Νίκος Παπαναστάσης: Η κούρσα εξοπλιστικών σε Ελλάδα και Τουρκία δημιουργεί «υπεροπλία» στην ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ

«Αβάσιμες» εκτιμήσεις που αποτελούν «επικίνδυνο εφησυχασμό» χαρακτηρίζει τις αναλύσεις που αποδίδουν τις απειλές Ερντογάν απέναντι στην Ελλάδα και την έξαρση των επικίνδυνων εξελίξεων στα «ελληνοτουρκικά», στον «εκνευρισμό» της τουρκικής ηγεσίας ή σε λόγους «εσωτερικής κατανάλωσης» ενόψει των εκλογών, ο βουλευτής του ΚΚΕ και αντισυνταγματάρχης εν αποστρατεία, Νίκος Παπαναστάσης.

Σε συνέντευξη του στο in τονίζει μάλιστα ότι οι κινήσεις αυτές «προφανώς και δεν προέκυψαν προεκλογικά. Αντίθετα, «δομούνται» μεθοδευμένα πάνω στις πάγιες διεκδικήσεις σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, με την ατζέντα να μεγαλώνει εντυπωσιακά».

Ερωτηθείς σχετικά με το εξοπλιστικό πρόγραμμα της Ελλάδας, ο βουλευτής του ΚΚΕ μιλάει για μία εξοπλιστική κούρσα η οποία όπως τονίζει είναι «απότοκος της εμπλοκής της Ελλάδας στα ΝΑΤΟϊκά “γρανάζια”, βάζει τον λαό στο επίκεντρο των ανταγωνισμών ισχυρών καπιταλιστικών κρατών, με τις ανάλογες επικίνδυνες «προεκτάσεις»».

Την ίδια στιγμή επισημαίνει σχετικά με τα όσα λέγονται περί «υπεροπλίας»  της Ελλάδας ότι η ««υπεροπλία» κρίνεται με πολλά κριτήρια και παράγοντες, πρωτίστως γεωπολιτικούς. Το βέβαιο είναι ότι κύρια απόρροια της κούρσας των εξοπλισμών, που αναντίρρητα βρίσκεται σε εξέλιξη ανάμεσα στη χώρα μας και την Τουρκία, είναι η δημιουργία «υπεροπλίας» στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ». Καθώς όπως υπογραμμίζει ο Νίκος Παπαναστάσης «τόσο οι Ένοπλες Δυνάμεις της Τουρκίας όσο και της Ελλάδας, θεωρούνται απ’ τις ισχυρότερες στο ΝΑΤΟ».

Τέλος ερωτηθείς σχετικά με το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας με τίτλο «Μέριμνα για τις Ένοπλες Δυνάμεις», που βρίσκεται υπό συζήτηση στις αρμόδιες επιτροπές της Βουλής ότι «είναι ένα νομοσχέδιο που θα μείνει στην ιστορία, όχι ως προς αυτά που περιέχει, αλλά ως προς αυτά που δεν περιέχει».

Πόσο ρεαλιστικές είναι οι απειλές Ερντογάν «θα έρθουμε ένα βράδυ»; Αποτελούν προεκλογική ρητορική ή προαναγγέλλουν ένα «θερμό επεισόδιο»; Κατά πόσο τα ελληνοτουρκικά επιχειρείται να αξιοποιηθούν προεκλογικά όχι μόνο στην Τουρκία αλλά και στην Ελλάδα και με τι κίνδυνο;

Είναι γεγονός ότι οι αναλύσεις, τόσο της ελληνικής κυβέρνησης όσο και των άλλων αστικών κομμάτων, αποδίδουν τις απειλές Ερντογάν, και την έξαρση των επικίνδυνων εξελίξεων στα «ελληνοτουρκικά», στον «εκνευρισμό» της τουρκικής ηγεσίας ή σε λόγους «εσωτερικής κατανάλωσης» ενόψει των εκλογών. Κατά την άποψή μας, αυτές οι εκτιμήσεις δεν έχουν σοβαρή βάση.

Αποτελούν επικίνδυνο εφησυχασμό και υποτιμούν τον στρατηγικό σχεδιασμό της τουρκικής αστικής τάξης που, απ’ ό,τι φαίνεται, εντάσσει στο μεσοπρόθεσμο πλάνο της την αναβάθμιση των συμφερόντων της στην περιοχή, σε ανταγωνισμό πάντα με την αντίστοιχη ελληνική αστική τάξη.

Οι κινήσεις προφανώς και δεν προέκυψαν προεκλογικά. Αντίθετα, «δομούνται» μεθοδευμένα πάνω στις πάγιες διεκδικήσεις σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, με την ατζέντα να μεγαλώνει εντυπωσιακά, αξιοποιώντας και το «μομέντουμ» των ευρωατλαντικών σχεδιασμών στην περιοχή, όπως ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, που βρίσκεται σε εξέλιξη και κλιμακώνεται στην Ουκρανία. Επίσης, κομβικό στοιχείο που τροφοδοτεί την τουρκική επιθετικότητα είναι, η «πιο επείγουσα από ποτέ» ανάγκη για τη διατήρηση της «ΝΑΤΟικής συνοχής» απέναντι στα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, με τα ανάλογα ανταλλάγματα προς την Τουρκία ώστε να παραμείνει στην πλευρά των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών.

Η Ελλάδα ξεκίνησε με αιχμή την κρίση του «Ορούτς Ρέις» 2020 ένα μεγάλο πρόγραμμα εξοπλισμών. Θεωρώντας παράλληλα ότι τα συμβόλαια αυτά «κλειδώνουν» και τις αντίστοιχες συμμαχίες. Είναι έτσι;

Το μέγεθος αλλά και το περιεχόμενο των εξοπλιστικών προγραμμάτων, το καθορίζουν οι αποστολές που αναλαμβάνει μια στρατιωτικά δύναμη. Η Ελλάδα, εδώ και αρκετά χρόνια, διεκδικεί ρόλο βασικού «παρόχου» ΝΑΤΟικής ασφάλειας και σταθερότητας στην περιοχή της Κεντρικής και Ανατολικής Μεσογείου και της Βόρειας Αφρικής. Είναι μια «καυτή» περιοχή, όπου υπάρχει μια διαρκής κλιμάκωση της αντιπαράθεσης ανάμεσα σε ΗΠΑ, ΝΑΤΟ αλλά και ΕΕ, κυρίως με Κίνα και Ρωσία, για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών, των δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων και Ενέργειας, αγορών και σφαιρών επιρροής.

Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, ήδη υπάρχουν συνεχείς αποστολές ελληνικών φρεγατών και άλλων δυνάμεων στην περιοχή, στο πλαίσιο πάντα των ΝΑΤΟικών και ευρωενωσιακών αποστολών, σε ρόλο συνοδού αμερικανικών, γαλλικών και άλλων «συμμαχικών» δυνάμεων και φυσικά με την παραπέρα αναβάθμιση του αμερικανοΝΑΤΟικού «διαμαντιού» στην περιοχή, της βάσης της Σούδας. Γίνεται φανερό ότι όλα αυτά είναι παντελώς άσχετα με την προάσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, τα οποία αφαιρούν οι εξοπλισμοί.

Σ’ αυτό το επιχειρησιακό περιβάλλον, εντάσσονται τα κυβερνητικά σχέδιά για την αγορά νέων φρεγατών ή και κορβετών, εκσυγχρονισμό του κορμού των υπαρχόντων πολεμικών πλοίων επιφανείας που ήδη επιχειρούν, την προμήθεια -με τη συμβολή (με το αζημίωτο) και των ΗΠΑ– αεροπλάνων ναυτικής επιτήρησης και ελικοπτέρων ανθυποβρυχιακού πολέμου, με σκοπό τον έλεγχο «εκτεταμένων περιοχών» στην Ανατ. Μεσόγειο, πολύ μακριά από τις βάσεις τους, και τέλος την κρίσιμη ύπαρξη ισχυρών και σύγχρονων αεροπορικών δυνάμεων για την από αέρος υποστήριξη όλων αυτών των επιχειρησιακών επιλογών.

Αυτή ακριβώς η εξοπλιστική «κούρσα», απότοκος της εμπλοκής της Ελλάδας στα ΝΑΤΟϊκά “γρανάζια”, βάζει τον λαό στο επίκεντρο των ανταγωνισμών ισχυρών καπιταλιστικών κρατών, με τις ανάλογες επικίνδυνες «προεκτάσεις».

Αμερικανικές βάσεις σε Αλεξανδρούπολη, Σούδα, Λάρισα, μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι αποτελούν «ασπίδα προστασίας» απέναντι στον τουρκικό αναθεωρητισμό; Και τελικά η Ελλάδα αναβαθμίζεται στο ΝΑΤΟ και τι σημαίνει αυτό;

Σχετικά με την ερώτησή σας, όλοι παρακολουθήσαμε την πρόσφατη, αποκαλυπτική ενημέρωση από τον εκπρόσωπο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Νεντ Πράις.

Σε ερώτηση δημοσιογράφου αν αυτά τα νησιά (τα ελληνικά) ανήκουν στην Ελλάδα ή στην Τουρκία, απέφυγε να απαντήσει, αποκαλύπτοντας πώς αντιλαμβάνονται οι ΗΠΑ τα κυριαρχικά δικαιώματα, ακόμα και την κυριαρχία της Ελλάδας. Ο αποκαλυπτικότατος διάλογος εξελίχθηκε όπως παρακάτω:

“- Δημοσιογράφος: Αλλά, σχετικά με αυτό, μπορείτε να μας πείτε αν αυτά τα νησιά ανήκουν στην Ελλάδα ή την Τουρκία;

– Απάντηση Νεντ Πράις: Ξαναλέω, ενθαρρύνουμε τους συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ να λύσουν όποιες διαφωνίες μπορεί να έχουν, διπλωματικά. Θεωρούμε…

– Ερώτηση δημοσιογράφου: Αλλά ποια είναι η θέση των ΗΠΑ γι’ αυτό το ζήτημα;

– Απάντηση Νεντ Πράις: Θεωρούμε ότι πρέπει να μείνουμε επικεντρωμένοι σε αυτό που αποτελεί συλλογική απειλή για όλους μας, και αυτή είναι η επίθεση της Ρωσίας.”

Επίσης, η ΕΕ στις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης έχει τονίσει πολλές φορές ότι ζητήματα που σχετίζονται με την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων και την εκμετάλλευση των πόρων τους μπορούν να αντιμετωπιστούν μέσω διαλόγου και διαπραγματεύσεων, με καλή πίστη, ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία.

Οι ιμπεριαλιστές της ΕΕ μαζί με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, όταν αναφέρονται στην “προστασία της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας”, εξαπατούν τους λαούς, χρησιμοποιώντας αυτές τις έννοιες ως εργαλεία δικαιολόγησης των σχεδιασμών τους. Οι λαοί δεν μπορούν να ξεχάσουν τα εγκλήματα των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, που καταπάτησαν την κυριαρχία της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν, του Ιράκ, της Συρίας και της Λιβύης, δολοφόνησαν τους λαούς.

Τι σημαίνει η επίσκεψη Μπλίνκεν σε Ελλάδα – Τουρκία και Ισραήλ;

Κατά την επίσκεψή του στην περιοχή ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Αντ. Μπλίνκεν, αξιοποιεί το γνωστό κουστούμι του «διαμεσολαβητή», για να προωθήσει τα συμφέροντα της χώρας του.

Η περιοδεία του βρίσκεται σε εξέλιξη, τη στιγμή που οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, «ρίχνουν λάδι» στις φωτιές που ήδη καίνε και σε όλα τα «ανοιχτά» μέτωπα και στην περιοχή της ευρύτερης Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Ούτε μπορεί να περάσει απαρατήρητο όταν την ίδια στιγμή το αμερικανοΝΑΤΟϊκό αεροπλανοφόρο “G. W. Bush” πρόκειται να ελλιμενιστεί στον Πειραιά.

Επίσης, είναι σίγουρο ότι στον πυρήνα των αμερικανικών σχεδιασμών αλλά και των συζητήσεων Μπλίνκεν -ο οποίος παρεμπιπτόντως αναμένεται να βρεθεί και στην Ελλάδα- θεωρείται δεδομένο ότι θα υπάρξει το θέμα της ΝΑΤΟϊκής συνοχής, όπως επίσης και η προσπάθεια προώθησης των σχεδίων συνεκμετάλλευσης του ενεργειακού πλούτου της περιοχής.

Καθόλου τυχαία, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, Ν. Δένδιας, σε άρθρο του (στα «Νέα»), σημείωσε ότι «στο προσκήνιο βρίσκεται το ζήτημα της αξιοποίησης των φυσικών πόρων της περιοχής της Νοτιανατολικής Μεσογείου και η αναβάθμισή της σε ενεργειακό κόμβο κατά τρόπο συμβατό με ζητήματα συλλογικής ασφάλειας και επωφελή για τα οικονομικά συμφέροντα όλων των ενδιαφερόμενων πλευρών».

Διαβεβαίωσε επίσης ότι υφίστανται εξελίξεις που «επιτρέπουν περιθώρια αισιοδοξίας και ελπίδας καθώς δεν είναι λίγοι αυτοί οι οποίοι συμμερίζονται την άποψη ότι η Ανατολική Μεσόγειος μπορεί να γίνει πεδίο συνεργασίας και συνεννόησης», καλώντας σε «υπέρβαση διαχωριστικών γραμμών», με «προσήλωση στην αρμονική συνύπαρξη και την εποικοδομητική συνεργασία». Ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης χαρακτήρισε τα ελληνικά νησιά “ΝΑΤΟϊκά”, με όποιες πιθανές προεκτάσεις έχει αυτό, κάτι που μόνο το ΚΚΕ κατήγγειλε.

Θεωρείτε ότι η Ελλάδα αποκτά «υπεροπλία» απέναντι στην Τουρκία και γιατί;

Η “υπεροπλία” κρίνεται με πολλά κριτήρια και παράγοντες, πρωτίστως γεωπολιτικούς. Το βέβαιο είναι ότι κύρια απόρροια της κούρσας των εξοπλισμών, που αναντίρρητα βρίσκεται σε εξέλιξη ανάμεσα στη χώρα μας και την Τουρκία, είναι η δημιουργία «υπεροπλίας» στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ.

Τόσο οι Ένοπλες Δυνάμεις της Τουρκίας όσο και της Ελλάδας, θεωρούνται απ’ τις ισχυρότερες στο ΝΑΤΟ. Οι κυβερνήσεις των δυο χωρών, διαθέτουν τεράστια ποσά για την ανάπτυξη και τη λειτουργία τους, υπονομεύοντας μ’ αυτό τον τρόπο ευθέως την οικονομία των χωρών τους, αποστερώντας επιπλέον πολύτιμους οικονομικούς πόρους, με αποτέλεσμα να υποβιβάζεται δραματικά το βιοτικό επίπεδο του λαού τους.

Έχει ήδη κατατεθεί ένα νομοσχέδιο στη Βουλή με τίτλο «Μέριμνα για τις Ένοπλες Δυνάμεις». Ποια η εκτίμηση σας για αυτό και ποια τα προβληματικά του σημεία;

Είναι ένα νομοσχέδιο που θα μείνει στην ιστορία, όχι ως προς αυτά που περιέχει, αλλά ως προς αυτά που δεν περιέχει. Τέσσερα χρόνια η κυβέρνηση καλλιεργούσε προσδοκίες.

Τέσσερα χρόνια δεκάδες χιλιάδες στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων κάθε βαθμού και προέλευσης, περίμεναν λύσεις σε προβλήματα που τσακίζουν την καθημερινότητά τους, μειώνουν το εισόδημά τους, ταλαιπωρούν αφάνταστα τις οικογένειές τους και τελικά είδαν να έρχεται στη Βουλή ένα νομοσχέδιο που η συντριπτική πλειοψηφία των 11.245 σχολίων στη διάρκεια της δημόσιας διαβούλευσης το χαρακτήρισε «απαράδεκτο».

Απουσιάζει ακόμη και η παραμικρή πρόβλεψη για τις χιλιάδες γυναίκες υπαξιωματικού και αξιωματικούς. Δεν ακουμπά στο ελάχιστο, το απαράδεκτο καθεστώς της μετακύλισης του κόστους της θητείας του στρατιώτη -ανερχόμενου σε πολλές χιλιάδες ευρώ- στην οικογένειά του.

Προβλέπει τέλος επικίνδυνες ρυθμίσεις για την Εθνοφυλακή, διασυνδέοντας ύπουλα τη σημερινή «Εθνοφυλακή», με το δύσοσμο και σκοτεινό παρελθόν της.