Μια αστραφτερή, γοτθική ταινία μυστηρίου με ήρωα τον Έντγκαρ Άλαν Πόε
«Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Κρίστιαν Μπέιλ, της Τζίλιαν Άντερσον και των συνεργατών του, αυτό το χειμωνιάτικο αστυνομικό νήμα με πρωταγωνιστή έναν νεαρό Έντγκαρ Άλαν Πόε κατρακυλά στη φάρσα» γράφει η σινεκριτικός της βρετανικής Guardian για την φετινή ταινία «The Pale Blue Eye».
- Η τηλεθέαση του debate ΣΥΡΙΖΑ – Ελπίδες για τη συμμετοχή στην κάλπη της Κυριακής – Η σύγκριση με το ΠΑΣΟΚ
- Ο καλλιτέχνης που απείλησε ότι θα κατέστρεφε πολύτιμα έργα τέχνης αν ο Τζούλιαν Ασάνζ πέθαινε στη φυλακή
- Για ποια εγκλήματα κατηγορούνται οι Νετανιάχου, Γκάλαντ και Ντέιφ
- Να απομονώσει τους αποστάτες καλούν οι 87+ τον πολιτικό κόσμο - «Να μην αποδεχτούν έδρες προϊόν συνωμοσίας»
Γοτθικό αστυνομικό θρίλερ που εκτυλίσσεται στην χιονισμένη κοιλάδα του Χάντσον το 1830, με μακάβρια, τελετουργικά βιασμένα πτώματα και έναν υποστηρικτικό ρόλο για τον νεαρό Έντγκαρ Άλαν Πόε από τον σπουδαίο και ανερχόμενο Χάρι Μέλινγκ, τον οποίο είχαμε δει στην «Μπαλάντα του Μπάστερ Σκραγκς» των αδερφών Κοέν και τον είχαμε ξεχωρίσει.
Στα χαρτιά, το The Pale Blue Eye έχει πολλά να προτείνει. Και για την πρώτη περίπου ώρα είναι ένα απολαυστικά μακάβριο μυστήριο, που ξεδιαλύνεται σχολαστικά από τον κουρασμένο ντετέκτιβ, Κρίστιαν Μπέιλ, ενώ απογοητεύει μόνο από κάποιες ελαφρώς αβίαστες αμερικανικές προφορές.
Όσο για το κυρίως βρετανικό καστ των δευτεραγωνιστών μόνο «αντίχειρας ψηλά» μπορούμε να πούμε.
Ο Χάρι Μέλινγκ προσδίδει μια έντονη παράξενη ενέργεια στην ερμηνεία του Πόε, και η Τζίλιαν Άντερσον αξιοποιεί στο έπακρο έναν δευτερεύοντα ρόλο με μια συλλογή από πραγματικά αλλόκοτες ατάκες που, αν και δεν συνθέτουν έναν ολοκληρωμένο χαρακτήρα, σίγουρα έχουν αντίκτυπο.
Αλλά ενώ η εικόνα φαίνεται υπέροχα ατμοσφαιρική σε όλη τη διάρκεια, με τις παγωμένες μονοχρωμίες και την καταναλωτική χρωματική παλέτα, η ιστορία διαλύεται σε μια τρομακτική και μάλλον όχι πολύ καλά δουλεμένη τελική πράξη.
«Δεν αρκείται σε αυτό, ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης Σκοτ Κούπερ προσθέτει μια περιττή και δυσκίνητη λήψη, στην οποία οι χαρακτήρες αφήνουν μεγάλα, βασανιστικά κενά στους διαλόγους τους, για να ακούσουν καλύτερα το απελπισμένο ουρλιαχτό του ανέμου» καταλήγει η σινεκριτικός, Γουέντι Ίντ, της Guardian.
Αυτό δε σημαίνει ότι δεν πρόκειται για μια επιβλητική και ιδιόρρυθμη ταινία που αξίζει κανείς να δει, θα προσθέσουμε εμείς.
Δείτε το τρέιλερ
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις