Οι αλυσίδες εφοδιασμού αποδείχθηκαν ευάλωτες στην πανδημία και στις γεωπολιτικές εξελίξεις. Αυτό κάνει πλέον τις επιχειρήσεις να αναζητούν νέους προμηθευτές ακόμα και όμορων χωρών προκειμένου να μη βρεθούν ξανά σε δυσμενή θέση, αλλά παράλληλα και άλλους δρόμους για να περιορίσουν το μεταφορικό κόστος.

Αρκετές είναι οι ελληνικές επιχειρήσεις που πλέον στρέφονται για τις εισαγωγές τους σε πρώτες ύλες ή τελικά προϊόντα και σε τρίτες χώρες, με τις εισαγωγές από τις χώρες αυτές να αυξάνονται σταδιακά. Οι εισαγωγές Ιανουαρίου – Σεπτεμβρίου του 2022 από τις λοιπές χώρες της Ευρώπης (εκτός ΕΕ) εμφανίζουν άνοδο της τάξης του 84% και ξεχωρίζουν οι αυξήσεις των εισαγωγών από τη Ρωσία και την Τουρκία.

Αύξηση της τάξεως του 82,2% των εισαγωγών παρατηρείται και από τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική που οφείλεται κυρίως στην πολύ μεγάλη αύξηση των εισαγωγών από τον μεγαλύτερο προμηθευτή της χώρας στην περιοχή αυτή που είναι το Ιράκ κατά 80,5%, αλλά και από τον τριπλασιασμό των εισαγωγών από τον δεύτερο μεγαλύτερο προμηθευτή, τη Λιβύη (244,2%).

Από Αμερική

Διπλασιασμός των εισαγωγών καταγράφεται και από τις χώρες της Βόρειας Αμερικής (97,1%) με αύξηση κατά 114,3% των εισαγωγών από τις ΗΠΑ και 126,3% από το Μεξικό. Στο διάστημα Ιανουαρίου – Σεπτεμβρίου του 2022 αυξημένες, κατά 19,9%, καταγράφονται οι εισαγωγές προερχόμενες από χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι εισαγωγές από τις χώρες της ευρωζώνης (18,3%), όπως και εκείνες από τις χώρες – μέλη της ΕΕ που δεν είναι ενταγμένες στη ζώνη του ευρώ κατά 26,8%.

Τέλος, από τις λοιπές χώρες της Αμερικής οι εισαγωγές αυξήθηκαν κατά 50,4%, ενώ 220,2% είναι η ποσοστιαία άνοδος που καταγράφεται για τις λοιπές χώρες της Αφρικής (πλην Βόρειας Αφρικής), αν και αποτελούν μόλις το 0,6% του συνόλου των εισαγωγών στην Ελλάδα . «Οι ανακατατάξεις τις τελευταίας διετίας στον παγκόσμιο χάρτη του εμπορίου εξαιτίας της πανδημίας έκαναν κατανοητό ότι η εξάρτηση από μια πηγή δεν είναι πάντα η καλύτερη επιλογή» επισημαίνει στέλεχος από τον κλάδο του λιανεμπορίου.

Οπως εξηγεί, οι δυσκολίες που προέκυψαν έφεραν αυξημένα κόστη για τις επιχειρήσεις που αναγκάστηκαν να αναζητήσουν άλλες προμηθεύτριες χώρες, ενώ επιχειρήσεις που είχαν μονάδες παραγωγής στην Κίνα «μετακόμισαν» σε γειτονικές χώρες με χαμηλότερα κόστη ή επέλεξαν τη μεταφορά των διαδικασιών παραγωγής τους από την Ασία σε πιο κοντινές τους «γειτονιές». Ετσι πλέον χώρες όπως το Μεξικό, το Βιετνάμ για τις αμερικανικές εταιρείες, τα Βαλκάνια, η Βόρεια Αφρική και η Τουρκία για τους ευρωπαίους επιχειρηματίες αποτελούν πλέον προορισμό.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα ο ιταλικός οίκος της Benetton που ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να μειώσει στο μισό την παραγωγή στην Ασία και να επεκτείνει τη δυναμικότητα στη Σερβία, την Κροατία, την Τουρκία, την Τυνησία και την Αίγυπτο, ενώ η φινλανδική εταιρεία ελαστικών Nokian τον περασμένο Νοέμβριο ανακοίνωσε ότι θα επενδύσει 650 εκατομμύρια ευρώ στη Ρουμανία, σε ένα εργοστάσιο ελαστικών με μηδενικές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, μεταφέροντας την παραγωγή της από τη Ρωσία και την Αγία Πετρούπολη, όπου παρήγε περίπου το 80% της συνολικής παραγωγής της σε ελαστικά επιβατικών αυτοκινήτων. Σε ανάλογες κινήσεις προχωρούν και άλλες επιχειρήσεις διεθνώς, όπως η Apple που έχει μεταφέρει την παραγωγή των iPhone της στην Ινδία και το Βιετνάμ, η Nike, η Adidas και η Samsung.

Headlines