Η παράξενη και σύντομη ιστορία των κλουβιών με τα μωρά στα παράθυρα

Η έννοια εισήχθη από τον Dr. Luther Emmett Holt, ο οποίος έγραψε για τον «αερισμό» στο βιβλίο του «Φροντίδα και διατροφή των παιδιών», το 1894.

«Απαιτείται φρέσκος αέρας για να ανανεωθεί και να καθαριστεί το αίμα, και αυτό είναι εξίσου απαραίτητο για την υγεία και την ανάπτυξη με τη σωστή τροφή» έγραψε. «Η όρεξη βελτιώνεται, η πέψη είναι καλύτερη, τα μάγουλα γίνονται κόκκινα και φαίνονται όλα τα σημάδια υγείας».

Ουσιαστικά, το σκεπτικό ήταν μέρος μιας διαδικασίας για να ενδυναμώσουν τα μωρά, και να τα γίνουν πιο ικανά να αντέξουν τα κοινά κρυολογήματα. Πίστευαν ότι η έκθεση των βρεφών σε χαμηλές θερμοκρασίες -τόσο σε εξωτερικούς χώρους όσο και μέσω του μπάνιου σε κρύο νερό- θα τους προσέδιδε μια ορισμένη ανοσία στο να κολλήσουν μικροασθένειες.

Δείτε το βίντεο

Ο Holt απάντησε σε μια σειρά υποθετικών ερωτήσεων σχετικά με τις προτεινόμενες μεθόδους του, λέγοντας:

-Δεν υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να κρυώσει ένα μικρό μωρό όταν αερίζεται με αυτόν τον τρόπο;

Όχι, αν η περίοδος είναι αρχικά σύντομη και το μωρό το συνηθίζει σταδιακά. Αντί να κάνει το παιδί επιρρεπές στο κρυολόγημα, είναι το καλύτερο μέσο για την πρόληψη του κρυολογήματος.

-Πώς πρέπει να γίνεται ο αερισμός αυτός;

Το παιδί θα πρέπει να ντυθεί με κουβέρτα και ελαφρύ παλτό σαν να είναι για το δρόμο και να τοποθετηθεί στην κούνια ή στο καροτσάκι του, το οποίο θα πρέπει να βρίσκεται λίγα μέτρα μακριά από το παράθυρο. Στη συνέχεια, όλα τα παράθυρα ανοίγουν διάπλατα, αλλά οι πόρτες είναι κλειστές για να αποφεύγονται τα ρεύματα. Οι σήτες είναι περιττές.

-Ποιες είναι οι αντιρρήσεις στο να κοιμάται ένα βρέφος έξω από το παράθυρο;

Δεν υπάρχουν πραγματικές αντιρρήσεις. Δεν είναι αλήθεια ότι τα βρέφη κρυώνουν ευκολότερα όταν κοιμούνται παρά όταν είναι ξύπνια, ενώ είναι σχεδόν πάντα αλήθεια ότι εκείνα που κοιμούνται έξω από το παράθυρο είναι πιο δυνατά παιδιά και λιγότερο επιρρεπή στο κρύο από άλλα.

-Τι μπορεί να γίνει για τα παιδιά που κρυώνουν με την παραμικρή πρόκληση;

Πρέπει να διατηρούνται σε δροσερά δωμάτια, ιδίως όταν κοιμούνται. Δεν πρέπει να φορούν τόσο βαριά ρούχα ώστε να ιδρώνουν πολύ ώρα. Κάθε πρωί το σώμα, ιδιαίτερα το στήθος και η πλάτη, πρέπει να πλένονται με κρύο νερό (10° έως 15° κελσίου).

Και έτσι γεννήθηκε το κλουβί

Ο ίδιος ο Dr. Holt δεν φαίνεται να πρότεινε συγκεκριμένα ένα υπαίθριο κλουβί για μωρά, αλλά ο αερισμός που υποστήριζε σύντομα οδήγησε τους γονείς που δεν είχαν χώρο στον κήπο να αυτοσχεδιάσουν.

Το 1922, η Emma Read από το Spokane της Ουάσινγκτον υπέβαλε αίτηση για δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ένα «φορητό κλουβί μωρού».

Πολύ πριν υπάρξουν εμπορικές επιλογές, η Eleanor Roosevelt αγόρασε ένα κλουβί από σύρμα κότας το 1906 για να το κρεμάσει από το παράθυρο του σπιτιού της στη Νέα Υόρκη στην East 36th Street για να κοιμάται μέσα το πρώτο της παιδί, η Άννα, μια πρακτική για την οποία οι γείτονές της απείλησαν να καλέσουν τις αρχές.

Στην αίτηση της Read, η οποία έγινε δεκτή τον επόμενο χρόνο, ανέφερε ότι «είναι γνωστό ότι προκύπτουν πολλές δυσκολίες στην ανατροφή και τη σωστή ανατροφή βρεφών και μικρών παιδιών σε πολυσύχναστες πόλεις, δηλαδή από άποψη υγείας». Η λύση που πρότεινε ήταν η εξής:

«Λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα γεγονότα, σκοπός της παρούσας εφεύρεσης είναι να παράσχει ένα κατασκευαστικό αντικείμενο για μωρά και μικρά παιδιά, το οποίο θα αναρτάται στο εξωτερικό ενός κτηρίου δίπλα σε ένα ανοιχτό παράθυρο, όπου μπορεί να τοποθετηθεί το μωρό ή το μικρό παιδί. Το εν λόγω κατασκευαστικό προϊόν περιλαµβάνει ένα περίβληµα ή κλουβί, στο οποίο µπορεί να τοποθετηθεί το µωρό ή το µικρό παιδί µαζί µε τα κατάλληλα παιχνίδια».

Βρε μανία με αυτό το κλουβί

Ένα παρόμοιο προϊόν εμφανίζεται στο βιβλίο του Louis Fischer, «Η Υγεία του Μωρού» (1920), όπου περιγράφεται ως «ένα βολικό εξωτερικό διαμέρισμα ύπνου που προσαρτάται εύκολα σε οποιοδήποτε παράθυρο» το οποίο ονομάζεται Boggins’ Window Crib. Η συρμάτινη συσκευή, διαστάσεων 36″ x 24″ x 27″, περιγράφεται ως «θαυμάσια προσαρμοσμένη για διαμερίσματα της πόλης», με μονωμένη οροφή που θα κρατήσει το μωρό αρκετά δροσερό ώστε να αποκτήσει ανοχή στο κρύο και να προστατευτεί από τη ζέστη το καλοκαίρι.

Παρόλο που κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στις αρχές της δεκαετίας του 1920 στις ΗΠΑ, τα κλουβιά αυτά έκαναν θραύση μόλις τη δεκαετία του ’30 στο Λονδίνο – και μάλιστα στο γεμάτο νέφος βιομηχανικό ουρανό του. Τα συρμάτινα κλουβιά προσαρτήθηκαν σε κτήρια ενοικιαστών και διανεμήθηκαν στα μέλη του Chelsea Baby Club που ζούσαν σε ψηλά κτήρια χωρίς κήπο για να αερίζουν τα μωρά τους.

Η μόδα αποδείχτηκε ότι είχε πέραση και το 1953, η βρετανική Pathé παρήγαγε αυτό το διαφημιστικό βίντεο γεμάτο λογοπαίγνια, το οποίο υποστήριζε τα οφέλη των κλουβιών για μωρά.

Δείτε το βίντεο

Δεν είναι απολύτως σαφές πότε ακριβώς η δημοτικότητα του κλουβιού για μωρά άρχισε να φθίνει, αλλά πιθανότατα είχε να κάνει με τις αυξανόμενες ανησυχίες για την ασφάλεια των παιδιών στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα.