Τέως Βασιλιάς Κωνσταντίνος: Οι γάμοι του, όπως τους είδε ο σπουδαίος Δημήτρης Ψαθάς

Ένα από τα πιο ξεχωριστά κοσμικά γεγονότα των ελληνικών ‘60s ήταν οι γάμοι του Βασιλιά Κωνσταντίνου και της πριγκίπισσας της Δανίας, Άννας – Μαρίας, το 1964, στην Αθήνα.

Και όπως συνέβη και τώρα, με τον θάνατο του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου, έτσι και τότε με τους γάμους του, τα δημόσια σχόλια και οι τοποθετήσεις είτε για το γεγονός αυτό καθαυτό, είτε για τα έργα και τις ημέρες της βασιλικής οικογένειας έδιναν και έπαιρναν.

Ανάμεσά τους και το κείμενο του σπουδαίου χρονογράφου και συγγραφέα, Δημήτρη Ψαθά, με τίτλο «Προς γκρινιάρην, ή περί των βασιλικών γάμων και άλλων τινών», που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ» στις 19 Σεπτεμβρίου 1964.

«ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ», 19.9,1964, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» | «ΤΑ ΝΕΑ»

«(…) Στο κάτω – κάτω, ω ακαταμάχητε γκρινιάρη, και άλλοι (χιλιάδες χιλιάδων) βρίσκονται στην δική σου θέση, πεινώντες και διψώντες και δοκιμαζόμενοι απ’ τις ταλαιπωρίες της ζωής, αλλά αυτό δεν τους εμπόδισε καθόλου να χαρούν τους βασιλικούς γάμους ολοψύχως και να σπεύσουν, μάλιστα στο Στάδιο (την περασμένη Κυριακή) από τις τρεις το απόγευμα, για να περιμένουν μέχρι τις εννιάμιση – ώρες έξη – μόνο και μόνο για να δουν το θαυμάσιο ζευγάρι και να του ευχηθούνε “καλά στέφανα”.

–       Βρε κύττα μια τρέλλα που έχει ο λαουτζίκος!

»Ο λαουτζίκος, ω γκρινιάρη, δεν έχει καμμιά τρέλλα παρά μονάχα αγαθή καρδιά – και όχι σαν την δική σου – εξ άλλου δε τoυ αρέσουν τα ωραία και μεγαλοπρεπή θεάματα, που με τόσην επιτυχία ωργάνωσαν οι μεγαλόπνευστοι σκηνοθέτες του παλατιού μας, κοινώς παλατιανοί.

»Κανείς δεν θα μπορούσε να φαντασθή τόση μεγαλοπρέπεια και τόση φαντασμαγορία στην εποχή μας, ούτε ακόμα και ο συμπαθέστατος βασιλικός πενθερός, Bασιλεύς της Δανίας Φρειδερίκος ο οποίος – παρ’ όλον ότι βασιλεύει στην χώρα του – ζη τόσο μέσα στην πεζή εποχή μας και βρίσκεται τόσο κοντά στην σύγχρονη πεζότατη πραγματικότηα, ώστε προ καιρού, προκειμένου να μπη στο βασίλειό του, επιστρέφων από ταξίδι, να ταλαιπωρηθή από έναν τελωνειακό υπαλληλίσκο:

–       Το διαβατήριό σας, Μεγαλειότατε.

–       Με συγχωρήτε, κάπου το έχω βάλει…

–       Θα σας περιμένω να το βρήτε, Μεγαλειότατε…

»Στην Ελλάδα μας, όμως, ευτυχώς, υπάρχουν οι παλατιανοί πέριξ του Θρόνου, οι συμβουλάτορες των παρασκηνίων και οι μερακλήδες των παλιών ευκλεών καιρών της βασιλείας, που δεν ανέχονται τέτοια βασιλικά φτωχολογήματα της εποχής.

»Δημοκρατικός και συγχρονισμένος είναι – σίγουρα – ο νέος Βασιλεύς και από δημοκρατικώτατη βασιλική οικογένεια η ωραίοτατη πριγκίπισσα Άννα – Μαρία που χθες ήταν μέλλουσα Βασίλισσα της Ελλάδος και σήμερα νυν.

»Αξιαγάπητο και συμπαθέστατο ζευγάρι ερωτευμένων που εμπνέει ολούθε την συμπάθεια και την αγάπη. Ο νέος Βασιλεύς, καλόκαρδος και αγαθός, είχε προ πολλού γοητέψει με την απλότητα και την δημοκρατικότητά του τον κοσμάκη και η Δανέζα νεαρή πριγκίπισσα, με την απλότητα επίσης και την ομορφιά της.

»Τέτοια, όμως, δημοκρατικότητα δεν ταιριάζει δα στους παλατιανούς – ή στους ρυθμίζοντας τα πάντα από τα παρασκήνια των Ανακτόρων παντοδυνάμους συμβουλάτορες – ούτε και τους αρέσει η πεζότητα της εποχής μας.

»Διαθέτοντας ακαταγώνιστο ταλέντο ν’ ανασταίνουν εποχές παλιές, κάθησαν ευσυνείδητα, επί μήνες και μήνες για να δώσουν στους βασιλικούς μας γάμους την λαμπρότητα και την παραμυθένια μεγαλοπρέπεια παραχωχήμένων εποχών, ώστε η όλη υπόθεσις των γαμών να μεταβληθή σ’ ένα ωραίο και συγκλονιστικό γεγονός των ημερών μας.

»Γκρίνιασες, ω μέγιστε γκρινιάρη, όταν αποκλείσθηκε ολόκληρη η λεωφόρος Συγγρού λόγω της αφίξεως της ωραιοτάτης νύμφης και της βασιλικής οικογένειάς της επειδή αποκόπηκε συγκοινωνιακώς η πρωτεύουσά μας με όλα τα παραθαλάσσια προάστια.

(…)

»Σαν δεν ντράπηκες! Τι ήταν η ταλαιπωρία σου ενός απογεύματος μπροστά σ’ αυτό ξεδίπλωμα μιας πτυχής απ΄ τους παλιούς καιρούς, όπου ο λαός καταγραφόταν στα παλιά παπούτσια των παλατιανών;

«ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ», 19.9,1964, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» | «ΤΑ ΝΕΑ»

»Άλλωστε, αποζημιώθηκε ο λαός με τις ποδαράτες λαϊκές δεξιώσεις που ωργάνωσαν οι παλατιανοί στα Ανάκτορα του Τατοΐου (δύο χιλιάδες καλεσμένοι επί τρεις ημέρες συνεχώς) για να χαιρετήσουν το βασιλικό ζευγάρι των νεονύμφων, να πιουν δυό δάχτυλα μπύρα ή ένα σάντουιτς και νάχουν την τιμή ν’ ακούνε απ’ το μεγάφωνο τις διαταγές των ευγενεστάτων παλατιανών:

–       Μη σπρώχνεσθε!

–       Προχωράτε στο γρασίδι!

–       Μη στριμώχνεσθε!

–       Ανοίξτε δρόμο!

»Υπουργοί και βουλευτές ξεροστάλιαζαν στο γρασίδι – ανάμεσα στον άλλο κόσμο – και παίρναν παρόμοιες διαταγές απ’ τους παλατιανούς. Εν τέλει έφθασε και η ημέρα των γάμων που με τις παράτες και την φαντασματογρία ωλοκλήρωσαν το παραμύθι της ανάστασης αιώνων περασμένων.

(…)

»Άλλωστε, το ζευγάρι των νεαρών Βασιλέων της Ελλάδος είναι τόσο συμπαθές κι αξιαγάπητο, ώστε χιλιάδες λαού το θαύμασαν και το χειροκρότησαν με εγκάρδιες και ειλικρινέστατες ευχές.

»Μόνο –  να δώση ο Θεός – να μην το χαλάσουν οι παλατιάνοι με όλες αυτές τις αναβιώσεις της νοοτροπίας καιρών παρωχημένων, αν θέλης να σοβαρολογήσουμε λιγάκι.

»Αυτά είχα να σου πω, γκρινιάρη Έλληνα, και τίποτ’ άλλο.

Φιλικά

ΔΗΜ. ΨΑΘΑΣ»