Σαν σήμερα 202 χρόνια πριν ξεκινούσε η Συνέλευση της Βοστίτσας
Για να μην τους υποψιαστούν οι τουρκικές αρχές της πόλης, τους είπαν ότι η συνέλευση αφορούσε την επίλυση κτηματικών διαφορών μεταξύ δύο μοναστηριών της περιοχής, της Μονής του Μεγάλου Σπηλαίου και της Μονής των Ταξιαρχών
Η Μυστική αυτή συνέλευση της Βοστίτσας, κατά τους Αιγιώτες, ήταν η συνάντηση που έγινε από τους Φιλικούς της Βόρειας Πελοποννήσου, στη Βοστίτσα, όπως λεγόταν τότε το Αίγιο, από τις 26 έως τις 30 Ιανουαρίου του 1821, με σκοπό την οργάνωση και τον προσδιορισμό του χρόνου εκδήλωσης της επερχόμενης ελληνικής επανάστασης στην Πελοπόννησο.
Η Συνέλευση έγινε στο Αίγιο επειδή εκεί υπήρχαν σχετικά λίγοι Τούρκοι και υπήρξε καθοριστικής σημασίας για την έναρξη του αγώνα. Σ’ αυτήν συγκεντρώθηκαν οι ντόπιοι πρόκριτοι, για να αποφασίσουν την έναρξη του αγώνα στην Πελοπόννησο.
Στις 17 Ιανουαρίου ξεκίνησε από την Κυπαρισσία ο μητροπολίτης Γερμανός μαζί με τον Αμβρόσιο Φραντζή και μετά από δύο μέρες βρίσκονταν στην Πάτρα.
Ο ενοχλημένος Παλαιών Πατρών Γερμανός έδωσε το σύνθημα για την προσπάθεια αποδόμησης του Παπαφλέσσα και της εμπιστοσύνης με την οποία τον είχε περιβάλει ο Υψηλάντης.
Ποιοι συμμετείχαν
Στις 23 Ιανουαρίου αναχώρησαν από κει για τη Βοστίτσα με τον Παλαιών Πατρών Γερμανό.
Εκτός από τους προαναφερθέντες, στη συνέλευση πήραν μέρος οι:
Παλαιών Πατρών Γερμανός , πρόεδρος της συνέλευσης
Παπαφλέσσας, εισηγητής της Φιλικής εταιρείας
Επίσκοπος Χριστιανουπόλεως Γερμανός Ζαφειρόπουλος
Πρωτοσύγκελος Χριστιανουπόλεως Αμβρόσιος Φραντζής
Νικόλαος Λόντος
Ανδρέας Λόντος
Ασημάκης Ζαΐμης.
Ανδρέας Ζαΐμης
Ανδρέας Χριστόδουλος ή Χριστοδούλου
Σωτήρης Χαραλάμπης και πολλοί άλλοι.
Τι είπαν στους Τούρκους
Για να μην τους υποψιαστούν οι τουρκικές αρχές της πόλης, τους διαμηνύθηκε ότι η συγκέντρωση στην οικία Λόντου αφορούσε την επίλυση κτηματικών διαφορών μεταξύ δύο μοναστηριών της περιοχής, της Μονής του Μεγάλου Σπηλαίου και της Μονής των Ταξιαρχών. Άλλωστε, ο Παπαφλέσσας είχε κατέβει στην Πελοπόννησο με την επίσημη ιδιότητα του πατριαρχικού απεσταλμένου.
Κατά την πρώτη από τις πέντε συνεδριάσεις που πραγματοποιήθηκαν, ο Παπαφλέσσας παρουσίασε συστατική επιστολή του Αλέξανδρου Υψηλάντη και με μεγαλοστομίες προσπάθησε να πείσει τους συμμετέχοντες ότι η επανάσταση έπρεπε ν’ αρχίσει χωρίς χρονοτριβή, δεδομένου ότι η Ρωσία θα βοηθούσε αμέσως και ότι οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης θα ξεσηκώνονταν καταστρέφοντας τον τουρκικό στόλο και φονεύοντας τον σουλτάνο.
Όπως αναφέρει το «ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΒΗΜΑ», της 6ης Σεπτεμβρίου 1930, ο Παπαφλέσσας «Έδινε στους προκρίτους την ελπίδα να τον τιθασσεύσουν σε μια συνέλευσι, που θα τους εξέθετε και μόνο με το να γίνη, οποιαδήποτε κι αν ήταν η απόφασί της».
Η αισιοδοξία του Παπαφλέσσα έγινε δεκτή με σκεπτικισμό από τους παρισταμένους, που γνώριζαν πολύ καλά ότι η Πελοπόννησος δεν ήταν έτοιμη να επαναστατήσει. Στην επόμενη συνάντηση, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός υπέβαλε εκ μέρους όλων ερωτήματα στον Παπαφλέσσα, ζητώντας του να τεκμηριώσει τα λεγόμενά του. Αυτός απάντησε αόριστα ότι οι Ρώσοι θα βοηθούσαν και ότι η επιτυχία της επανάστασης ήταν βέβαιη. Μάλιστα φαίνεται ότι τους αποκάλυψε ότι η ημερομηνία του εθνικού ξεσηκωμού είχε ορισθεί για τις 25 Μαρτίου, εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.
Ακολούθησαν θυελλώδεις συζητήσεις και στις 29 Ιανουαρίου που έληξε η σύσκεψη, με τις απόψεις του Παπαφλέσσα φαίνεται ότι συντάχθηκαν μόνον οι πρόκριτοι του Αιγίου Ανδρέας Λόντος, Δημήτριος Μελετόπουλος και Λέων Μεσηνέζης.
«Απατεών και εξωλέστατος καλόγηρος»
Η πλειοψηφία των συμμετεχόντων αποφάσισε να αναβληθεί η Επανάσταση, επειδή θεώρησαν «τον καιρόν ουκ αρμόδιον», ν’ αρχίσει συστηματική προετοιμασία στις διάφορες επαρχίες, αλλά συγχρόνως να πληροφορηθούν υπεύθυνα τις διαθέσεις της Ρωσίας και το πνεύμα που επικρατούσε σε άλλες περιοχές. Ως προς την έναρξη της επανάστασης συμφώνησαν ως κατάλληλη ημερομηνία την 23η Απριλίου, εορτή του Αγίου Γεωργίου ή το αργότερο την 21η Μαΐου, εορτή των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης.
Η μία γνώμη, της οποίας κύριος υποστηρικτής ήταν ο Παπαφλέσσας, ήταν η επιβολή άμεσης δράσης. H άλλη γνώμη ήταν όσων ζητούσαν αναβολή
Ο Παπαφλέσσας αποχώρησε πικραμένος κι εξοργισμένος, δηλώνοντας ότι θα αρχίσει τον αγώνα από τη Μάνη. Η στάση του εξέφραζε την αποφασιστικότητα ενός αληθινού επαναστάτη κι ερχόταν σε αντίθεση με τη «σύνεση» των προκρίτων, οι οποίοι, αν και μέλη της Φιλικής Εταιρείας, διατηρούσαν επιφυλάξεις για την επιτυχία του εγχειρήματος. Η έναρξη του Αγώνα λίγες εβδομάδες αργότερα δικαίωσε τον Παπαφλέσσα. Ο «απατεών και εξωλέστατος καλόγηρος», όπως τον αποκαλεί ο Παλαιών Πατρών Γερμανός στα απομνημονεύματά του, υπήρξε ο πρωτεργάτης της επανάστασης στην Πελοπόννησο.
Η Σύσκεψη της Βοστίτσας απετέλεσε σημαντική καμπή στην όλη υπόθεση της Επανάστασης τουλάχιστον για την περιοχή της Πελοποννήσου. Μπορεί ίσως ν΄ απέτυχε του βασικού σκοπού της, πλην όμως ένα ήταν βέβαιο, ότι όλοι όσοι συμμετείχαν σ΄ αυτή απέκτησαν για πρώτη φορά πλήρη συνείδηση της τεράστιας προσπάθειας που αναλάμβαναν, καθώς και την ευθύνη και τους κινδύνους που θα διέτρεχαν πλέον μεταξύ ζωής και θανάτου.
Σε λιγότερο από δύο μήνες και λίγο μετά τη σύλληψη αρχιερέων και προκρίτων του Μοριά από τον Καϊμακάμη της Τριπολιτσάς ξέσπασε η επανάσταση στα Καλάβρυτα και ο ξεσηκωμός της Πάτρας (1821).
Στην πρώτην πανελλαδική έρευνα για το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών καταγράφεται η απογοήτευση των Ελλήνων για τις συνέπειες στα ελληνοτουρκικά, το Κυπριακό και την ομογένεια.
Προωθούνται αλλαγές για 1.213 νέους διορισμούς στη Δημοτική Αστυνομία σε 158 δήμους - Οι δημοτικοί αστυνομικοί θα μπορούν να ανακρίνουν, αλλά και να προβαίνουν σε συλλήψεις
Το έργο, που ονομάζεται «Η Βασιλική του Αγίου Πέτρου» (La Basilica di San Pietro), ξεκίνησε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα και εκπονήθηκε από τη Microsoft και το Βατικανό.
Στη μελέτη «Ιστορία, έθνος και μυθιστόρημα στη Μεταπολίτευση» ο Δημήτρης Τζιόβας προσεγγίζει τη σχέση λογοτεχνίας και έθνους μέσα από τις μεταμορφώσεις του λεγόμενου «ιστορικού μυθιστορήματος», της μνήμης και των τραυμάτων
Μετά από 24 χρόνια αναμονής, ο «Μονομάχος» επέστρεψε στις σκοτεινές αίθουσες. Το θέμα είναι αν το sequel του Ρίντλεϊ Σκοτ θα φανεί αντάξιο της ιστορίας του.
