Νίκος Ξανθόπουλος: Σήμερα η κηδεία του – Η επιθυμία της οικογένειάς του

Το τελευταίο αντίο θα πουν συγγενείς και φίλοι σήμερα, Τρίτη 24 Ιανουαρίου, στον Νίκο Ξανθόπουλο. Η κηδεία του αγαπημένου ηθοποιού θα είναι πολιτική. Στις 13:00 θα τελεστεί τρισάγιο στη μνήμη του στο Α΄Νεκροταφείο και στη συνέχεια  η σορός του θα αποτεφρωθεί καθώς, τελικά, δεν κατέστη δυνατή η ταφή του δίπλα στο παρεκκλήσι που είχε χτίσει στο σπίτι του στην Παιανία.

Η οικογένειά του εκφράζει την επιθυμία της αντί στεφάνων να κατατεθούν χρήματα στο ίδρυμα «Το Σπίτι του Ηθοποιού».  Στην ανακοίνωσή της αναφέρει:«Η οικογένεια του ηθοποιού Νίκου Ξανθόπουλου ενημερώνει ότι η κηδεία του θα είναι πολιτική. Στα πλαίσια της τελετής θα διεξαχθεί τρισάγιο την Τρίτη 24 Ιανουαρίου και ώρα 13:00 στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών, επιθυμία της δε είναι αντί στεφάνων να κατατεθούν χρήματα στο ΙΔΡΥΜΑ « Το Σπίτι του Ηθοποιού» (Alpha Bank GR 45 0140 2280 2280 0200 2002 719 – Εις μνήμην Νίκου Ξανθόπουλου)».

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ο Νίκος Ξανθόπουλος είχε δώσει εντολή στα παιδιά του να ταφεί στο παρεκκλήσι της Αγίας Παρασκευής, στο κτήμα του στην Παιανία. Ωστόσο, αυτό δεν επιτρέπεται από τον νόμο και απαιτούνται ειδικές άδειες από την οικεία μητρόπολη και τον δήμο.

Η μάχη στο νοσοκομείο και η τελευταία εμφάνιση

Ο Νίκος Ξανθόπουλος άφησε την τελευταία του πνοή την Κυριακή 22 Ιανουαρίου, σε ιδιωτική κλινική στο Αιγάλεω, σε ηλικία 89 ετών. Δημοφιλής κυρίως τη δεκαετία του ’60, οπότε πρωταγωνίστησε σε πολλές δραματικές ταινίες, έγινε γνωστός ως «παιδί του λαού» από τους ρόλους του φτωχού και κατατρεγμένου λαϊκού παιδιού που ζει μέσα στη δυστυχία αλλά τελικά λυτρώνεται.

Τον τελευταίο καιρό αντιμετώπιζε σοβαρά καρδιολογικά προβλήματα και έδινε μάχη για να κρατηθεί στη ζωή αλλά δεν τα κατάφερε. Με τους πρωταγωνιστικούς του ρόλους στις ταινίες έγραψε ιστορία και σφράγισε μια ολόκληρη εποχή, ερμηνεύοντας κυρίως το λαϊκό παιδί που ζει μέσα στη δυστυχία αλλά τελικά λυτρώνεται.

Η τελευταία κινηματογραφική του εμφάνιση ήταν το 1995 στην ταινία του Γιώργου Ζερβουλάκου «Με τον Ορφέα τον Αύγουστο». Ο Νίκος Ξανθόπουλος μάλιστα, δέχθηκε να παίξει σε αυτή την ταινία χωρίς αμοιβή, με ποσοστό από τις κινηματογραφικές εισπράξεις.

Η πλοκή της αφορά ένα μουσικό συγκρότημα που περιφέρεται σε πανηγύρια της επαρχίας. Η τραγουδίστρια Ευρυδίκη γοητεύεται από έναν αγρότη και φεύγει μαζί του, για να κάνει δίσκο στην Αθήνα. Όταν αποτυγχάνει να κάνει καριέρα μόνη της, επιστρέφει στο συγκρότημα και ανακαλύπτει ότι στη σύνθεσή του έχει προστεθεί ένας μουγκός μουσικός, ο Ορφέας. Ο αγρότης απαγάγει την Ευρυδίκη, αλλά σε ένα αυτοκινητικό ατύχημα εκείνη θα τραυματιστεί σοβαρά. Ο Ορφέας θα τη βρει και, παίζοντας τη μουσική του, θα προσπαθήσει να την κρατήσει στη ζωή.

Επίσης, ο Νίκος Ξανθόπουλος έπαιξε στις ταινίες «Περιφρόνα με γλυκειά μου» (1965), «Κάποτε κλαίνε και οι δυνατοί» (1967), «Άδικη κατάρα» (1967), «Ξεριζωμένη γενιά» (1968), «Η σφραγίδα του Θεού» (1969), «Φτωχογειτονιά αγάπη μου» και «Η Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου» (1969).

Πολλές από αυτές τις ταινίες δεν προβλήθηκαν καν στην πρώτη προβολή, αλλά απευθείας στις συνοικίες της Αθήνας, όπου γινόταν χαλασμός κόσμου, όπως και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Οι διανοούμενοι τις λοιδορούσαν και οι κριτικοί τις περιφρονούσαν, αλλά ο κόσμος γέμιζε ασφυκτικά τους λαϊκούς κινηματογράφους και οι πρόσφυγες πρώτης και δεύτερης γενιάς που ζούσαν ακόμη τότε αποθέωναν «το παιδί του λαού».