Royston Cave: Το μυστηριώδες σπήλαιο που συνδέεται με τους Ναΐτες Ιππότες

Κάτω από την πόλη Royston του Hertfordshire (κομητεία της νότιας Αγγλίας), σε μία τρύπα στο έδαφος ξεχωρίζει αμυδρά ένα φως που τρεμοπαίζει. Πρόκειται για ένα σπήλαιο, μέσα στο οποίο στεγάζεται μία γκαλερί  από χοντροκομμένες μορφές, με κενά πρόσωπα. Κατά την είσοδο μπορεί κανείς να αντικρίσει πολλές παγανιστικές εικόνες: ένα μεγάλο γλυπτό ενός αλόγου και ένα σύμβολο γονιμότητας, γνωστό ως sheela na gig, που απεικονίζει μια γυναίκα με υπερβολικά σεξουαλικά όργανα. Μια άλλη απεικόνιζε ένα άτομο που κρατούσε ένα κρανίο στο δεξί του χέρι και ένα κερί στο αριστερό, θεωρητικά αναπαριστώντας μια τελετή μύησης – ένα βασανιστικό στοιχείο για τον πιθανό σκοπό του σπηλαίου. Το ανατριχιαστικό των γλυπτών ενισχύεται από την υποτυπώδη, σχεδόν παιδική, εκτέλεσή τους.

Σύμφωνα με πληροφορίες του BBC  το σπήλαιο Royston Cave, ανακαλύφθηκε τυχαία το καλοκαίρι του 1742. Κατά τη διάρκεια που ένας εργάτης έσκαβε τα θεμέλια για ένα νέο πάγκο στην αγορά βουτύρου της πόλης,  χτύπησε μια θαμμένη μυλόπετρα και διαπίστωσε ότι έκρυβε την είσοδο ενός βαθύ φρεατίου στη γη.

Τότε ένα διερχόμενο μικρό αγόρι πήρε αμέσως ένα κερί και το έστειλαν κάτω με ένα σχοινί για να το ερευνήσει, ενώ οι κάτοικοι του Royston φλυαρούσαν ενθουσιασμένοι από πάνω για την προοπτική ενός θαμμένου θησαυρού.

Αυτό που ανακάλυψαν ήταν ένα σπασμένο κύπελλο και μερικά κοσμήματα, ένα ανθρώπινο κρανίο και οστά, και τοίχοι χαραγμένοι από πάνω μέχρι κάτω με παράξενες ανέκφραστες φιγούρες. Παρά το γεγονός πως έχουν περάσει σχεδόν τρεις αιώνες από την ανακάλυψη του σπηλαίου, το Royston Cave παραμένει μέχρι και σήμερα ένα από τα πιο μυστηριώδη μέρη της Βρετανίας. Το μυστήριο βρίσκεται στο ποιος, πότε και γιατί το έφτιαξε.

Οι θεωρίες σχετικά με τη δημιουργία του σπηλαίου

Σύμφωνα με τους εσωτεριστές, το σπήλαιο βρίσκεται στη διασταύρωση δύο γραμμών ley (αρχαία μονοπάτια που θεωρητικά συνδέουν τόπους πνευματικής δύναμης) – η μία από τις οποίες, η λεγόμενη γραμμή Michael Line, περνά επίσης μέσα από το Stonehenge (νεολιθικό μεγαλιθικό μνημείο) και το Avebury (νεολιθικό μνημείο henge).

Πιο εύκολα επαληθεύσιμο είναι το γεγονός ότι το σπήλαιο βρίσκεται ακριβώς κάτω από τη διασταύρωση δύο πολύ σημαντικών αρχαίων δρόμων: του Icknield Way, ενός ιστορικού μονοπατιού που εκτείνεται κατά μήκος της πλαγιάς της νότιας Αγγλίας από το Νόρφολκ στο Γουίλτσαϊρ, και της Ermine Street, ενός ρωμαϊκού δρόμου που αρχικά εκτείνεται από το Λονδίνο στο Γιορκ.

Μια μεγάλη πέτρα είναι σήμερα το μόνο που έχει απομείνει από έναν σταυρό που κάποτε βρισκόταν στη διασταύρωση αυτών των δύο δρόμων, ο οποίος πήρε το όνομά του από τη Lady Roisia, μια τοπική ευγενή, από την οποία πιστεύεται ότι πήρε το όνομά του το Royston.

Από την άλλη πλευρά υπάρχει μία θεωρία η οποία υποστηρίζει πως το Royston Cave, ήταν μία υπόγεια κρυψώνα των Ναϊτών Ιπποτών, αυτού του αινιγματικού τάγματος πολεμιστών μοναχών που απέκτησε τεράστιο πλούτο και επιρροή σε όλη την Ευρώπη προτού κατασταλεί βίαια το 1307.

Οι Ναΐτες ίδρυσαν την κοντινή πόλη Baldock τη δεκαετία του 1140 και τεκμηριώνεται ότι έκαναν εβδομαδιαίες συναλλαγές στην αγορά βουτύρου του Royston μεταξύ 1149 και 1254. Έτσι λέγεται πως το σπήλαιο αποτελούσε μία δομή αποθήκευσης ευπαθών τροφίμων.

Παρά το γεγονός πως οι Ναΐτες Ιππότες ήταν γνωστοί για την κατασκευή στρογγυλών εκκλησιών, το κυκλικό σχήμα του σπηλαίου δεν καθιστά επίσης αναγκαία τη σύνδεση με τους Ναΐτες. Ούτε η παρουσία παγανιστικών συμβόλων, όπως η sheela na gig, είναι ιδιαίτερα μυστηριώδης- η ίδια εικόνα εμφανίζεται σε μεσαιωνικές εκκλησίες σε όλη τη Βρετανία και την Ευρώπη-.

Έτσι το σπήλαιο Royston δεν θα έπρεπε να αποτελεί ένα μεγάλο μυστήριο. Κάποιος, πιθανότατα στα μέσα-τέλη του 1300, έφτιαξε αυτά τα γλυπτά, από τα οποία το πιο εντυπωσιακό – η φιγούρα που κρατάει ένα κρανίο στο ένα χέρι και ένα κερί στο άλλο – παραμένει ανεξήγητο.

Ίσως να αποτελεί ένα γκράφιτι που δημιούργησε μύθους, το οποίο προστέθηκε αμέσως μετά την ανακάλυψη του σπηλαίου για να προσελκύσει τουρίστες, αν δεν υπήρχε ο τρόπος με τον οποίο ταιριάζει με το ανθρώπινο κρανίο, τα τελετουργικά κεραμικά και τα κοσμήματα που επίσης βρέθηκαν στο χώρο.