Το Wonder Kid που είναι Φόρεστ από κούνια, ο Ντέιβιντ Μπέκαμ και το ξύπνημα του Γενάρη

Φόρεστ από… κούνια, κυριολεκτικά: Βλέπετε ο Μπρέναν Τζόνσον γεννήθηκε (5/2001) την εποχή που ο πατέρας του Ντέιβιντ φορούσε ακόμη τα χρώματα των Reds. Και κάπως έτσι το ένα έφερε το άλλο. Μεγάλωσε στο City Ground. Ανέβηκε στο τρένο της παραγωγικής διαδικασίας του «Γκρέσαμ» από την ηλικία των οκτώ. Έκανε όλη τη διαδρομή ως την πρώτη ομάδα. Και σίγουρα έμαθε νωρίς τι σημαίνει εκείνο το «ηλεκτρικό» αντάμωμα με την Λέστερ. Η κλασική μονομαχία των ανατολικών Midlands που θρέφει από τις αρχές του περασμένου αιώνα.

Καμία έκπληξη λοιπόν για την απογευματινή του παράσταση. Τις… περιποιήθηκε τις «Αλεπούδες» του Μπρένταν Ρότζερς –όπως είχε κάνει και τον περασμένο Φλεβάρη στο κύπελλο. Κάτι σαν «ταχυδρόμος» στη 2-0 νίκη με τα δικά του γκολ (56΄,84΄) να κάνουν τη διαφορά και να επιτρέπουν στη Φόρεστ να σκαρφαλώσει στη 13η θέση του πίνακα: Είχε 6 βαθμούς στις πρώτες 11 αγωνιστικές η ομάδα του Κούπερ, έχει 14 στις επόμενες 8 και κάπως έτσι καιρό τώρα με συνέπεια βγάζει το κεφάλι πάνω από το νερό.

Η πρώτη «ντοπιέτα» του Τζόνσον στην Premier League είναι γεγονός, μάλλον την κατάλληλη στιγμή. Διότι δεν ήταν μόνο ο αντίπαλος. Είναι και το «σημάδι» του Γενάρη που αν μη τι άλλο δημιουργεί προσδοκίες. Ειδικά σε εκείνους που θυμούνται με λεπτομέρειες την περσινή ιστορία. Εκείνη που τον κατοχύρωσε σαν τον μικρό Σερίφη του δάσους του Σέργουντ…

Τι συνέβη πέρσι τις πρώτες μέρες του χρόνου; Ο μύθος λέει πως οι ομάδες έκαναν «ουρά» έξω από το City Ground για χάρη του: Τα ρεπορτάζ της εποχής ανέφεραν μάλιστα με βεβαιότητα ότι ο ανταγωνισμός ανάμεσα σε Λιντς, Μπρέντφορντ, Έβερτον, Νιουκάστλ, Μπέρνλι και Κρίσταλ Πάλας προκάλεσε προτάσεις ως και 18 εκατ λίρες προς τη Νότιγχαμ Φόρεστ για τον «ελβετικό» σουγιά με αίμα λίγο από Ουαλία, λίγο από Αγγλία και λίγο από Τζαμάικα. Τον ίδιο που αγωνιζόμενος σε όλες τις θέσεις από το «8» και μπροστά μοιάζει μια μπάντα του ενός: από εκείνες που παίζουν τα… πάντα.

Είχε ξεκινήσει η Φόρεστ τον καλπασμό της στην Championship προσπαθώντας να φέρει τα πάνω-κάτω. Δεν μπορούσε όμως να βάλει κανείς το χέρι του στη φωτιά. Είτε για το αν θα καταφέρει έπειτα από 23 ολόκληρα χρόνια να κερδίσει ένα εισιτήριο για την άνοδο στη μεγάλη κατηγορία. Ούτε φυσικά για τον Τζόνσον που ως εκείνο το σημείο έκανε πολλές δουλειές καλά, αλλά που ούτε ο ίδιος δεν θα μπορούσε να φανταστεί τι θα ακολουθήσει.

Με δύο λόγια; Στην αλλαγή του έτους είχε πέντε γκολ και τέσσερις ασίστ. Στο τέλος του πρωταθλήματος τα γκολ του ήταν δεκαοκτώ και οι ασίστ του εννέα. Από την 24η αγωνιστική και πέρα είχε γκολ ή ασίστ (ή και τα δύο) σε δώδεκα διαφορετικά ματς συνεισφέροντας σε 32 βαθμούς ενώ σκόραρε και στα δύο ματς των playoffs με αντίπαλο τη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ στον δρόμο για το Γουέμπλει.

Η ανάδειξη του σε καλύτερο «νέο» της Championship ήταν απλά η διαδρομή ως το αυτονόητο. Η Νότιγχαμ δικαιώθηκε πανηγυρικά για το ένα… φορτηγό με «όχι» στο ενδεχόμενο πώλησης του. Το ίδιο και ο Ντέιβιντ Μπέκαμ που εκείνες τις μέρες της «μεταγραφικής συζήτησης» φέρεται να συμβούλευσε προσωπικά τον Τζόνσον ότι το μέλλον του είναι στο City Ground. Άλλοτε συμπαίκτης με τον πατέρα του στις ακαδημίες της Γιουνάιτεντ, ο ίσως μεγαλύτερος σταρ των τελευταίων δεκαετιών για το αγγλικό ποδόσφαιρο. Τον Μπρέναν τον γνωρίζει από παιδί. Του είπε ότι θα έλεγε και στους γιους του…

Μπορεί ο Τζόνσον να κάνει ότι και (από) τον περασμένο Γενάρη: Θα φανεί στη σκηνή. Το θέμα είναι πως η σπίθα μόλις άναψε…