Κι’ αν όλα θα τελειώσουν κάποια μέρα

Κι’ αν όλα θα τελειώσουν κάποια μέρα
Μη λυπηθείς
Να μη μ’ αναζητήσεις
Μέσα στη στάχτη του καλοκαιριού

Τα μάτια πάρε της αυγής
Και τ’ άγρυπνο ποτάμι
Που διαπερνάει το στήθος της
Ν’ ακολουθήσεις

Αλλού μην προσπαθείς
Μόνο στον ίσκιο μιας μυρτιάς
Κάτω απ’ τ’ αμάραντα κλαδιά της
Θα με συναντήσεις

Θάναι φθινόπωρο πικρό
Κι’ όμως τ’ αηδόνια
Θα τραγουδούν σκεπάζοντας
Όλη τη θλίψη των αποχαιρετισμών

Κάτω απ’ την κόμη των αστερισμών
Ο ήλιος θάχει σβύσει
Κι’ εγώ θα μένω ασάλευτος
Ανέκκλητα σιωπηλός

Όλα τα όνειρα θα σ’ αρνηθούν
Μόνο ένα ρόδο
Το πιο στερνό το πιο λευκό
Θαρθεί να σου μιλήσει

*Ποίημα του Τάκη Βαρβιτσιώτη, που είχε περιληφθεί στο περιοδικό «Αξιός» πριν από 63 χρόνια (διμηνιαία έκδοση Θεσσαλονίκης – Αθηνών, Ιανουάριος – Φεβρουάριος 1960).

Ο Τάκης Βαρβιτσιώτης, ένας από τους σημαντικότερους έλληνες λυρικούς ποιητές της μεταπολεμικής περιόδου, απεβίωσε στη γενέτειρά του, τη Θεσσαλονίκη, την 1η Φεβρουαρίου 2011, σε ηλικία 95 ετών.

Ο Βαρβιτσιώτης υπηρέτησε την ποίηση με πάθος και συνέπεια, εκδίδοντας πολλές ποιητικές συλλογές, αρχής γενομένης από το 1949 με τα «Φύλλα ύπνου».

Η ποίηση του Βαρβιτσιώτη ήταν λυρική, ενορατική, μυστικιστική, στα βήματα του νεοσυμβολισμού, με επιρροές και από τους υπερρεαλιστές ποιητές Πωλ Ελυάρ και Πιερ Ρεβερντύ.

Αξιόλογο υπήρξε, επίσης, το δοκιμιακό και μεταφραστικό έργο του Βαρβιτσιώτη (μεταφράσεις κυρίως γάλλων, ισπανών και λατινοαμερικανών ποιητών).

Headlines