Δυο μόνο στέρεα συμπεράσματα

Η ΑΕΚ υποχρέωσε τον Παναθηναϊκό αυτή την αγωνιστική στην πρώτη του εφετινή ήττα. Δεν έκανε σίγουρα το καλύτερό της παιχνίδι και ήταν και λίγο τυχερή. Πρώτον γιατί το γκολ που πέτυχε ο Πινέδα και έκρινε το ματς οφείλεται σε μια κακή στιγμή του ιταλού τερματοφύλακα του ΠΑΟ Αλμπέρτο Μπρινιόλι (την πρώτη κακή φέτος…) και δεύτερον γιατί στις καθυστερήσεις του ματς, και πριν η ΑΕΚ κερδίσει ένα πέναλτι στο οποίο ο Γκαρσία αστόχησε, ο φορ του ΠΑΟ Φώτης Ιωαννίδης σημάδεψε το δοκάρι του Αθνασιάδη μετά από μια ωραία προσωπική ενέργεια. Το ντέρμπι κρίθηκε σε λεπτομέρειες. Οδήγησε ωστόσο πολύ κόσμο σε πολλά συμπεράσματα. Βιαστικά κατά τη γνώμη μου.

Ψυχραιμία

Το να βγαίνουν συμπεράσματα για τη δυναμικότητα, τις αντοχές και την ποιότητα των ομάδων μετά από κάθε ματς (λες και η σεζόν ολοκληρώθηκε…) είναι ένα επαναλαμβανόμενο λάθος της αθλητικογραφίας μας – το έχουν κολλήσει πια και οι οπαδοί των ομάδων, που διαγωνίζονται για το ποιος θα βγάλει το πιο αυθαίρετο συμπέρασμα στα social media. Το αληθινά κακό για τις ομάδες είναι ότι όσοι τις διοικούν συχνά επηρεάζονται από τον ορυμαγδό αυτών των σχολίων που συνήθως δείχνουν απλά την κατάσταση των νεύρων, όσων εν ψυχρώ τοποθετούνται. Το βράδυ της Κυριακής θα νόμιζε κανείς πως ο προπονητής του ΠΑΟ Ιβάν Γιοβάνοβιτς είναι ο χειρότερος προπονητής του κόσμου, πως ο Φώτης Ιωαννίδης αδικείται γιατί είναι ένα είδος Λεβαντόφσκι αλλά δεν το είχαμε καταλάβει, πως ο ΠΑΟ έχει ανάγκη από πέντε μεταγραφές κ.λπ. Εγώ λέω πως το πρώτο που χρειάζεται ο Παναθηναϊκός είναι ψυχραιμία.

Λάθη

Είναι αλήθεια πως μετά τη διακοπή ο ΠΑΟ στο πρωτάθλημα δείχνει να έχει δυσκολίες που δεν υπήρχαν στον πρώτο γύρο. Εχει σε τέσσερα ματς δυο ισοπαλίες, μια ήττα και μια μόνο νίκη και τα αποτελέσματα αυτά αποτελούν καμπανάκι συναγερμού. Ωστόσο αυτό που συμβαίνει δεν είναι κάτι παράξενο, ούτε φυσικά οφείλεται σε λάθη του προπονητή του.

Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε τη σεζόν δίνοντας τα τέσσερα από τα πρώτα του πέντε ματς εντός έδρας (με Ιωνικό, ΟΦΗ, ΑΕΚ, ΠΑΣ Γιάννινα αγωνίστηκε στη Λεωφόρο), ενώ το μόνο του εκτός έδρας ματς ήταν στο Ηράκλειο με τον ΟΦΗ, που δεν είχε ολοκληρώσει τις μεταγραφές του και τον αντιμετώπισε με σύνθεση ανάγκης. Χάρη και στο πρόγραμμά του, αλλά και χάρη στο κυνικά αποτελεσματικό παιχνίδι του (ο ΠΑΟ έχει έξι νίκες στο γκολ…), έχτισε ένα τεράστιο σερί κλείνοντας τον πρώτο γύρο με 12 νίκες και μια ισοπαλία!

Αυτό το τρομερό σερί του δίνει την πρωτιά (και μάλιστα με 4 βαθμούς διαφορά από τη δεύτερη ΑΕΚ). Αλλά ρεαλιστικά αυτό δεν μπορούσε να συνεχιστεί: η βαθμολογία του απλά «διόρθωσε», όπως λένε και οι χρηματιστές. Και οι απώλειες που προέκυψαν, είναι και αποτέλεσμα προβλημάτων που του παρουσιάστηκαν: η απώλεια του Αϊτόρ π.χ. είναι μεγάλη και η αντικατάστασή του καθόλου εύκολη. Αλλά όλα αυτά δεν σημαίνουν πως ο Γιοβάνοβιτς έγινε ξαφνικά κακός προπονητής, ούτε πως υπάρχουν παίκτες που αδικούνται κ.λπ. κ.λπ.

Μέθοδος

Ο Γιοβάνοβιτς έχει μια συγκεκριμένη μέθοδο. Θέλει ήρεμα αποδυτήρια, θέλει οι ρόλοι των βασικών και των αναπληρωματικών να είναι ευδιάκριτοι, θέλει ένα μικρό σχετικά ρόστερ. Αυτές οι επιλογές του επιτρέπουν να δουλέψει με μια σχετική ηρεμία και να έχει μια ομάδα που τον ακολουθεί πιστά. Αλλά το ποδόσφαιρο είναι ωραίο γιατί δεν υπάρχουν απόλυτες συνταγές επιτυχίας.

Το μικρό ρόστερ έχει ως αποτέλεσμα ειδικά στην επίθεση να παίζουν πάντα οι ίδιοι. Οι αντίπαλοι προσαρμόζονται ευκολότερα, όταν γνωρίζουν τι να περιμένουν. Εδώ και καιρό όλοι ξοδεύουν ένα αμυντικό χαφ για να βοηθά τον ακραίο μπακ στον περιορισμό του Παλάσιος π.χ.: την Κυριακή τον Χατζησαφί βοηθούσε κυρίως ο Σιμάνσκι. Οταν τα πράγματα δεν είναι ιδανικά μπορεί να προκύψει λίγο άγχος, σαν αυτό που έχει ο Βέρμπιτς που πρέπει να αντικαταστήσει τον Αϊτόρ.

Φαίνονται επίσης με τον καιρό, όχι μόνο δυνατότητες παικτών, αλλά και αδυναμίες: ο τεχνίτης Μπερνάρ π.χ. δεν είναι ο καλύτερος σκόρερ. Κι ένα ντεφορμάρισμα του Σπόραρ (κανείς δεν μπορεί να είναι σε φόρμα εννέα σερί μήνες) κάνει το γκολ πιο δύσκολο, και γιατί το παιχνίδι του ΠΑΟ βασίζεται περισσότερο στον περιορισμό του αντιπάλου και λιγότερο στη δημιουργία.

Ο ΠΑΟ μετά τη διακοπή έχει πετύχει μόλις τρία γκολ σε τέσσερα ματς. Αλλά προσοχή: ούτε έχασε το πρωτάθλημα, ούτε χρειάζεται δέκα μεταγραφές. Ενίσχυση χρειάζεται σίγουρα. Αλλά το βασικό μέλημα του Γιοβάνοβιτς πρέπει να είναι ν’ αρχίσει να ξανατρέχει η ομάδα του. Υπό αυτό το πρίσμα ο ΠΑΟ στην OPAP Arena έπαιξε καλύτερα από ό,τι στη Λειβαδιά. Εχασε βέβαια, αλλά όχι γιατί υπέφερε απ’ την ΑΕΚ: σε τρεις φάσεις κρίθηκαν όλα.

Ζωντανή

Ομοίως η ΑΕΚ δεν έχει βγει πρωταθλήτρια γιατί κέρδισε το ντέρμπι: έμεινε απλά ζωντανή στην κούρσα του τίτλου. Ο προπονητής της Ματίας Αλμέιδα μάλλον ταρακουνήθηκε από την εκτός προγράμματος ήττα της ομάδας στα Γιάννενα και έριξε βάρος στην άμυνα πιο πολύ από ποτέ.

Η επιδίωξη της ΑΕΚ αυτή τη φορά ήταν πώς θα περιορίσει τους επιθετικούς του ΠΑΟ: το κόστος αυτής της επιλογής ήταν ότι έκανε λίγα επιθετικά και η ίδια. Αγωνιζόταν ωστόσο στην έδρα της και σε ένα ματς που θα κρινόταν σε μια – δυο φάσεις ο γηπεδούχος έχει συνήθως αβαντάζ. Πόσο μάλλον όταν πίσω από την εστία του Μπρινιόλι πέφτουν κροτίδες κι επικρατούν συνθήκες βομβαρδισμού της Συρίας.

Ηττα

Η νίκη της ΑΕΚ, ωστόσο, όπως κι αν προέκυψε, είναι σημαντική. Η ΑΕΚ τη χρειαζόταν για να μειώσει τη διαφορά από τον ΠΑΟ, αλλά και γιατί έπρεπε να δείξει αντίδραση μετά την ήττα στα Γιάννενα. Αντέδρασε μυαλωμένα, δηλαδή μειώνοντας το ρίσκο, κι όχι θεαματικά: δεν έκανε καν το παιχνίδι της. Θα δούμε προσεχώς τη συμπεριφορά της σε αντίστοιχα ματς – και μέχρι το τέλος της κανονικής περιόδου και στα play off υπάρχουν πολλά ντέρμπι.

Για την ώρα είναι υποχρεωτική η επισήμανση ότι από την ΑΕΚ έλειπαν κάποιοι παίκτες – και σημαντικοί. Είναι δεδομένο ότι η Ενωση θα βασίσει το κυνηγητό της στον ΠΑΟ στο γεγονός ότι στον πάγκο της έχει πιο πολλούς παίκτες από τον πρωτοπόρο. Κι ας μην κάνει, παρά σπάνια, ο κόουτς Αλμέιδα πιο πολλές από τρεις αλλαγές.

Μόνο

Δυο μόνα στέρεα συμπεράσματα βγαίνουν μετά το ντέρμπι. Ο μεν ΠΑΟ οφείλει να ενισχυθεί, η δε ΑΕΚ έμεινε ζωντανή στη διεκδίκηση του τίτλου: έχει και καλό πρόγραμμα καθώς στο Κύπελλο π.χ. δεν έχει δύσκολο αντίπαλο μπροστά της. Αλλά πρέπει να κοιτάζει και τα νότα της. Ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός την ακολουθούν κατά πόδας.