ΠΑΟ – Ράντονιτς: Το χρονικό ενός αδιεξόδου

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι ο Παναθηναϊκός θα πάει στο Ηράκλειο για το φάιναλ-8 του κυπέλλου σε λιγότερο από ένα μήνα αν χρειαστεί ακόμα και με υπηρεσιακό προπονητή με στόχο να σώσει (ότι σώζεται από) τη χρονιά.

Οι παίκτες «αδειάζουν» τον Ντέγιαν Ράντονιτς σε κάθε παιχνίδι και ο ίδιος φροντίζει να τους δίνει ασίστ για να το κάνουν !

Σαφώς ο Μαυροβούνιος τεχνικός έχει σημαντικές δικαιολογίες από την αρχή της χρονιάς. Αναλαμβάνοντας μια ομάδα που δεν είχε στήσει ο ίδιος και έχοντας τον Αργύρη Πεδουλάκη ουσιαστικά «συνέταιρο» στη στελέχωση του έμψυχου δυναμικού, κάτι που δεν άρεσε ποτέ στον Ράντονιτς.   Ακόμα και όταν είχε τοποθετηθεί δημόσια για την περίπτωση του Ντουέιν Μπέϊκον λέγοντας ότι δεν είναι αυτό που χρειάζεται ο Παναθηναϊκός τον είδε μια εβδομάδα αργότερα να ντύνεται στα Πράσινα καθώς ήταν προσωπική επιθυμία του ιδιοκτήτη Δημήτρη Γιαννακόπουλου.

Όμως από ένα σημείο και μετά «πάταγε» πάνω σε αυτές τις δικαιολογίες και αυτό δεν του επέτρεπε ουσιαστικά να περάσει έστω τη δική του φιλοσοφία στην ομάδα. Κοντεύουμε να κλείσουμε ένα γεμάτο τετράμηνο από τότε που άρχισε η χρονιά και ο Παναθηναϊκός αντί να βελτιώνεται γίνεται όλο και χειρότερος με κάποιους παίκτες εγνωσμένης αξίας να μη θυμίζουν στο ελάχιστο τον γνωστό καλό τους εαυτό με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον Μάριους Γκριγκόνις, το πιο ακριβό συμβόλαιο (και μάλιστα κλειστό για 2 χρόνια) του Παναθηναϊκού.

Έχοντας θητεύσει στους πάγκους του Ερυθρού Αστέρα και της Μπάγερν Μονάχου (που σαφέστατα δεν έχουν την αίγλη και τη βαριά φανέλα των ποδοσφαιρικών συλλόγων τους) ο Ράντονιτς «πνίγηκε» σε έναν από τους μεγαλύτερους συλλόγους στη ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Ο οποίος κατρακύλησε τα τελευταία χρόνια στην αγαπημένη του Ευρώπη και ακριβώς το καλοκαίρι σε μια προσπάθεια ανάκαμψης και μάλιστα με αυξημένο μπατζετ δόθηκαν τα κλειδιά σε έναν σίγουρα έμπειρο προπονητή που όμως – όπως αποδείχθηκε – δεν μπορούσε να διαχειριστεί ένα τόσο μεγάλο όνομα όπως ο Παναθηναϊκός.

Χάθηκε η εμπιστοσύνη

Εχασε από την αρχή την εμπιστοσύνη των παικτών του και ο ίδιος του εαυτού του με αποτέλεσμα να ανακυκλώνεται στα ίδια και στα ίδια και να μην παρουσιάζει βελτίωση η εικόνα της ομάδας.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στην κορυφαία (από πλευράς συνολικής απόδοσης) εφετινή εβδομάδα του Παναθηναϊκού μετά βίας νίκησε τη Μακάμπι χάρις σε ένα τρίποντο του Γουίλιαμς στην εκπνοή ενώ έχασε δικό του παιχνίδι με τη Φενέρμπαχτσε στην παράταση.

Μια ομάδα που «φοβάται» να νικήσει ακόμα και όταν φαίνεται να έχει φτιάξει ιδανικά τις συνθήκες για να το κάνει.

Και μάλιστα σε μια χρονιά όπου το μπάτζετ ανέβηκε κατακόρυφα σε σχέση με την τελευταία διετία.

Το ότι ξέχασε τη βαλίτσα του στην Αθήνα ο κόουτς Ράντονιτς στο ταξίδι προς τη Μπολόνια είναι ανθρώπινο και είναι το λιγότερο. Όμως το να ξεχνάει βασικά πράγματα στον πάγκο την ώρα του αγώνα και να μην μπορεί να εμπνεύσει τους (όχι άμοιρους ευθυνών) παίκτες του είναι σοβαρό.

Από τότε που του έδωσε το πράσινο φως για όποια αλλαγή ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος (να φέρει όποιον παίκτη θέλει και να λύσει το συμβόλαιο σχεδόν όποιου θέλει) ο Μαυροβούνιος τεχνικός δεν έκανε τίποτε και αυτό ήταν το φινάλε που έβαλε ο ίδιος στην καριέρα του με την πράσινη φόρμα.

Θα είχε ήδη φύγει εάν είχε  μπει το τελευταίο σουτ του Περιστερίου  (του Ντένμον) στο ΟΑΚΑ όπου η ομάδα του Βασίλη Σπανούλη γύρισε ματς 20 πόντων στο τελευταίο δεκάλεπτο και το έχασε στο σουτ.

Ακόμα και να ήθελε πλέον να τον στηρίξει ο οργανισμός του Παναθηναϊκού δεν μπορεί να σταθεί στους παίκτες αλλά και – κυρίως – απέναντι στον κόσμο του Παναθηναϊκού που «βράζει» εδώ και καιρό.