Τα τανκ, η Ουκρανία και ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος

Πάνε κι έρχονται τα τανκς στην Ουκρανία!

Που λέει ο λόγος, δηλαδή, γιατί ως γνωστόν οι Γερμανοί δεν έχουν πει ακόμη το μεγάλο «ναι», παρά τις ασφυκτικές πιέσεις που δέχονται, πρωτίστως από τις ΗΠΑ και, δευτερευόντως, από τους «δορυφόρους» τους στην Ευρώπη.

Βλέπετε, ο καγκελάριος της Γερμανίας, Όλαφ Σολτς, αφού τα έκανε… όπως τα έκανε, τώρα «τσινάει» για τα περαιτέρω.

Τι έκανε, θα πείτε ο άνθρωπος! Έσπευσε με το που εξελέγη να δώσει τα διαπιστευτήριά του στον Τζο Μπάιντεν και να δηλώσει έτοιμος για απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο.

Το άκουσε και ο τρελός ο Πούτιν και είπε «κάτσε να κλείσω εγώ την στρόφιγγα στην Ευρώπη, για να μάθετε»! Και… μάθαμε, από την καλή και από την ανάποδη.

Ο νέος ευρωπαϊκός «καημός» τώρα είναι η αποστολή στο Κίεβο γερμανικών αρμάτων μάχης Leopard, με τον επικεφαλής του ΝΑΤΟ, αλλά και τον Ευρωπαίο Μπορέλ να δηλώνουν ότι θα λάβει η Ουκρανία βαρέα όπλα και άρματα μάχης.

Από την πλευρά του, ωστόσο, ο νέος υπουργός Άμυνας της Γερμανίας – αυτός που αντικατέστησε την γυναίκα προκάτοχό του, η οποία στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά της, μας έλεγε τι ωραίες εμπειρίες που έζησε λόγω του… πολέμου στην Ουκρανία, για τον οποίο δήλωσε και ευγνώμων (!) – ξεκαθάρισε πως το Βερολίνο δεν έχει αποφασίσει ακόμη.

Και φρόντισε να τονίσει, μάλιστα, πως η χώρα του δεν είναι η μοναδική που διαφωνεί με την αποστολή Leopard στην Ουκρανία.

Είναι σαφές και πολιτικά λογικό ότι το Βερολίνο θα προτιμούσε μια κοινή προσέγγιση στο ζήτημα της προμήθειας εξοπλισμών στην Ουκρανία, αντί να εμφανίζεται ότι κινείται μονομερώς.

Επιπλέον, βάσει αμυντικών συμφωνιών και συμβολαίων, ούτε άλλες χώρες – όπως η Πολωνία, για παράδειγμα – μπορούν να στείλουν γερμανικής προέλευσης Leopard στο Κίεβο, αν δεν δώσει προηγουμένως την συγκατάθεσή του το Βερολίνο.

Και μέσα σε όλα, έχεις και τον Ζελένσκι να παραμένει «διψασμένος» για όλο και περισσότερα: όπλα, χρήματα και άλλα.

Δεν παύει, βεβαίως, να ισχύει το γεγονός ότι η δική του χώρα είναι το θύμα σε αυτό τον πόλεμο, τον οποίο, φυσικά, και καταδικάζουμε.

Το πρόβλημα, εξάλλου, δεν είναι η Ουκρανία και, πρωτίστως, ο λαός της.

Καλό είναι να μην ξεχνάμε, όμως, ότι η αποκαλούμενη «Δύση» – πρωτίστως οι ΗΠΑ και, δευτερευόντως, η Ευρωπαϊκή Ένωση – έχει μπει κανονικότατα στον πόλεμο απέναντι στην Ρωσία, αλλά το κάνει δια… αντιπροσώπου.

Απλά δεν το ονομάζουμε «Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο» – τον οποίο όλοι τον αναφέρουν και τον ξορκίζουν ταυτοχρόνως – επειδή δεν είμαστε εκεί ως φυσική παρουσία.

Στέλνουμε όπλα, όμως, εκπαιδεύουμε τον ουκρανικό στρατό, κάνουμε (οι Αμερικανοί) μέχρι και εικονικές μάχες για εκπαιδευτικούς λόγους, «απλώνουμε» βάσεις του ΝΑΤΟ παντού και δεν διστάζουμε να επιβάλουμε κυρώσεις μέχρι και στα… Μπαλέτα Μπολσόι – αυτό κι αν είναι πλήγμα!

Έτσι, και επειδή η Γερμανία «κάνει τη δύσκολη», τώρα άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες ότι ΗΠΑ και Ουκρανία ζητούν από την Ελλάδα να δηλώσει «πρόθυμη» να αποστείλει γερμανικά άρματα μάχης τύπου Leopard στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις.

Και όλα αυτό, το αποκαλούν «διπλωματική χειρονομία» εκ μέρους της Αθήνας, προσδοκώντας ότι έτσι θα πιεστεί το Βερολίνο να πει το «ναι» στην Πολωνία να δώσει τα δικά της Leopard στο Κίεβο.

Μιλάμε σχεδόν για παράνοια, την οποία αποκαλούν και «διπλωματία»!

Ας ελπίσουμε η δική μας διπλωματική πολιτική να είναι λίγο πιο έξυπνη από αυτήν που πιστεύουν – αν αληθεύουν οι πληροφορίες, βεβαίως – ότι διαθέτουμε, Μπάιντεν και Ζελένσκι.