Με το ψευδώνυμο «μυστικός αστυνομικός» ο συγγραφέας ενός άρθρο στη εφημερίδα «The Guardian» αποκαλύπτει πληροφορίες για την μητροπολιτική Αστυνομία της Βρετανίας που συγκλονίζουν.

Όπως γράφει ο ίδιος, που είναι εν ενεργεία αστυνομικός σε μη μητροπολιτική αγγλική αστυνομική δύναμη, ανώτεροί του στην υπηρεσία τού είχαν ζητήσει να υπονομεύσει μία γυναίκα που ήταν θύμα βιασμού.

Ακόμη μεγαλύτερο σοκ, όμως, προκαλεί η φράση του: «Μακάρι να μπορούσα να πω ότι ήταν μία και μοναδική περίπτωση»…

«Το θέμα είναι, αρχιφύλακα, ότι έχει ήδη κάνει μία καταγγελία για βιασμό απόψε, οπότε δεν υπάρχει περίπτωση να πάω μόνος μου στο σπίτι της. Έχω να σκεφτώ τη δική μου ασφάλεια». Τα λόγια του ντετέκτιβ με άφησαν στιγμιαία άφωνο, γράφει ο «μυστικός αστυνομικός».

Η υπόθεση που τον σημάδεψε

Ήταν οι πρώτες πρωινές ώρες ενός πολυάσχολου Σαββατοκύριακου και εγώ ήμουν ο νυχτερινός αρχιφύλακας του Τμήματος Εγκληματολογικών Ερευνών (CID) που είχε βάρδια, περιγράφει στον Guardian.

Μια γυναίκα είχε βγει με ένα νέο φίλο και του επέτρεψε να την συνοδεύσει στο σπίτι της, αλλά όχι να μπει στο διαμέρισμά της. Αυτός την είχε σπρώξει μέσα, τη βίασε και μετά έφυγε. Η γυναίκα κάλεσε το 999 (σ.σ. τα επείγοντα στην Βρετανία, το 100), κατήγγειλε τον βιασμό και περίμενε την απάντηση της αστυνομίας.

Όλοι οι συνάδελφοί μας ήταν απασχολημένοι με τα συνήθη «νυχτερινά – οικονομικά» περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, τις κρίσεις ψυχικής υγείας και τα καθήκοντα φύλαξης που γεμίζουν τις νυχτερινές βάρδιες των αξιωματικών υπηρεσίας.

Και εγώ είχα το θράσος – γράφει χαρακτηριστικά στο άρθρο του – να ζητήσω από έναν έμπειρο άνδρα ντετέκτιβ να έρθει σε επαφή με τη γυναίκα, να την επισκεφθεί, για να τη διαβεβαιώσει ότι ήταν πλέον ασφαλής και να αρχίσει να καταγράφει στοιχεία στο σημειωματάριό του, ενώ μια γυναίκα συνάδελφος ταξίδευε από την άλλη άκρη της κομητείας για να βοηθήσει στην ανάκτηση των εγκληματολογικών στοιχείων.

Θα ήθελα να σας πω ότι η αντίδρασή του ήταν μοναδική, ότι συνέβη πριν από μια… «ολόκληρη ζωή» – αλλά ήταν μόλις το 2015, ένα ή δύο χρόνια μετά το σκάνδαλο του Τζίμι Σάβιλ (σ.σ. προσωπικότητα των βρετανικών ΜΜΕ, που κακοποίησε σεξουαλικά εκατοντάδες άτομα, κυρίως παιδιά), την εποχή των μαθημάτων που μας έκαναν, όπου μας έδιναν οδηγίες να πιστεύουμε το θύμα και να κινήσουμε «γη και ουρανό», για να εξασφαλίσουμε καταδίκες.

«Κουλτούρα» η υπονόμευση των θυμάτων βιασμού

Αυτό ήταν άλλο ένα «καταθλιπτικό παράδειγμα της στάσης της αστυνομίας απέναντι στο βιασμό και τη σεξουαλική επίθεση», που ήταν ευρέως διαδεδομένη καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας μου, αναφέρει χαρακτηριστικά.

Μια κουλτούρα, στην οποία οι πρώτες ερωτήσεις των διευθυντών δεν ήταν ποτέ «Είναι καλά το θύμα;» ή «Τι χρειάζεται από εμάς;». Πολύ συχνά, το ερώτημα ήταν αν πίστευα ή όχι ότι το θύμα έλεγε ψέματα και αν μπορούσα να βρω αρκετά στοιχεία που να υποδηλώνουν ότι δεν ήταν αξιόπιστη – και έτσι, να δικαιολογήσω μια απόφαση για να αποφύγω τη σπατάλη πόρων σε ένα ακόμη ανεξιχνίαστο έγκλημα.

Στις υποθέσεις που ανταποκρίνονται στο ανεπίσημο τεστ αξιοπιστίας και θεωρούνται «κανονικοί» βιασμοί, ρίχνεται τεράστιο ποσό πόρων, καθώς υπάρχει η πιθανότητα ενός καλού «κολάρου» (σ.σ. προαγωγής) και μιας σπουδαίας ιστορίας για να ειπωθεί στο επόμενο συμβούλιο προαγωγών.

Για τις υπόλοιπες υποθέσεις συχνά δεν διορίζεται καν ντετέκτιβ για να τις διερευνήσει, παρά μόνο ένας πρόθυμος νεαρός αστυνομικός με απόσπαση σε μια εγκληματολογική μονάδα.

Όταν τίθενται ερωτήματα για τον Ντέηβιντ Κάρικ (σ.σ. αστυνομικός, κατηγορούμενος για 24 βιασμούς) και για τον δολοφόνο της Σάρα Έβεραρντ (σ.σ. θύμα βιασμού και δολοφονίας από αστυνομικό στο Λονδίνο), όπως και για τους πολλούς, πολλούς άλλους παραβάτες, που είτε δεν φτάνουν ποτέ στις ειδήσεις, είτε απλά τη γλιτώνουν, δεν βλέπω ένα μοτίβο συγκάλυψης και εξαπάτησης, το οποίοι πολλοί – εκτός της υπηρεσίας – αντιλαμβάνονται. Αντίθετα, βλέπω ένα επίπεδο αντιεπαγγελματισμού και ανικανότητας, που είναι φυσιολογικό για όλα τα θύματα. Αυτό είναι το σκάνδαλο!

«Γυναίκα ανώτερη αστυνομικός μού ζήτησε να υπονομεύσω την μαρτυρία του θύματος»

Είχα εμπλακεί σε μια έρευνα για βιασμό, κατά την οποία μια γυναίκα ανώτερη αξιωματικός με διέταξε να ακολουθήσω μια γραμμή, που είχε ως αποκλειστικό σκοπό να υπονομεύσει την πρώτη μαρτυρία του θύματος, ώστε να μπορέσουμε να κλείσουμε την υπόθεση, πριν η διοίκηση χρειαστεί να διαθέσει σημαντικούς πόρους γι’ αυτήν.

Αυτό συνέβη την Τετάρτη 17 Ιανουαρίου 2023 – την επομένη της είδησης για τον Κάρικ και τα δεκάδες εγκλήματά του κατά γυναικών. Και δεν άνοιξε… μύτη!

«Είμαι έτοιμος να συνταξιοδοτηθώ μετά από δεκαετίες στο Σώμα και προσπάθησα να κάνω ό,τι καλύτερο μπορούσα. Πραγματικά προσπάθησα», καταλήγει στο άρθρο του ο αστυνομικός, εκφράζοντας την ελπίδα ότι ο ίδιος έκανε τη διαφορά για μερικούς ανθρώπους, «παρά το διαλυμένο σύστημα μέσα στο οποίο εργάζομαι», όπως γράφει.

«Ξέρω ότι υπάρχουν ακόμα καλοί άνθρωποι που εργάζονται εδώ και ότι η κουλτούρα αλλάζει, αλλά αυτό συμβαίνει με ‘παγωμένους’ ρυθμούς. Καλή τύχη στην επόμενη γενιά, ελπίζω στο Θεό να τα καταφέρουν καλύτερα από εμάς…».

Headlines