Δεξιά – αριστερά: Η επιστημονική απάντηση για το μπέρδεμα

Παγκοσμίως ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων μπερδεύουν το δεξία με το αριστερά και αντίστροφα.

Οι επιστήμονες, παρατηρώντας αυτή την αδυναμία διαχωρισμού, άρχισαν να συλλέγουν δεδομένα και να κάνουν αρκετές έρευνες επί του θέματος. Τα ευρήματά τους είναι πραγματικά εντυπωσιακά. Σύμφωνα με την καθηγήτρια νευροψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Leiden της Ολλανδίας «Κανείς δε δυσκολεύεται να πει αν κάτι είναι μπροστά ή πίσω και πάνω ή κάτω. Το να πει κανείς, όμως, αν κάτι είναι αριστερά ή δεξιά είναι διαφορετικό.»

Η διάκριση ανάμεσα σε δεξί και αριστερό είναι μια εξαιρετικά πολύπλοκη νευρολογική και ψυχολογική διεργασία που απαιτεί τη συμμετοχή προηγμένων εγκεφαλικών λειτουργιών, όπως η ικανότητα ενσωμάτωσης οπτικών, ακουστικών και απτικών πληροφοριών, οι γλωσσικές δεξιότητες και η μνήμη.

«Μερικά άτομα μπορούν να ξεχωρίζουν τα δεξιά από τα αριστερά εγγενώς. Απλά μπορούν να το κάνουν χωρίς να το σκέφτονται» λέει ο Gerard Gormley, γενικός γιατρός και κλινικός καθηγητής στο Queen’s University Belfast στη Βόρεια Ιρλανδία.

Οι απαντήσεις των επιστημόνων και οι μελέτες

Οι επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει ακόμη να δώσουν μια ξεκάθαρη απάντηση στην παραπάνω ερώτηση. Ίσως, όμως, έχει να κάνει με την παιδική ηλικία.

«Τα παιδιά που ήταν από μικρά επιφορτισμένα με το να βρουν μόνα τους τον δρόμο και να πάρουν τις αποφάσεις ως προς την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσουν, είναι πολύ πιο πιθανό να μην μπερδεύονται με αυτή τη διάκριση» σημειώνει ο καθηγητής.

Η επιστήμονας, η Alice Gomez και οι συνεργάτες της στο Ερευνητικό Κέντρο Νευροεπιστήμης στη Λυών της Γαλλίας, υπονοεί ότι η διάκριση μεταξύ του αριστερά και του δεξιά είναι κάτι που τα παιδιά μπορούν να αντιληφθούν σχετικά γρήγορα.

Σχεδίασε ένα πρόγραμμα παρέμβασης δύο εβδομάδων για τα σχολεία της, που παραδόθηκε από δασκάλους και αφορούσε μαθητές από πέντε έως επτά ετών.

Μετά από την ολοκλήρωσή του, έλαβε κάποια αποτελέσματα που την άφησαν έκπληκτη. Σύμφωνα, λοιπόν, με αυτά, τα παιδιά που μπέρδευαν το αριστερό με το δεξί χέρι ή γόνατο ήταν μειωμένα κατά το ήμισυ. «Ήταν πολύ εύκολο για εμάς να βελτιώσουμε τις ικανότητες των παιδιών ώστε να μπορούν να εντοπίσουν το μέρος του σώματός τους με βάση το πού βρίσκονται» σημειώνει η ίδια.

Και μπορεί για κάποιους ανθρώπους να είναι μία ακόμη σπαζοκεφαλιά, ωστόσο, σε ορισμένα επαγγέλματα, η σημασία του συγκεκριμένου διαχωρισμού είναι εξαιρετικά