Η Bela Bajaria, επικεφαλής της παγκόσμιας τηλεόρασης του Netflix, ακολουθεί παρόμοια ρουτίνα είτε επισκέπτεται τη Βομβάη είτε το Βερολίνο είτε τη Σεούλ είτε τη Στοκχόλμη είτε οποιοδήποτε από τα είκοσι έξι ξένα φυλάκια της εταιρείας.
Ένα μαύρο αυτοκίνητο τη μεταφέρει από το αεροδρόμιο σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο, ίσως το Four Seasons. Κάνει check-in και απαντάει μανιωδώς σε e-mails από το Λος Άντζελες μέχρι να έρθει η ώρα για πρωινό ή δείπνο ή μεσημεριανό γεύμα με στελέχη και δημιουργούς. Φοράει το αγαπημένο της «ταξιδιωτικό σακάκι», ένα επώνυμο σακάκι που έχει στην τσέπη του στήθους της την επιγραφή «Η τέχνη είναι αλήθεια».
Και, παρόλο που συχνά μένει στη χώρα μόνο για μία ή δύο ημέρες κάθε φορά, της αρέσει να προγραμματίζει μια «συνάντηση για την πλάκα», ώστε η τοπική ομάδα ανάπτυξης να την ενημερώνει για τα επερχόμενα προγράμματα. Ένα απόγευμα πριν από λίγο καιρό, ξεκινούσε μια τέτοια συνάντηση στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας στη Λατινική Αμερική, μέσα σε έναν από τους ψηλότερους ουρανοξύστες της Πόλης του Μεξικού.
«Την επόμενη φορά, θα μείνω για μια εβδομάδα, ώστε να μην χρειαστεί να φάω είκοσι τέσσερα τάκος σε είκοσι τέσσερις ώρες, όπως την προηγούμενη φορά» είπε στην αίθουσα των συγκεντρωμένων μελών του προσωπικού.
Η χρυσή συνταγή του «γκουρμέ cheeseburger»
«Η Bajaria μου είπε ότι η ιδανική εκπομπή του Netflix είναι αυτό που μία από τις αντιπροέδρους της, η Jinny Howe, αποκαλεί «γκουρμέ cheeseburger», προσφέροντας κάτι «υψηλής ποιότητας και εμπορικό ταυτόχρονα». Επαίνεσε τον λατινοαμερικάνικο όμιλο για το πρόσφατο ιστορικό του στην παραγωγή κομψών telenovelas που προσελκύουν μεγάλο κοινό εκτός των ισπανόφωνων περιοχών» γράφει η δημοσιογράφος Ρέιτσελ Σάιμ στο New Yorker.
Η Bajaria, η οποία έχει κερδίσει κάποτε τα καλλιστεία Miss India Universe, έχει γυαλιστερά μαύρα μαλλιά που συχνά τα δένει σε ψηλή αλογοουρά. Η φωνή της, η οποία, όπως αστειεύτηκε, είναι κλασική «L.A. Valley Girl», συμβάλλει στην εντύπωση ότι είναι νεότερη από τα πενήντα δύο της χρόνια. Αν και βρίσκεται αδιάκοπα στο δρόμο για τη δουλειά της, λέει ότι δεν βιώνει ποτέ τζετ λαγκ, ισχυρισμός που επιβεβαιώνεται από την πάντα ζωηρή συμπεριφορά της.
Ο Φρανσίσκο Ράμος, ο καλοντυμένος αντιπρόεδρος περιεχομένου της Λατινικής Αμερικής, έδειξε σε μια οθόνη στο μπροστινό μέρος της αίθουσας και είπε: «Κάνουμε το επόμενο βήμα, γιατί οι ανταγωνιστές μας θα βρεθούν εκεί που ήμασταν εμείς πριν από πέντε χρόνια». Στην επόμενη ώρα, τα στελέχη έλεγξαν περίπου δύο δωδεκάδες σχέδια. Ο Ράμος καυχιόταν ότι μια σειρά αληθινών εγκλημάτων για ένα σκάνδαλο απαγωγής στο Μεξικό είχε προκαλέσει τόσο μεγάλο ενδιαφέρον που «ακόμη και ο πρόεδρος μιλούσε γι’ αυτό για τέσσερις συνεχόμενες ημέρες» και ότι στην Κολομβία, όπου το Netflix γύριζε μια μίνι σειρά μεγάλου προϋπολογισμού για τη μεταφορά του βιβλίου «Εκατό χρόνια μοναξιά» του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, προσπαθούσαν να εξασφαλίσουν άδεια για να μεταφυτεύσουν μια σπάνια καστανιά στο πλατό. Ένα άλλο στέλεχος περιέγραψε το «La Flor Más Bella», μια κωμωδία που θα παρουσίαζε ένα ζωηρό κορίτσι morena που θα περιηγείτο σε ένα λύκειο γεμάτο από «λευκοξικανούς».
«Λαμβάνω τόσο έντονες δονήσεις από το ‘Never Have I Ever’» απάντησε η Bajaria, αναφερόμενη στην αμερικανική κωμωδία του Netflix που δημιούργησε η φίλη της Mindy Kaling.
Η δουλειά της Bajaria δεν είναι να αποφασίζει ποιες εκπομπές θα γίνουν. Σύμφωνα με την εταιρεία, δεν υπάρχει βασικός κατάλογος με τους «τοπικούς κανόνες» που βρίσκονται σε εξέλιξη ανά πάσα στιγμή. Όμως το αποκεντρωμένο σύστημα προσφέρει ευκαιρίες για αυτό που η Bajaria αποκαλεί «διαπολιτισμικές μαθήσεις».
Υπό την ηγεσία της, το Netflix λειτουργεί σαν ένας παγκόσμιος μετατροπέας ρεύματος, συνδέοντας και προσαρμόζοντας επιτυχημένες μορφές εκπομπών σε διάφορα μέρη του κόσμου. Η Bajaria ρώτησε τους υπαλλήλους της Λατινικής Αμερικής αν «συνεργάζονται με τη Μέση Ανατολή» για να ξαναφτιάξουν κάποιες από τις πιο δημοφιλείς εκπομπές τους.
«Ναι, η Αίγυπτος εργάζεται στο «Ποιος σκότωσε τη Σάρα;» και κάνουν το «Dark Desire» στη Νότια Αφρική» είπε ο Ράμος. «Η Γαλλία κάνει επίσης μια τηλενουβέλα και το υποστηρίζουμε».
«Α, στη Γαλλία;» είπε η Bajaria επιδοκιμαστικά.
Στο τέλος της συνάντησης, άφησε την ομάδα με μια ωμή προτροπή να συνεχίσουν την κλιμάκωση: «Δεν είναι επιστήμη. Είναι μια μεγάλη δημιουργική προσπάθεια. Αλλά το θέμα είναι να αναγνωρίσουμε ότι οι άνθρωποι θέλουν να έχουν περισσότερα».
Όταν ιδρύθηκε το Netflix, το 1997, η φιλοδοξία του, σχεδόν γραφική εκ των υστέρων, ήταν να αναμορφώσει την επιχείρηση ενοικίασης ταινιών. Οι χρήστες θα εγγράφονταν στην υπηρεσία online και θα λάμβαναν DVD μέσω ταχυδρομείου, μια ιδέα που ο συνιδρυτής του Netflix, Reed Hastings, ήθελε να λέει ότι του ήρθε αφού δανείστηκε το «Apollo 13» από ένα κατάστημα Blockbuster και επιβαρύνθηκε με τέλη καθυστέρησης σαράντα δολαρίων.
Ο συνιδρυτής του, Μαρκ Ράντολφ, έχει πει ότι η ιστορία αυτή είναι μόνο «συναισθηματικά αληθινή». Αλλά το 2007 η εταιρεία εισήγαγε την εκκολαπτόμενη τεχνολογία του streaming- για ορισμένους τίτλους στη βιβλιοθήκη του Netflix -αρχικά περίπου χίλιους και, σύντομα, πολύ περισσότερους- και οι χρήστες στους οικιακούς υπολογιστές τους είχαν την πρωτότυπη επιλογή να «παρακολουθήσουν τώρα».
Το 2010, η πλατφόρμα προσέφερε μια αποκλειστικά ψηφιακή συνδρομή και ο Hastings δήλωσε στους επενδυτές: «Πριν από τρία χρόνια, ήμασταν μια εταιρεία που έστελνε DVD μέσω ταχυδρομείου και προσέφερε κάποια ροή. Τώρα είμαστε μια εταιρεία streaming που προσφέρει επίσης DVD μέσω ταχυδρομείου».
«Να γίνουμε HBO πιο γρήγορα από ό,τι μπορεί να γίνει το HBO εμείς»
Σύμφωνα με το «It’s Not TV», μια πρόσφατη ιστορία του HBO από τους Felix Gillette και John Koblin, το Netflix άρχισε να εξετάζει τη δημιουργία πρωτότυπου προγράμματος το 2010, αφού το HBO αρνήθηκε να συνάψει συμφωνία αδειοδότησης. Ήταν προφανές ότι, προκειμένου να δημιουργήσει μια διαρκή βιβλιοθήκη streaming, η πλατφόρμα θα έπρεπε να ελέγξει το δικό της περιεχόμενο. Η τηλεόραση, εκείνη την εποχή, βρισκόταν στη μέση της λεγόμενης χρυσής εποχής της καλωδιακής τηλεόρασης και τα στελέχη σε κανάλια όπως το HBO, το AMC και το FX είχαν αναζωογονήσει το μέσο με φιλόδοξα σειριακά δράματα που καλλιεργούσαν την κριτική αποδοχή έναντι της μαζικής απήχησης.
Ο Ted Sarandos -ο οποίος διετέλεσε επικεφαλής περιεχομένου του Netflix προτού προσθέσει τον τίτλο του συν-διευθύνοντος συμβούλου με τον Hastings, το 2020- ήθελε να κάνει τα ίδια είδη εκπομπών για τους cord-cutters. Είχε πει κάποτε ότι στόχος της εταιρείας ήταν «να γίνουμε HBO πιο γρήγορα από ό,τι μπορεί να γίνει το HBO εμείς».
Μια από τις μακροχρόνιες συνεργάτιδες του Sarandos, η Cindy Holland, βοήθησε στην αρχική ώθηση της εταιρείας στην τηλεόραση. Κατά τη διάρκεια της θητείας της ως V.P. των πρωτότυπων σειρών, το Netflix έφερε στην εταιρεία πρώτες σειρές όπως το πολιτικό θρίλερ «House of Cards», το βασιλικό ρομάντζο «The Crown» και την αγκαθωτή κωμωδία για τις γυναικείες φυλακές «Orange Is the New Black».
Στη συνέχεια, το 2020, ο Sarandos προήγαγε την Bela Bajaria στο νέο ρόλο του παγκόσμιου επικεφαλής της τηλεόρασης, δίνοντάς της την εποπτεία όλων των τηλεοπτικών προγραμμάτων τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στο εξωτερικό. Ταυτόχρονα, απομάκρυνε την Holland.
Ο 35χρονος εμφανίστηκε χωρίς δικηγόρο, παρέμεινε για 2,5 ώρες στο δικαστικό μέγαρο στη Καλαμάτα και αφού ορίστηκε δικηγόρος ζήτησε και έλαβε προθεσμία για να απολογηθεί την ερχόμενη Δευτέρα.
Ο Παύλος Χρηστίδης χαρακτήρισε «κραυγαλέο επικοινωνιακό τέχνασμα» τη «δήθεν εξαγγελία Μητσοτάκη για μηδενική συμμετοχή των χαμηλοσυνταξιούχων, πρώην δικαιούχων του ΕΚΑΣ, στην αγορά φαρμάκων»
Ο Λευτέρης Αυγενάκης πραγματοποίησε την πρώτη δήλωσή του μετά την επάνοδό του στην κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, έπειτα από απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη
Το περιστατικό με πρωταγωνιστές τον αλ Τζολάνι και τη νεαρή γυναίκα προκάλεσε επικρίσεις εν μέσω έντονων σεναρίων για την μελλοντική κατεύθυνση της χώρας μετά την άνοδο των ανταρτών στην εξουσία.
Η ζωή του Στέλιου Καζαντζίδη, μέσα από τα μάτια του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και με τον Χρήστο Μάστορα στον πρωταγωνιστικό ρόλο, είναι αυτή που ξεχωρίζει στις νέες ταινίες της εβδομάδας.
