Οι «Cool Crips» αντιμετωπίζουν την αναπηρία με σαρκασμό

Πριν πολλά καλοκαίρια είχα διαβάσει το «Αγριεμένοι ανάπηροι επιστρέφουν από θερμά κλίματα» του Τομ Ρόμπινς και είχα αντιληφθεί την πρώιμη έννοια της συμπερίληψης και το σπάσιμο των ταμπού χωρίς το πολιτικά ορθό –ενίοτε αποπροσανατολιστικό και άψυχο-περίβλημα.

«Στο Αγριεμένοι Ανάπηροι Επιστρέφουν από Καυτά Κλίματα, το έβδομο μυθιστόρημά του, ο σοφός, πνευματώδης και πάντα θαρραλέος Τομ Ρόμπινς φέρνει επί σκηνής τον πιο πολύπλοκο και συναρπαστικό χαρακτήρα που έχει δημιουργήσει.

»Ο Σουίτερς είναι μια αντίφαση για όλες τις εποχές: ένας αναρχικός που δουλεύει για την κυβέρνηση, ένας ειρηνιστής που κουβαλάει όπλο, ένας χορτοφάγος που τρώει σάλτσα από χοιρινό, ένας μάγος του κυβερνοχώρου που σιχαίνεται τα κομπιούτερ, ένας χειμαρρώδης μπον βιβέρ που μπορεί ξαφνικά να γίνει ένας μυγιάγγιχτος σιχασιάρης, ένας άνθρωπος που, αν και έχει μανία με τη διατήρηση της αθωότητας, καίγεται να ξεπαρθενέψει την ανήλικη ετεροθαλή αδελφή του (για να ερωτευτεί μετά εξίσου παράφορα μια καλόγρια δέκα χρόνια μεγαλύτερή του).

»Παρ’ όλα αυτά, ο Σουίτερς δεν έχει το παραμικρό στοιχείο αμφιταλάντευσης. Δεν κουβαλά απλώς πιστόλι. Είναι ο ίδιος ένα πιστόλι.

»Ακολουθώντας λοιπόν τον Σουίτερς καθώς γυρίζει τις τέσσερις ηπείρους με τα ενισχυμένα τακούνια του, φλερτάροντας με τον έρωτα και τον κίνδυνο, ο Ρόμπινς εξερευνά, προκαλεί, χλευάζει και υμνεί όλες σχεδόν τις πλευρές της ευμετάβλητης εποχής μας».

»Αυτό είναι ένα απόσπασμα από το οπισθόφυλλο του βιβλίου και το θυμήθηκα όταν μέσα στην πανδημία έπεσα πάνω στη σελίδα «Η Αναπηρία είναι Κουλ» στο φέισμπουκ.

Σήμερα, κάποια χρόνια μετά και έχοντας χάσει το μέτρημα των παραλλαγών του ιού, οι δύο άνθρωποι πίσω από την αρχική ιδέα, ο Σπύρος Νταντανίδης κι ο Γρηγόρης Χρυσικός έχουν αλλάξει πλάνα για το μέλλον αφού κατάφεραν και έκαναν κάποια από τα όνειρά τους πραγματικότητα. Επίσης, άλλαξαν και το όνομα της σελίδας σε «Cool Crips».

Μίλησα με τον Σπύρο την ώρα που χάζευα κάποιο από τα πολύ πετυχημένα memes της σελίδας τους: «Επιτρέπεται να πέσεις… Επιβάλλεται να βρεις κάποιον να σε σηκώσει» γράφει κάτω από τη φωτογραφία ενός πεσμένου ανθρώπου με αμαξίδιο.

Οι απαντήσεις του Σπύρου μοιάζουν με memes πολλές φορές.

-Ποια είναι η ιστορία του «Cool Crips»;

Ένα βροχερό καραντινάτο βράδυ του Δεκεμβρίου του 2020 μιλούσαμε στα σόσιαλ και πετάγαμε ιδέες για να κάνουμε τίποτα ιντερνετικό που θα αφορά την αναπηρία. Και κάπως ενώθηκαν οι ιδέες μας και βγήκε αυτό το περίεργο πράγμα που συνδυάζει memes και κατήχηση. Πάντα όμως με μια δόση σαρκασμού.

-Ποια είναι η δική σου ιστορία και ποια η ιστορία του άμεσου συνεργάτη σου; 

Δεν μοιάζουμε πολύ. Ο ένας δεν έμαθε ποτέ να περπατάει και ο άλλος να βουτάει. Όμως και οι δυο έχουμε ένα ατύχημα στα μαλλιά μας.

-Το αρχικό όνομα ήταν «Η Αναπηρία είναι Κουλ». Γιατί το αλλάξατε;

Θα είμαστε ειλικρινείς. Ο τίτλος εκμεταλλευόταν το hype της περιόδου θέλοντας όμως να του δώσει έναν σαρκαστικό χαρακτήρα καθώς η αναπηρία, που ορίζεται ως ο αποκλεισμός που βιώνουμε εξαιτίας των επιβαλλόμενων εμποδίων, δεν είναι καθόλου κουλ. Σε αντίθεση με τα ανάπηρα άτομα που (μπορεί) να είναι. Τέλος πάντων το hype ήταν τόσο δυνατό, που ναι μεν μας βοήθησε, αλλά «κατάπιε» τον σαρκασμό. Οπότε, πρώτα με το insta account, το γυρίσαμε σε Cool Crips, που μας αντιπροσωπεύει και περισσότερο.

-Πως έχει εξελιχθεί σήμερα η αρχική ιδέα; 

Το παιδάκι μας μεγάλωσε και μεγαλώνει. Πλέον έχουμε αποκτήσει νομική οντότητα, διοργανώνουμε συμπεριληπτικά events, κάναμε ταξιδιωτική εκπομπή και γενικά είμαστε ενεργοί σε πολλά μέτωπα.

-Ποιες είναι οι δράσεις που έχετε εντάξει στην ομάδα σας; 

Όπως είπαμε και παραπάνω, διοργανώνουμε πλέον συμπεριληπτικά events που όμως δεν έχουν κεντρικό θέμα την αναπηρία. Όπως για παράδειγμα τα προσβάσιμα Break the Bar-riers Parties και το 1ο Προσβάσιμο Φεστιβάλ Κωμωδίας. Επίσης γυρίσαμε το γιουτιουμπικό Cool Crips on Tour μαζί με τον αγαπημένο μας Χρήστο Πέτρου το οποίο είναι μια ταξιδιωτική εκπομπή που μάλλον δεν θα είναι αυτό που περιμένετε. Όλα αυτά σχεδιάζουμε να έχουν και συνέχεια ενώ δουλεύουμε πάνω και σε νέα project που δεν θα αποκαλύψουμε. Κάτι για podcast ακούγεται στην πιάτσα…

-Ποιοι ήταν οι αρχικοί σας στόχοι και πώς ανταποκρίθηκε το κοινό σε αυτούς; 

Ο αρχικός μας στόχος ήταν να βγάλουμε την καραντίνα. Και να γνωρίσουμε την Κατερίνα Βρανά. Τα πετύχαμε και τα δυο οπότε δεν ξέρουμε γιατί συνεχίζουμε. Το κοινό πάντως για κάποιο λόγο φαίνεται ψημένο.

-Θυμόσαστε κάποιο ιδιαίτερο περιστατικό να μου πείτε; Κάτι που αξίζει να ειπωθεί; 

Όταν μας δίνουν στον δρόμο λεφτά και μας λένε περαστικά. Τα επενδύουμε σε λαχεία αλλά δεν μας έχει κάτσει ακόμα η καλή. Ίσως είμαστε καταραμένοι…

-Πως θα περιγράφατε την προσβασιμότητα σε αυτήν την πόλη;  

Χαχαχαχαχαχα… Κομοτηνή μόνο!

-Βλέπετε να αλλάζει κάτι μέσα στα χρόνια; 

Κάθε αύριο είναι και λίγο καλύτερο. Αλλά απέχουμε ακόμα πάρα πολύ από το επιθυμητό επίπεδο. Και φυσικά να πούμε ότι το αύριο δεν γίνεται καλύτερο από μόνο του, αλλά με καθημερινή διεκδίκηση. Όσο και όπως μπορεί το κάθε άτομο.

-Είναι το χιούμορ εργαλείο για να ξεπεραστούν ακόμα και τα πιο σοβαρά προβλήματα;

Το χιούμορ το χρησιμοποιούμε με δυο τρόπους. Πρώτον για να ανακουφίσουμε τα ανάπηρα άτομα (και συνεπώς και μας τους ίδιους) από τις δύσκολες καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Και δεύτερον για να ρίξουμε τις άμυνες αυτών των οποίων θέλουμε να αλλάξουμε τις αντιλήψεις. Ξέρεις, αν σου έχουν μάθει κάτι από μικρό παιδί και ξαφνικά κάποιος σου λέει ότι αυτό είναι λάθος δεν το δέχεσαι εύκολα. Οπότε εμείς ρίχνουμε το δόλωμα με το χιούμορ, τους χαλαρώνουμε και μετά τους κάνουμε κατήχηση.

To πάρτυ των Cool Crips