Οι άγριες νύχτες του πρίγκιπα Χάρι για τις οποίες δεν θα διαβάσουμε στο «Ρεζέρβα»

«Φανταστείτε το σκηνικό: η μουσική χτυπάει δυνατά και εσείς πίνετε ένα Treasure Chest – ένα μεγάλο fruit punch με μπράντι, λικέρ ροδάκινο, λάιμ και σαμπάνια, διακοσμημένο με «κοσμήματα» φρούτων – όταν ένας άντρας με μπλε πουκάμισο και φαρδύ τζιν παντελόνι σας πλησιάζει. Διαμαρτύρεστε όταν τραβάει μια γουλιά με ένα από τα πολύχρωμα καλαμάκια σας – μέχρι να βγάλει το καπέλο του και βλέπετε την χαρακτηριστική τζίντζερ κόμη» γράφει ένα άρθρο στην The Telegraph και συνεχίζει:

Αν ήσασταν γυναίκα, όμορφη και με αρκετά κοντή φούστα, αυτή η σκηνή διαδραματιζόταν περισσότερες από μία φορές στο Mahiki, το γκλάμορους νυχτερινό κέντρο του Mayfair που ήταν -για μια περίοδο στη δεκαετία του 2000- το it στέκι του Λονδίνου. Μεγάλο μέρος της γοητείας του οφειλόταν στο γεγονός ότι σύχναζαν τα αδέρφια Γουίλιαμ και Χάρι, αλλά ο Χάρι ήταν αυτός που έγινε ο αδιαμφισβήτητος βασιλιάς της νυχτερινής ζωής του δυτικού Λονδίνου.

Παραδόξως – δεδομένου ότι τα πάρτι είναι ουσιαστικά αυτό για το οποίο ήταν γνωστός μέχρι να εμφανιστεί η Μέγκαν – αυτή είναι μια χρονική περίοδος που ο πρίγκιπας Χάρι ελάχιστα θίγει στο βιβλίο του. «Ίσως είναι βολικό για την αφήγησή του το γεγονός ότι φαίνεται να έχει ξεχάσει εκείνες τις ηδονιστικές ημέρες» λέει η Κέιτι Νίκολ, συγγραφέας του βιβλίου «The New Royals», μια γυναίκα που μπήκε και η ίδια στα βασιλικά σχόλια αφού συνάντησε τον πρίγκιπα Χάρι στο νυχτερινό κέντρο Kensington Roof Gardens το 2006.

Και σφηνάκια «Crack Baby»

«Τώρα που το ξανασκέφτομαι» προσθέτει η Νίκολ, «ίσως να μην έχει αναπολήσει όλα αυτά τα πράγματα επειδή ήπιε πολλές βότκες με Redbull και σφηνάκια «Crack Baby» και πραγματικά δεν μπορεί να τα θυμηθεί όλα. Τον Γουίλιαμ και τον Χάρι τους πήγαιναν πάντα σε ένα τραπέζι και είχαν τα πάντα δωρεάν για όλη τη νύχτα. Αυτό ήταν δεδομένο» λέει.

Το Mahiki ήταν το πιο διάσημο από μια σειρά νυχτερινών κέντρων του Λονδίνου στα οποία σύχναζαν οι πρίγκιπες. Ηδονιστικό, υπόγειο και με πολυνησιακό θέμα, χαρακτήριζε μια νέα, πιο εξωφρενική εκδοχή της νυχτερινής ζωής που άρχισε να αναδύεται καθώς το Λονδίνο μετά τη χιλιετία κατακλύστηκε από διεθνές χρήμα. Απέναντι από το ξενοδοχείο Ritz, το Mahiki κατάφερε να είναι ταυτόχρονα χαλαρό και πριβέ – ένα τραπέζι με ένα μπουκάλι βότκα κόστιζε πάνω από 1.000 λίρες και αν δεν ήσασταν ιδιαίτερα ελκυστικός (ή βασιλιάς) έπρεπε να μπείτε στη λίστα των καλεσμένων.

Άνοιξε το 2006, ήταν το «παιδί» του επιχειρηματία Πιρς Άνταμ και υπερηφανευόταν για την έλλειψη επιτήδευσης. «Συγκεντρώνει αυτούς τους διαφορετικούς κόσμους: το περιοδικό Tatler συναντά την εφημερίδα Sun. Το Κένσινγκτον συναντά το Έσσεξ», δήλωσε ο Άνταμ σε συνέντευξή του. «Με κάποιο τρόπο, αυτές οι φυλές συνεργάζονται καλά μεταξύ τους. Επειδή ένα πράγμα που έχουν όλοι οι Βρετανοί είναι η αίσθηση της διασκέδασης».

Υψηλή πελατεία – «Που πήγες σχολείο;»

Ειδικά οι «σικ» αγαπούν όσο τίποτε άλλο ένα καλό τραγούδι στο οποίο μπορούν να χορέψουν (τα άλλα νυχτερινά κέντρα του κεντρικού Λονδίνου εκείνη την εποχή ήταν της R&B σκηνής και όχι της Μπρίνεϊ Σπίαρς) ενώ ο μεγάλος αριθμός των ξανθών καρέ και των σουέτ παπουτσιών στην πίστα υποδήλωνε ότι η πελατεία ήταν περισσότερο εξοικειωμένη με τη στήλη του Tatler παρά με τη σελίδα των αναγνωστών της Sun.

«Ένας φίλος και εγώ παίζαμε ένα παιχνίδι για να δούμε πόση ώρα θα χρειαζόταν κάποιος για να σε ρωτήσει πού πήγες σχολείο – κατά μέσο όρο θα έλεγα ότι ήταν περίπου δύο ή τρία λεπτά» λέει η Σάρα, η οποία εργαζόταν ως promoter νυχτερινών κέντρων εκείνη την εποχή.

Ο Χάρι ήταν ο αρχηγός της φυλής και μόλις ο Γκάι Πέλι – τότε καλύτερος φίλος των πριγκίπων – προσλήφθηκε για να βοηθήσει στη διεύθυνση του Mahiki, κάθε κορίτσι με όνειρο τη διεύθυνση στο παλάτι του Κένσινγκτον (ή απλώς μια καλή ιστορία για να πει στο επόμενο δείπνο) ακολούθησε το παράδειγμά του. Οι πρίγκιπες αισθάνονταν ασφαλείς εκεί επειδή ήξεραν ότι κανένας από τους διευθυντές δεν θα καλούσε τον Τύπο.

«Υπήρχε πάντα μια μικρή αναστάτωση τις νύχτες που εμφανιζόταν ο Χάρι ή ο Γουίλιαμ – αν και συχνά δεν το καταλάβαινες, καθώς μπαινόβγαιναν από την είσοδο του προσωπικού ή έφταναν φορώντας μπαλακλάβες», λέει η Λούσι, η οποία εργαζόταν στην πόρτα του Mahiki στα τέλη της δεκαετίας του 2000. «Συνήθως κάθονταν σε μια ιδιωτική, περιφραγμένη περιοχή του κλαμπ – αν και θυμάμαι τον Χάρι να μπαίνει στην κεντρική πίστα για να διασκεδάσει».

Σε μια on-off σχέση με την Τσέλσι Ντέιβι

Κατά το μεγαλύτερο μέρος της περιόδου των πάρτι του Χάρι ήταν στο στρατό και σε μια on-off σχέση με την Τσέλσι Ντέιβι από τη Ζιμπάμπουε. Συχνά, έβγαιναν μαζί, αλλά στις περιόδους χωρισμού τους υπήρχαν πολλοί περισπασμοί. Οι διοργανωτές ήταν επιφορτισμένοι με την προσέλκυση ελκυστικών νεαρών γυναικών: μια συντάκτρια που ήταν φοιτήτρια μόδας εκείνη την εποχή είπε ότι εκείνη και οι φίλες της προσκαλούνταν τακτικά στο Mahiki για να απολαύσουν μια δωρεάν βραδιά με άφθονα ποτά και πιατέλες με φαγητό.

«Η δουλειά των διοργανωτών ήταν να φέρνουν στιλάτα νεαρά κορίτσια» λέει. «Εμείς δεν είχαμε καμία άλλη υποχρέωση εκτός από το να δείχνουμε ωραίες, να διασκεδάζουμε και να βγάζουμε φωτογραφίες με τις ψηφιακές μας φωτογραφικές μηχανές. Για τους φοιτητές ήταν ένα ονειρικό σενάριο».

Ωστόσο, όλες έμαθαν να μην στρέφουν τις φωτογραφικές τους μηχανές προς τους πρίγκιπες. «Αν κάποιος το έκανε αυτό θα εμφανιζόταν ένας αξιωματικός ασφαλείας από το πουθενά» λέει η Νικόλ. «Ως επί το πλείστον, όμως, οι επισκέπτες του πάρτι σέβονταν την ιδιωτική ζωή των διάσημων».

Αλλού ήταν το πρόβλημα

Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν έξω. Ο Γουίλιαμ και ο Χάρι είχαν να αντιμετωπίσουν όλο και πιο πεινασμένες ομάδες παπαράτσι που συνωστίζονταν στις πόρτες του κλαμπ με την ελπίδα να βγάλουν μια φωτογραφία. Κάποτε φημολογούνταν ότι ο Γουίλιαμ έβγαινε κρυφά από την πίσω πόρτα ενώ ο Χάρι έμενε να αντιμετωπίσει τον Τύπο. Αξιομνημόνευτο είναι ότι ο νεότερος πρίγκιπας είχε μια συμπλοκή με έναν φωτογράφο κατά την έξοδό του από το νυχτερινό κέντρο Pangaea το 2004.

Τα ναρκωτικά ήταν επίσης πανταχού παρόντα – και η δημοτικότητα της κοκαΐνης ειδικότερα σήμαινε ότι πολλά από τα κλαμπ απασχολούσαν μπράβους για να επανδρώνουν τις τουαλέτες. «Φυσικά, είχα πάρει κοκαΐνη εκείνη την εποχή» γράφει ο Χάρι στη «Ρεζέρβα». «Στο σπίτι κάποιου, κατά τη διάρκεια ενός κυνηγετικού Σαββατοκύριακου, μου πρόσφεραν μια γραμμή, και από τότε είχα καταναλώσει λίγη ακόμα… Δεν ήταν πολύ διασκεδαστικό, και δεν με έκανε να νιώθω ιδιαίτερα ευτυχισμένος, όπως φαινόταν να συμβαίνει σε άλλους, αλλά με έκανε να νιώθω διαφορετικός, και αυτός ήταν ο κύριος στόχος μου. Να νιώσω. Να είμαι διαφορετικός».

Το κλαμπ Boujis ήταν άλλο ένα σημείο αναφοράς στο κύκλωμα των πάρτι. Άνοιξε το 2002 στο South Kensington, με μπροστάρη τον Τζέικ Πάρκινσον Σμιθ, εγγονό του φωτογράφου μόδας Νόρμαν Πάρκινσον, και γρήγορα έγινε το μέρος όπου οι προνομιούχοι νέοι της πόλης διασκέδαζαν με τους Ευρωπαίους πλούσιους, τα μοντέλα και, φυσικά, τους πρίγκιπες.

«Το Boujis ήταν το πιο διασκεδαστικό από όλα» λέει η Τίλι, η οποία γνώριζε καλά τους πρίγκιπες εκείνη την εποχή. «Νομίζω ότι τώρα είναι μπεργκεράδικο και λυπάμαι κάθε φορά που περνάω από εκεί. Συνηθίζαμε να πίνουμε το ένα σφηνάκι Crack Baby μετά το άλλο – ήταν βότκα, σαμπάνια και φρούτα του πάθους, και μπορούσες να πιεις 10 στη σειρά και να στέκεσαι ακόμα όρθιος».

Πίσω από την πόρτα των κλαμπ

Περισσότερο από το Mahiki, το Boujis έχτισε μεγάλο μέρος της φήμης του γύρω από τις βασιλικές του διασυνδέσεις. «Διασημότητες όπως η Κέιτ Μος εμφανίζονταν, αλλά τελικά όλα αφορούσαν τους πρίγκιπες» λέει η Σάρα. «Ο κόσμος περνούσε την πόρτα και άρχιζε αμέσως να εντοπίζει τους βασιλείς – το τζάκποτ ήταν ο Γουίλιαμ και ο Χάρι, αν και ήταν ευτυχείς να δουν και την Κέιτ, την Μπεατρίς, την Ευγενία και τη Ζάρα».

«Ήταν χαρακτηριστικό εκείνης της περιόδου» προσθέτει η Νικόλ, «τα αγόρια στις νυχτερινές τους εξόδους και οι ομάδες των γοητευτικών καλλονών με μακριά άκρα που παρακολουθούσαν τον πρίγκιπα».

Υπάρχει κάτι αιώνια βρετανικό σε όλα αυτά – και ένα μεγάλο μέρος αυτής της συμπεριφοράς θα ήταν αναγνωρίσιμο στην filmmaker Μπέκι Σαρπ ή ακόμα σε κάποιον από τους πιο ανερχόμενους χαρακτήρες της Τζέιν Όστεν. Και ενώ ο Χάρι φαίνεται να έχει πλέον απορρίψει αυτή την περίοδο της ζωής του, ελπίζει κανείς ότι τουλάχιστον απόλαυσε κάποια από αυτά.

«Ήταν ένας νεαρός πρίγκιπας και διασκέδαζε, όπως είχαν κάνει πολλοί συγγενείς του πριν από αυτόν» λέει η Νικόλ. «Πολύ λίγοι άνθρωποι θα τον επέπλητταν γι’ αυτό».

*Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην thetelegraph.com