Όταν ο Ντέμης Ρούσσος απήχθη από τρομοκράτες της Χεζμπολάχ
Ιστορίες πίσω από τα λαμπερά καφτάνια και το φουντωτό μούσι του Ντέμη Ρούσσου. Λίγοι ποπ καλλιτέχνες πέτυχαν τέτοια παγκόσμια αναγνώριση όσο αυτός. «Οι Abba και εγώ είμασταν τα 70s» θα πει ο ίδιος.
- Ζωή χωρίς μετρητά - Η χώρα που σχεδόν μηδένισε τις συναλλαγές με χρήμα
- Η στιγμή που ο Παλαιστίνιος επιτίθεται με λοστό στην 29χρονη στα Εξάρχεια - Νέο βίντεο ντοκουμέντο
- Μαγείρεψε για ευάλωτους ο Κασσελάκης με τον Τάιλερ – «Κάθε μικρή προσφορά μπορεί να κάνει τη διαφορά»
- Το άγριο έγκλημα που στιγμάτισε την Ελλάδα τα Χριστούγεννα του 1965
Ο σχεδόν μονίμως ντυμένος με καφτάνι τραγουδιστής φέρεται να έχει πουλήσει περισσότερους από 60 εκατομμύρια δίσκους στη μακρά καριέρα του. «Ξεκίνησα ως μουσικός της τζαζ, όχι ως τραγουδιστής, και στη συνέχεια έγινα καλλιτέχνης του ροκ εν ρολ με τους Aphrodite’s Child» έχει πει αυτός.
Μία από τις πιο διαχρονικές μουσικές στιγμές με την υπογραφή του Ρούσσου ήταν το ομώνυμο τραγούδι του άλμπουμ του 1973, Forever and Ever. Το άλμπουμ έφτασε στο Νο 2 των βρετανικών charts το 1974. Ακολούθησε το Happy to Be On an Island in the Sun, ειδικά γραμμένο από τον David Lewis, που στόχευε στη βρετανική προτίμηση για τις μεσογειακές διακοπές, και έγινε top 10 επιτυχία το 1975.
«Το τραγούδι αυτό ήταν ένα πολύ καλό τραγούδι. Ο λόγος της μεγάλης μου επιτυχίας στην Αγγλία ήταν ότι οι Βρετανοί άρχισαν να θέλουν να πάνε διακοπές στην Ελλάδα και την Ισπανία. Η μουσική μου ήρθε πάνω στην ώρα. Ήταν μια ρομαντική μεσογειακή μουσική που απευθυνόταν σε όλους αυτούς τους ανθρώπους».
Μουσικός από κούνια
Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου από τον Γιώργο Ρούσσο και τη Νέλλη Μαζλούμ. Ο πατέρας του, πολιτικός μηχανικός σε κατασκευαστική εταιρεία, ήταν ελληνικής καταγωγής και η μητέρα του αιγυπτιακής και ιταλικής καταγωγής. Οι φωνητικές ικανότητες του Ντέμη αναγνωρίστηκαν σε νεαρή ηλικία και έγινε σολίστ στη χορωδία της ελληνορθόδοξης εκκλησίας της Αλεξάνδρειας. Ασχολήθηκε επίσης με την κιθάρα και την τρομπέτα.
Η δημιουργία των Aphrodite’s Child
Η αυξανόμενη ξενοφοβία στην Αίγυπτο οδήγησε την οικογένειά του να μεταναστεύσει στην Αθήνα το 1961. Εκεί ο Ντέμης ασχολήθηκε με το μπάσο και ως έφηβος τραγούδησε και έπαιξε σε μια σειρά από ποπ συγκροτήματα, συμπεριλαμβανομένων των Idols και We Five. Μεταξύ των συναδέλφων του ήταν ο πληκτράς Βαγγέλης Παπαθανασίου και ο ντράμερ Λουκάς Σιδεράς, με τους οποίους σχημάτισε τους Aphrodite’s Child το 1967.
Το τρίο αποφάσισε ότι έπρεπε να βρεθεί πιο κοντά στο κέντρο της διεθνούς μουσικής βιομηχανίας και ξεκίνησε για το Λονδίνο.
Δυστυχώς, τους γύρισαν πίσω στο Ντόβερ λόγω προβλημάτων με τη βίζα. Υποχωρώντας στο Παρίσι, κατάφεραν να περάσουν με επιτυχία από ακρόαση σε στελέχη της δισκογραφικής εταιρείας Philips.
Οι πρώτες ηχογραφήσεις τους καθυστέρησαν λόγω της γενικής απεργίας του Μαΐου του 1968, αλλά αργότερα την ίδια χρονιά, το Rain and Tears των Aphrodite’s Child κυκλοφόρησε σε όλη την Ευρώπη.
Σε σύνθεση του Βαγγέλη και του Γάλλου στιχουργού Μπορίς Μπέργκμαν, και με την ασυνήθιστη υψηλή, τενόρα φωνή του Ρούσσου, το τραγούδι έκανε μικρή επιτυχία στη Βρετανία, αλλά προκάλεσε αίσθηση σε πολλές άλλες χώρες.
Όταν χώρισαν οι δρόμοι τους
Οι Aphrodite’s Child συνέχισαν με επιτυχίες στην Ευρώπη και ηχογράφησαν το άλμπουμ 666 (που έγινε το 1970 αλλά κυκλοφόρησε το 1972), βασισμένο σε θρησκευτικά κείμενα από την αποκάλυψη του Αγίου Ιωάννη, αλλά λίγο αργότερα η φιλοδοξία του Βαγγέλη να δημιουργήσει κινηματογραφική μουσική οδήγησε το συγκρότημα στη διάλυση.
Αυτός και ο Ρούσσος θα συνεργάζονταν περιστασιακά τα επόμενα χρόνια, ιδίως το 1981, όταν ο Ρούσσος τραγούδησε το Race to the End, μια φωνητική εκδοχή του θέματος του Βαγγέλη από το Chariots of Fire, σε στίχους του Jon Anderson του progressive rock συγκροτήματος Yes.
Σόλο καριέρα
Ο Ρούσσος ξεκίνησε σόλο καριέρα με το άλμπουμ Fire and Ice (1971), του οποίου το πρώτο single We Shall Dance έγινε επιτυχία σε όλη την Ευρώπη, αν και όχι στη Βρετανία. Το 1972 περιόδευσε στην Ισπανία, την Ιταλία, τις Κάτω Χώρες, τη Γερμανία και την Ελλάδα. Την επόμενη χρονιά πήγε στη Νότια Αμερική. Παρόλο που τα τραγούδια του Ρούσσου γράφτηκαν γενικά στα αγγλικά, συνήθως από τον γεννημένο στην Αθήνα, Λάκη Βλαβιανό, ο ίδιος συχνά τα ξαναηχογραφούσε στα γαλλικά, τα γερμανικά και τα ισπανικά, ακόμη και, σε μια περίπτωση, στα ιαπωνικά.
Το 1973, ο Ρούσσος κυκλοφόρησε το Forever and Ever, το οποίο έγινε η πρώτη του βρετανική επιτυχία μετά από εκτεταμένες τηλεοπτικές εμφανίσεις, μεταξύ άλλων στο Σόου της Νανάς Μούσχουρη και στην παιδική εκπομπή Basil Brush Show.
Το 1976 ένα τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ του BBC, The Roussos Phenomenon, σε παραγωγή του John King, πυροδότησε περαιτέρω ενδιαφέρον για τον τραγουδιστή.
Η Philips κυκλοφόρησε έναν δίσκο τεσσάρων τραγουδιών με το ίδιο όνομα (συμπεριλαμβανομένης μιας εκδοχής του Forever and Ever), ο οποίος έγινε το πρώτο EP που κατέκτησε την κορυφή του βρετανικού singles chart.
Λίγους μήνες αργότερα, το single, When Forever Has Gone, εμποδίστηκε από το να φτάσει στην ίδια θέση από το Dancing Queen των Abba.
Δείτε το βίντεο
Το θέμα του βάρους του
Οι κριτικοί είχαν συχνά παρατηρήσει το βάρος του Ρούσσου και στα τέλη της δεκαετίας του 1970, όταν ζύγιζε σχεδόν 150 κιλά, ο Ρούσσος είχε αρχίσει να ανησυχεί. Αφού δοκίμασε διάφορες δίαιτες, βρήκε μια που τον βοήθησε να χάσει 50 κιλά σε 10 μήνες. Το 1982, περιέγραψε αυτή τη διαδικασία στο βιβλίο, A Question of Weight.
Όταν ο Ντέμης Ρούσσος απήχθη από τρομοκράτες της Χεζμπολάχ
Το 1985, ο Ρούσσος ταξίδευε με την πτήση 847 της TWA από την Αθήνα προς τη Ρώμη, όταν η πτήση κατελήφθη από τρομοκράτες της Χεζμπολάχ και πέταξε προς τη Βηρυτό. Οι περισσότεροι από τους επιβάτες κρατήθηκαν όμηροι για 17 ημέρες, αλλά ο Ρούσσος και άλλοι Έλληνες πολίτες που επέβαιναν στο αεροσκάφος απελευθερώθηκαν μετά από πέντε ημέρες.
Παρόλο που η δημοτικότητά του στη Βρετανία μειώθηκε από το απόγειο της δεκαετίας του ’70, ο Ρούσσος συνέχισε να ηχογραφεί και να δίνει συναυλίες σε όλο τον κόσμο μέχρι λίγο πριν από το θάνατό του.
Μια από τις τελευταίες περιοδείες του στη Γαλλία περιελάμβανε συναυλίες σε εκκλησίες, δείγμα της βαθιά ριζωμένης χριστιανικής του πίστης.
Ακόμη και οι σκεπτικιστές κριτικοί αναγκάστηκαν να αναγνωρίσουν τη διαρκή δημοτικότητά του. Όπως το έθεσε ένας κριτικός του Guardian στη συναυλία του στο Royal Festival Hall το 2002: «Καθώς χορεύει πάνω στη σκηνή σαν ένας ενθουσιασμένος θείος σε έναν μεθυσμένο γάμο, είναι αδύνατον να τον αντιπαθήσεις και – όπως πάντα – εντελώς μοναδικός».
*O Αρτέμιος (Ντέμης) Βεντούρης Ρούσσος, τραγουδιστής, γεννήθηκε στις 15 Ιουνίου 1946- πέθανε στις 25 Ιανουαρίου 2015
To θρυλικό Forever and Ever
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις