Το τραγούδι της Μπάρμπαρα δεν γράφτηκε για μια κακοκαιρία, αλλά για την «Όπερα της Πεντάρας» σε μουσική του Κουρτ Βάιλ και του Μπέρτολτ Μπρεχτ. Το “Barbarasong” είναι αυτό με το οποίο στην πρώτη πράξη της όπερας η Πόλι Μίτσαμ ανακοινώνει ότι έχει παντρευτεί τον Μακχίθ. Εδώ μπορούμε να το δούμε να το ερμηνεύει η Καρόλα Νέερ στην κλασική κινηματογραφική εκδοχή της «Όπερας της Πεντάρας» σε σκηνοθεσία του μεγάλου Γκέοργκ Βίλελμ Παμπστ το 1931. Για την ιστορία η Νέερ θα πάει στη Σοβιετική Ένωση, όμως στις εκκαθαρίσεις για κατηγορηθεί για τροτσκίστρια, θα φυλακιστεί και θα πεθάνει το 1942 σε μια φυλακή της NKVD.

Κλασική θεωρείται η ερμηνεία της μεγάλης Λόττε Λένυα

Στην Ελλάδα το έχει τραγουδήσει η Μελίνα Μερκούρη, εδώ από την παράσταση του 1975-76 σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασέν.

Το τραγούδι θα έχει διάφορες διασκευές, ανάμεσα στις οποίες μπορούμε να ξεχωρίσουμε αυτή του μεγάλου τζαζ συνθέτη και ενορχηστρωτή Τζιλ Εβανς από το 1964

Όμως, στη Μπάρμπαρα αναφέρεται και ένα από τα πιο γνωστά ποιήματα του Ζακ Πρεβέρ. Ένα ποίημα για την αγάπη, για τη μνήμη, για την οργή για τον πόλεμο και για την Βρέστη μια πόλη με οποία ο Πρεβέρ είχε μια ιδιαίτερη σχέση.

Θυμήσου Μπάρμπαρα

Έβρεχε αδιάκοπα στη Βρέστη εκείνη την ημέρα

Και περπατούσες γελαστή

Όμορφη μαγεμένη μουσκεμένη

Κάτου από τη βροχή

Θυμήσου Μπάρμπαρα

Έβρεχε αδιάκοπα στη Βρέστη

Και σ’ είχα στην οδό Σιάμ συναπαντήσει                     

Χαμογελούσες

Κι εγώ κι εγώ χαμογελούσα

Θυμήσου Μπάρμπαρα

Εσύ πού δε σε γνώριζα

Εσύ πού δε με γνώριζες

Θυμήσου […]

Ω Μπάρμπαρα

Κατάρα πού είναι ο πόλεμος

Τι να ‘χεις απογίνει τώρα εσύ

Μες στη βροχή από σίδερο φωτιά κι ατσάλι κι αίμα

Κι εκείνος πού με αγάπη σ’ έσφιγγε στην αγκαλιά του

Να πέθανε να χάθηκε να ζει ποιος ξέρει ακόμη

Ω Μπάρμπαρα

Στη Βρέστη βρέχει αδιάκοπα καθώς έβρεχε πρώτα    […]

 (μετάφραση Πέτρου Δήμα)

Το ποίημα αυτό είναι  γνωστό και ως απαγγελία και τραγουδισμένο σε μουσική του Ζοσέφ Κοσμά

Εδώ σε απαγγελία του Σερζ Ρετζιανί

Και εδώ τραγουδισμένο από τον Υβ Μοντάν