Καρυδιά: Πώς θα περιοριστούν φυτοπροστατευτικά προβλήματα

Η καλλιέργεια της καρυδιάς αυτή την περίοδο βρίσκεται στο στάδιο του λήθαργου. Με την απαιτούμενη προσοχή στο κλάδεμα και τη λίπανση, αλλά και τη λήψη βασικών προληπτικών μέτρων, μπορούν να περιοριστούν σοβαρά φυτοπροστατευτικά προβλήματα και να μεγιστοποιηθεί η παραγωγή.

Αυτή την εποχή βρίσκεται σε εξέλιξη το κλάδεμα καρποφορίας. Αφαιρείται κάθε ξερή βλάστηση, ενώ οι τομές στο υγιές ξύλο θα πρέπει να είναι καθαρές (δεν θα πρέπει να υπάρχουν ίχνη μεταχρωματισμού), διαφορετικά κόβουμε πιο χαμηλά.

Οι τομές κλαδέματος, ιδιαίτερα οι μεγάλες, θα πρέπει να καλύπτονται με κάποιο επουλωτικό πληγών (π.χ. νοβαρίλ), ενώ καλό είναι να ακολουθεί ψεκασμός με βορδιγάλειο πολτό. Οι εργασίες κλαδέματος και καθαρισμού των δένδρων θα πρέπει να αποφεύγονται όταν ο καιρός είναι υγρός.

Με το κλάδεμα ο σκελετός θα πρέπει να διαμορφώνεται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να επιτρέπει την καλή διείσδυση του ηλιακού φωτός στο εσωτερικό της κόμης και τον επαρκή αερισμό της. Έτσι, περιορίζεται η σχετική υγρασία, η οποία ευνοεί την εμφάνιση σοβαρών ασθενειών, όπως η ανθράκωση και η βακτηρίωση.

Λίπανση

Για τη λίπανση της καρυδιάς θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα εξής:

• Εδαφολογική ανάλυση πριν τη φύτευση και επανάληψη αυτής ανά πενταετία. Τυχόν ελλείψεις σε φώσφορο (P) και κάλιο (Κ) καλό είναι να καλύπτονται πριν από τη φύτευση, με ενσωμάτωση σε μια λωρίδα γης επί της μελλοντικής γραμμής των δέντρων σε πλάτος περίπου 2 μέτρων, ώστε να αξιοποιηθούν τα μέγιστα τα επόμενα χρόνια. Η οργανική ουσία, επίσης, εφαρμόζεται πολύ αποτελεσματικά μόνο πριν από τη φύτευση με ενσωμάτωση, καθώς τα επόμενα χρόνια η αναμόχλευση του εδάφους πρέπει να αποφεύγεται.
• Φυλλοδιαγνωστική ανάλυση κάθε 2η χρονιά στα τέλη Ιουλίου.
• Επειδή στην κεντρική Ελλάδα οι βροχοπτώσεις στα τέλη του χειμώνα και κατά την άνοιξη είναι συνήθως ικανοποιητικές, δεν είναι απαραίτητη η πιο πρώιμη βασική λίπανση.
• Η καρυδιά, όπως όλα τα ακρόδρυα, απαιτεί σχετικά υψηλές ποσότητες λίπανσης λόγω της μεγάλης περιεκτικότητας των καρπών της σε πρωτεΐνη. Είναι δένδρο απαιτητικό σε άζωτο (12-15 κιλά το στρέμμα ετησίως), με κρισιμότερες περιόδους τα στάδια της ανθοφορίας, της καρπόδεσης, της πρώτης ανάπτυξης των καρπών και του γεμίσματος της ψίχας. Γι’ αυτό, τα ώριμα δένδρα χρειάζονται το 80% του αζώτου την άνοιξη (60% αρχές Μαρτίου, 20% αρχές Μαΐου) και το 20% το καλοκαίρι (μέσα Ιουλίου), ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες του δένδρου σε όλα τα στάδια. Ο φώσφορος εφαρμόζεται διαφυλλικά στα καρποφόρα δένδρα (2-3 κιλά το στρέμμα συνολικά με δύο-τρεις ψεκασμούς την άνοιξη). Το κάλιο εφαρμόζεται σε ποσότητες παρόμοιες με το Ν, όταν έχουμε καλή καρποφορία. Τέλος, πολύ σημαντική είναι και η προσθήκη ψευδαργύρου και βορίου ετησίως ή τουλάχιστον ανά διετία.

Ανθράκωση και βακτηρίωση

Όπως προαναφέρθηκε, με τον σωστό καθαρισμό των δένδρων περιορίζεται η σχετική υγρασία, η οποία ευνοεί την εμφάνιση των εν λόγω ασθενειών.

Βαθύ σχίσιμο του φλοιού

Το βακτήριο που προκαλεί την ασθένεια μεταδίδεται κυρίως από τομές κλαδέματος σε συνθήκες υψηλής ατμοσφαιρικής υγρασίας και θερμοκρασίας. Γι’ αυτό απαιτείται απολύμανση των κλαδευτικών εργαλείων (με εμβάπτιση σε υδατικό διάλυμα χλωρίνης 10%) και αποφυγή κλαδέματος με υγρό καιρό.

Ασθένειες κορμού και ριζικού συστήματος

Επειδή αδιόρατες ρωγμές από ελαφρές παγωνιές του χειμώνα είναι αναπόφευκτες, καλό είναι νωρίς την άνοιξη να γίνει επάλειψη του κορμού μέχρι ένα μέτρο ύψος και λίγο κάτω από την επιφάνεια του εδάφους με βορδιγάλειο πάστα.

Αν η εφαρμογή της βορδιγαλείου πάστας είναι δύσκολη, μπορεί να εφαρμοστεί ψεκασμός με ένα άλλο χαλκούχο μυκητοκτόνο στην ισχυρότερη δόση που συνιστάται από τον παρασκευαστή.