Η ώρα της διεθνούς απομόνωσης ενός αυταρχικού ταραξία

Η πρόσκληση και ξενάγηση από τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Τάκη Θεοδωρικάκο των 27 πρεσβευτών, που αντιπροσωπεύουν στην Αθήνα, με τις πρεσβείες τους τα 27 κράτη-μέλη της ΕΕ και η αιφνιδιαστική αυτή περιήγηση των ευρωπαίων διπλωματών στους ατσάλινους φράχτες των ελληνοτουρκικών συνόρων, ανοίγουν το δρόμο στις κυβερνήσεις όλων των χωρών-μελών της ΕΕ να συνειδητοποιήσουν, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, με πρωτοβουλία της χώρας μας, καιρός είναι ν’ αναλάβει, ως εκπρόσωπος των χωρών-μελών της, τη φύλαξη των συνόρων του Έβρου, που είναι σύνορα της ίδιας της ΕΕ.

Σημειωτέον, ότι η πρωτοβουλία αυτή του κυρίου Θεοδωρικάκου θα όφειλε ν’ αναληφθεί από τους προκατόχους του, των προηγουμένων κυβερνήσεων, διότι τα σημερινά απροσπέλαστα σύνορα θα ήταν και πριν από 10 και περισσότερα χρόνια το ίδιο απόρθητα, από τις συμμορίες της δουλεμπορίας χιλιάδων φυγάδων και μεταναστών, καθώς και από πολλές ύποπτες ΜΚΟ. Πάνω απ’ όλα όμως από τον χυδαίο υβριστή και ταραξία γείτονα, που ακούει στο όνομα Ερντογάν ο οποίος, με τη διαρκή και απαράδεκτη ανεκτικότητα των Βρυξελλών και της Ουάσιγκτον, δρα ανενόχλητος, ως ενορχηστρωτής της χειρότερης αναμπουμπούλας στην ανατολική Μεσόγειο.

Με άλλα λόγια και χωρίς άκριτες υπερβολές, η ολοκλήρωση του φράχτη του Έβρου είναι και η πρώτη σοβαρή και λυσιτελής ενέργεια απομόνωσης του Ερντογάν από τα περισσότερα διεθνοπολιτικά fora. Θα προσέθετα μάλιστα, ότι η επίσκεψη των 27 πρεσβευτών των χωρών-μελών της ΕΕ και με τους 2 πρεσβευτές της Βρετανίας και της Ελβετίας, ανοίγει το δρόμο της αφύπνισης και ενεργοποίησης των κυβερνήσεων της ΕΕ για την εξουδετέρωση της νεο-μουσουλμανικής … «αυτοκρατορικής» τακτικής του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Τέρμα λοιπόν στο ισοπεδωτικό σαλταδόρικο δόγμα «μπάτε σκύλοι αλέστε», με τον ατσάλινο φράχτη του Έβρου. 100% υπαίτιος για το απροσπέλαστο αυτό κατασκεύασμα ο νεο-σουλτάνος και κοινοβουλευτικός δικτάτορας Ερντογάν, που οραματίστηκε έργα και ημέρες του Σουλεϊμάν του μεγαλοπρεπούς! Τελικά, η Ευρωπαϊκή Ένωση στοχοποιεί, έστω και με μεγάλη καθυστέρηση, τον Ερντογάν ως διαλύτη της ευρωμεσογειακής ενότητας και αλληλεγγύης.

Ειδικότερα για την Ελλάδα και την Κύπρο, καιρός είναι το ΝΑΤΟ, υπό μια νέα ηγεσία και όχι τη σημερινή του Γιενς Στόλτενμπεργκ-προστάτη του Ερντογάν-να πειθαναγκάσει τον τούρκο νεοσουλτάνο να εκκενώσει τα κατεχόμενα της Κύπρου, από τα παράνομα τουρκικά στρατεύματα πειρατικής κατοχής. Δηλαδή, εδώ μιλάμε για καθεστώς παράνομης υποδούλωσης του 40% της Κυπριακής επικράτειας από κατοχικά στρατεύματα της Άγκυρας, ή ορθότερα για καθεστώς κατοχικής πειρατείας που διαρκεί 49 χρόνια, παρά τα αλλεπάλληλα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, κατά της τουρκικής κατοχής.

Καιρός λοιπόν για μια γενικευμένη εκστρατεία πολιτικής και στρατιωτικής απομόνωσης ενός τυράννου με το όνομα Ερντογάν, διότι έτσι θα τερματιστεί και η διπρόσωπη πολιτική της κυβέρνησης του αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν, που συνεχίζει το ασυγχώρητο αμάρτημα όλων των προηγούμενων αμερικανικών κυβερνήσεων οι οποίες: α) Συνεχίζουν να χρησιμοποιούν την παρουσία του τουρκικού μιλιταρισμού στην ανατολική Μεσόγειο, ως χωροφύλακα ή προστάτιδα δύναμη του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στην ανατολική Μεσόγειο και κατ’ επέκταση στα αραβικά κράτη της Μέσης Ανατολής και της βόρειας Αφρικής και β) Επεκτείνουν την νεοαποικιακή τους βουλιμία και στον ίδιο το χώρο των 27 χωρών-μελών της ΕΕ, που τις έχουν μετατρέψει, με σοβαρά ποσοστά συμμετοχής σε δυνάμεις υποστήριξης του φαιδρού «στρατηλάτη» της Ουκρανίας Βλαντιμίρ Ζελένσκι και εμμέσως σε δυνάμεις εχθρικές προς τη Ρωσική Ομοσπονδία. Και αυτή με τη σειρά της συντάσσει λίστα κρατών εχθρικά διακείμενων προς τη Ρωσία. Εδώ πλέον μιλάμε για πολιτικές επιπολαιότητες, που ήδη άνοιξαν το δρόμο για ένα νέο ανελέητο ψυχρό πόλεμο Ανατολής-Δύσης, στον οποίο δεν αποκλείεται να εμφωλεύει η απαρχή μιας τρίτης παγκόσμιας θερμοπολεμικής σύγκρουσης… Όμως έτσι τινάζεται στον αέρα το όραμα-διακήρυξη του Σαρλ ντε Γκωλ για «Ενωμένη Ευρώπη από τα ρωσικά Ουράλια, μέχρι την Πορτογαλία»…