Εχασε τη μάχη με τον καρκίνο ο 5χρονος Αλέξανδρος από την Κρήτη

Εχασε τη μάχη με τη ζωή το 5χρονο παιδάκι από την Κρήτη που ζούσε στον Καναδά με τους γονείς του και είχε διαγνωστεί στο τελικό στάδιο καρκίνου.

Ο 5χρονος Αλέξανδρος Χουρδάκης έδινε τους τελευταίους μήνες γενναία μάχη με τον καρκίνο του εγκεφάλου.

Η συγκινητική ανάρτηση της μητέρας του

Η μητέρα του 5χρονου Αλέξανδρου έγραψε στο Facebook: «Με βαριά καρδιά σας ενημερώνουμε ότι δυστυχώς ο Αλέξανδρος μας, το παιδί μας έφυγε ήρεμα σήμερα το βράδυ στην αγκαλιά της μανούλας του… πέτα ψηλά άγγελε μας σε ένα μέρος χωρίς δυστυχία, αρρώστια και πόνο… σε ευχαριστούμε για όλα τα μαθήματα ζωής και γενναιότητα που μας δίδαξες.. όσοι σε γνώρισαν ήταν τιμή τους κ ακόμα πιο μεγάλη για εμάς τους γονείς σου.. θα είσαι για πάντα στην καρδιά μας, στη σκέψη μας και στο μυαλό μας.. σε αγαπάμε πολύ Αλέξανδρε μας θα μας λείψεις παιδί μου, σπλάχνο μου…».

Όλη η γειτονιά ενώθηκε για να εκπληρώσει την ευχή του

Ο μικρός Αλέξανδρος προσδοκούσε να επισκεφτεί τους καταρράκτες του Νιαγάρα κι ένα στοιχειωμένο σπίτι προκειμένου να δει τέρατα, όμως ο γιατρός απαγόρευσε την απομάκρυνσή του από το σπίτι. Έτσι, μια ολόκληρη κοινότητα «έφερε» το Χάλογουιν 1,5 μήνα νωρίτερα προκειμένου να πραγματοποιηθεί η ευχή του μικρού.

Εκατοντάδες άνθρωποι ντύθηκαν με κουστούμια τεράτων, όπως αρμόζει άλλωστε και στην γιορτή του Halloween, και εμφανίστηκαν στην γειτονιά του μικρού προκειμένου να πραγματοποιηθεί η ευχή του.

Μιλώντας τότε στην ΕΡΤ ο πατέρας και η μητέρα του 5χρονου, είχαν δηλώσει:

«Του εξηγήσαμε ότι όλα αυτά είναι για εκείνον και ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι και όλα αυτά τα τέρατα ήρθαν για αυτό. Και νομίζω ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι ήταν γι’ αυτόν. Ήταν πολύ χαρούμενος, χαιρετούσε τους ανθρώπους, ήταν σαν να τους έλεγε “ευχαριστώ” και έδινε χαρά σε όλους τους ανθρώπους. Και όλα τα λέμε στα ελληνικά. Σε όλους τους ανθρώπους που ερχόντουσαν, τους δίνανε δώρα. Ήταν κάτι το μοναδικό. Νιώσαμε πάρα πολύ την αγάπη του κόσμου, νιώσαμε στήριξη. Ήταν μια πάρα πολύ ωραία εμπειρία και μια ωραία ανάμνηση που πάντα θα την έχουμε και εμείς ως γονείς και τ’ αδέρφια του…».