρά μέτρα ασφαλείας.

Η ορατότητα στο αεροδρόμιο του Καΐρου ήταν πολύ περιορισμένη και υπήρξε η σκέψη να προσγειωθούν στην Αλεξάνδρεια. Όμως η ορατότητα στην Αλεξάνδρεια ήταν ακόμη χειρότερη και ο διάδρομος προσγείωσης μικρότερος.

Το αεροσκάφος τελικά προσγειώθηκε με την βοήθεια του ραντάρ προσέγγισης του αεροδρομίου στις 12:40 το μεσημέρι στο Κάιρο, όπου ο αεροπειρατής ζήτησε πολιτικό άσυλο. Το βράδυ της ίδιας μέρας, στάλθηκε στο Κάιρο ένα αεροσκάφος Β707 για την παραλαβή και επιστροφή των επιβατών στην Αθήνα» γράφει ο Αντώνης Βασάκης στο βιβλίο του «Η ιστορία των δημοσίων αερομεταφορών στην Ελλάδα».

Το ποινικό μητρώο του αεροπειρατή

Παρά τα όσα γίνονταν μέσα στο αεροπλάνο, στην Αθήνα είχε ξεκινήσει η διαδικασία αποδόμησης του αεροπειρατή με τις εφημερίδες να γράφουν το ποινικό του μητρώο. «Το 1954 κατηγορήθη υπό του διαρκούς στρατοδικείου Αθηνών επί λιποταξία και κατακρατήσει ειδών ιματισμού του δημοσίου, κατεδικάσθη δε υπό του πλημμελιοδικείου Ηρακλείου κατ’ επανάληψιν εις φυλάκισιν δι εξύβρισιν και πρόκλησιν σωματικών βλαβών.

Εξ άλλου έχει καταδικασθή και εις φυλάκισιν ενός έτους δι’ απείθειαν εις διαταγήν στρατιωτικής Αρχής. Δια το τελευταίον αδίκημα είχεν αμνηστευθή τον Δεκέμβριον του 1967, οπότε και απελύθη εκ των φυλακών Αβέρωφ». Από τις εφημερίδες δεν γίνεται καμία περαιτέρω αναφορά στην ταυτότητα και τα κίνητρα του δράστη και το θέμα δεν υπάρχει καν στην ειδησεογραφία την μεθεπόμενη ημέρα.

Τελικώς, ο Παραβολιδάκης αφού κρατήθηκε επί επτά μήνες σε φυλακές της Αιγύπτου, βρέθηκε στη Σουηδία, όπου ζήτησε πολιτικό άσυλο. Η Στοκχόλμη αρνήθηκε να τον εκδώσει στην Ελλάδα και τον Ιούλιο του 1970 καταδικάστηκε σε φυλάκιση 22 μηνών, ποινή που επικυρώθηκε και στον δεύτερο βαθμό, τέσσερις μήνες αργότερα.