Παναθηναϊκός: Έχουν μέλλον αν το πιστέψουν

Ο τεχνικός της Μακάμπι, Οντετ Κάτας αναρωτήθηκε στις δηλώσεις του στο φινάλε του χθεσινού αγώνα γιατί έφυγε από τον Παναθηναϊκό το καλοκαίρι του 2021.

«Δεν κατάλαβα το γιατί» είπε χαρακτηριστικά αν και μάλλον θα επαναλάβει την ίδια ατάκα σε λίγο καιρό και στη Μακάμπι.

Ντάμπλ στην Ελλάδα και νίκη επί του Ολυμπιακού στο ΣΕΦ στην Ευρωλίγκα είχε πάρει (οι Ερυθρόλευκοι δεν έπαιζαν τότε στο πρωτάθλημα) αλλά έφυγε νύχτα ακριβώς γιατί ως προπονητής δεν θυμίζει σε τίποτα το μεγάλο παίκτη που θαυμάσαμε (και) στον Παναθηναϊκό.

Ακόμα και η επιλογή του το τελευταίο κρίσιμο σουτ να το πάρει ο Μπάλντγουιν με 1/21 τρίποντα στα τελευταία παιχνίδια (εξ ου και αποφάσισε να σουτάρει για δίποντο και την παράταση).

Μια ομάδα η Μακάμπι με μεγάλο ταλέντο που θα ήταν σαφώς σε υψηλότερη θέση με καλύτερο προπονητή.

Εδώ θα πει κανείς, δεν ισχύει το ίδιο με τον Παναθηναϊκό ;

Ενδεχομένως, αλλά αυτή τη στιγμή οι Πράσινοι δεν χρειάζονταν τόσο προπονητή όσο…ψυχολόγο και τον βρήκαν στο πρόσωπο ενός πρώην παίκτη της Μακάμπι του Ντέρικ Γουίλιαμς που με τρίποντο στο φινάλε δεν έδωσε μόνο την πολυπόθητη νίκη (μετά από έξι σερί ήττες, αρνητική επίδοση στην ιστορία του εξάστερου Παναθηναϊκού) αλλά έδωσε και την ψυχολογική ώθηση που χρειαζόταν τόσο πολύ πρώτα απ’ όλα η ίδια η ομάδα αλλά και ο κόσμος που παραμένει πάντα πιστός.

Ο Παναθηναϊκός θα έχει μέλλον εάν σκεφτεί και εφαρμόσει το δόγμα ενός…«αιώνιου» αντίπαλου του μεγάλου Στήβ Γιατζόγλου ότι: «Δεν τελειώνει τίποτα εάν δεν βγει να τραγουδήσει η χοντρή κυρία».

Μια ατάκα που προϋπήρχε του Στήβ και δεν εμπεριείχε στο ελάχιστο εμφανισιακό ρατσισμό.

«Χοντρή κυρία» αποκαλούσαν παραδοσιακά τη σοπράνο της όπερας καθώς τα παραπανίσια κιλά συνέβαλαν στα φωνητικά προσόντα – ή έτσι τουλάχιστον πίστευαν εκείνα τα χρόνια.

Συνεπώς, η όπερα δεν τελειώνει αν δεν τραγουδήσει την άρια η ευμεγέθης αοιδός.

Ο Παναθηναϊκός μπορεί να πάρει παράδειγμα από δίπλα του, από τη γειτόνισσα Φενέρμπαχτσε πως από το 0-5 σερί είναι τώρα στο 2-0 με την πρώτη νίκη της στο θετικό σερί να είναι δώρο από την πρώην ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη μόλις πριν λίγες μέρες στο ΟΑΚΑ.

Θετικά στοιχεία

H εβδομάδα που κλείνει περιελάμβανε δύο αρκετά θετικά δείγματα για τον Παναθηναϊκό και ας έχασε το πρώτο παιχνίδι.

Οι Πράσινοι έχουν ένα πολύ καλύτερο ρόστερ από τη βαθμολογική θέση στην οποία βρίσκονται και αν από την Μπολόνια την επόμενη εβδομάδα (εκεί που έγραψαν ιστορία το 2002 κατακτώντας το πιο μάγκικο ευρωπαϊκό τους τρόπαιο απέναντι στη γηπεδούχο Κίντερ τότε) αρχίζουν να χτίζουν το δικό τους νικηφόρο σερί τότε θα αλλάξει και η ψυχολογία.

Μόλις τρεις νίκες απέχουν από την οκτάδα και είναι λάθος να περάσει η νοοτροπία σε ένα σύλλογο που δεν έχει συνηθίσει να συμβιβάζεται με την ήττα, ότι η (ευρωπαϊκή) χρονιά έχει τελειώσει από την πρώτη αγωνιστική του δεύτερου γύρου.

Μόνο εάν κυνηγήσει μέχρι τέλους τη διεκδίκηση της πρόκρισης στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας μπορεί να αντιστρέψει το κλίμα (και) στην Ελλάδα ακόμα και αν δεν καταφέρει τελικά να μπει στα ευρωπαϊκά πλέι οφ.

Για να συμβεί όμως αυτό, χρειάζεται να πιστέψει αρχικά ο ίδιος ο οργανισμός στον Ντέγιαν Ράντονιτς και την ίδια στιγμή ο Μαυροβούνιος τεχνικός στον εαυτό του. Διότι είναι ξεκάθαρο ότι τη δεδομένη στιγμή δεν συμβαίνει ούτε το ένα ούτε το άλλο.

Όταν ο Παναθηναϊκός χάνει ένα δικό του παιχνίδι από τη Φενέρ με καθοριστικό λάθος αρχικά των παικτών του στην επαναφορά και μετά με ένα ακόμα των διαιτητών και στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα  αντιλαμβάνεσαι την αβεβαιότητα για τον κόουτς Ράντονιτς, τότε δεν μπορεί να πάει μακριά αυτό το σχήμα.

Όταν την ίδια στιγμή ο τεχνικός του Παναθηναϊκού που δεν είχε βάλει λεπτό τον Μάριους Γκριγκόνις με την Φενέρμπαχτσε τον ρίχνει στον αγώνα με τη Μακάμπι τότε ο ίδιος δεν είναι σίγουρος για κάποιες από τις επιλογές του και είναι λογικό όταν νιώθει τόσο μεγάλη πίεση.

Βαριά φανέλα

Όμως ήξερε που ερχόταν όταν αναλάμβανε ένα σύλλογο με τόσο μεγάλη και βαριά φανέλα, καμία σχέση με αυτή της Μπάγερν και του Ερυθρού Αστέρα (εφόσον δεν μιλάμε για ποδόσφαιρο, αλλά για μπάσκετ).

Και πλέον έχει περάσει ένα γεμάτο τρίμηνο ενώ πρόσφατα πήρε και το πράσινο φως (από τον ίδιο τον ιδιοκτήτη το Δημήτρη Γιαννακόπουλο) να προχωρήσει σε όποιες αλλαγές κρίνει ο ίδιος.

Άρα πλέον ο Ράντονιτς πρέπει να βγει ακόμα πιο μπροστά και να θυμηθεί τα νιατα του ως ένας έμπειρος πόιντ γκάρντ με 14 χρόνια καριέρας, που λόγω θέσης έπρεπε και έπαιρνε σημαντικές αποφάσεις για την εξέλιξη του παιχνιδιού.

Το ίδιο οφείλει να κάνει και τώρα καθώς μόνο έτσι θα βελτιωθεί (ακόμα περισσότερο σε σχέση με τα δύο τελευταία παιχνίδια όπου άξιζε να νικήσει έστω και αν δεν συνέβη και στα δύο) τόσο η ομάδα του όσο και ο ίδιος ατομικά.