Back to reality

Έπειτα από 4-0 όλα μοιάζουν ρόδινα και ο Ολυμπιακός προφανώς δεν αποτελεί τόπο… εξαίρεσης. Πολλώ δε μάλλον όταν αυτό συνδυάζεται με την επιβεβαίωση του πρώτου σερί νικών και κουβαλά το ISO μιας ακόμη εμφάνισης από εκείνες που απομακρύνουν την θλιβερή ανάμνηση του πρώτου γύρου της Super League.

Οι Ερυθρόλευκοι ξαναβρίσκουν τον γνώριμο βηματισμό τους και αυτή η back to reality αίσθηση θα πρέπει να κάνει τον καθένα στον «οργανισμό» να νιώθει ανακουφισμένος.

Το δύσκολο πέρασε. Η αίσθηση της αποσταθεροποίησης.

Ο Μίτσελ που ποτέ δεν απόλαυσε προνόμια ευρείας αποδοχής και δεν που σπανίως έγινε σύνθημα στα χείλη της κερκίδας τον βρήκε τον τρόπο: και ας επιμένουν κάποιοι να του δείχνουν το manual του ποδοσφαίρου κατακρίνοντας ως υπέρμετρα αισιόδοξο –ή και υπερφίαλο- σχέδιο του με τέσσερα «10άρια».

Έβλεπε πριν από τον διακοπή ο Ισπανός τον Κώστα Φορτούνη στον Ρέντη να του… χτυπά την πόρτα. Είχε τα κότσια να τολμήσει να τον χωρέσει στο πλάνο του πλάι σε Χουάνγκ, Μπιέλ και Χάμες. Τα 13 γκολ σε 4 αγωνιστικές σε σχέση με τα 18 στις πρώτες 13 λένε τα υπόλοιπα της ιστορίας.

Σήμερα ο 30χρονος μεσο-επιθετικός κέρδισε το πέναλτι στο 4΄ και έφτιαξε ουσιαστικά τις προϋποθέσεις για το 3-0 πριν την ανάπαυλα. Σε αυτά τα τέσσερα ματς εντεκάδας, μετρά συμμετοχή σε έξι γκολ πρώτου ημιχρόνου (έβαλε 2 με τον ΠΑΣ, έφτιαξε το 1-0 με τον Αστέρα, έβαλε το 2-0 με τον Ιωνικό). Ας πει κάποιος του Μίτσελ ότι κάνει λάθος.

Ή πιο σωστά ας το πει στους χιλιάδες που σήμερα ταξίδεψαν ως τον Βόλο: Δεκαπέντε χιλιάδες άνθρωποι που ακολούθησαν 330 χιλιόμετρα μακριά από τη βάση της μια ομάδα που το μεσημέρι ήταν 10 βαθμούς μακριά από την κορυφή. Σκέφτεται κανείς κάποιον ουσιαστικότερο «ψήφο εμπιστοσύνης»;

Διότι το να ταξιδέψουν (σχεδόν άλλοι) τόσοι φίλοι του Παναθηναϊκού ως τον Βόλο με την ομάδα τους να τρέχει το σερί της 12ετίας και να οδηγεί την κούρσα του τίτλου είναι λογικό. Να κάνουν κάτι αντίστοιχο οι φίλοι της ΑΕΚ στη χρονιά που η ομάδα τους αποδίδει μετά από καιρό ποδόσφαιρο με ενδιαφέρον μοιάζει επίσης νορμάλ.

Να κουβαλάς μισό «Καραϊσκάκης» όμως στο Πανθεσσαλικό από το -10 είναι κάτι άλλο: Δείχνει συσπείρωση, δείχνει πίστη, υπενθυμίζει την ποδοσφαιρική εφαρμογή του «οι φίλοι φαίνονται στα δύσκολα».

Το κουβαλά ο οργανισμός Ολυμπιακός στο dna του και αυτό μπορούν να το επιβεβαιώσουν οι μεγαλύτεροι που έζησαν τα «πέτρινα».

Το κέρδισαν όμως με έναν τρόπο και ο Μίτσελ με τους ποδοσφαιριστές του που εσχάτως δηλώνουν στο χορτάρι ότι δεν σκοπεύουν να τα παρατήσουν: όπου και αν αυτό οδηγήσει…