Πέθανε σε ηλικία 79 ετών ο στρατηγός και πρώην πρόεδρος Περβέζ Μουσάραφ, μετά από μακρά ασθένεια σε νοσοκομείο στο Ντουμπάι.

Ο πρώην πρόεδρος έπασχε από αμυλοείδωση, μια σπάνια ασθένεια που παρουσιάζεται όταν μια μη φυσιολογική πρωτεΐνη συσσωρεύεται στα όργανα και παρεμποδίζει τις φυσιολογικές λειτουργίες.

Ο Στρατηγός Περβέζ Μουσάραφ, υπήρξε πρόεδρος του Πακιστάν από το 1999 ως την παραίτησή του, το 2008.

Η καριέρα

Η στρατιωτική του καριέρα ξεκίνησε από τη Στρατιωτική Ακαδημία της χώρας του, το 1961 και συνεχίστηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έγινε Αρχηγός του Στρατού το 1998 και ντε φάκτο αρχηγός της κυβέρνησης του Πακιστάν, με αναίμακτο στρατιωτικό πραξικόπημα, στις 12 Οκτωβρίου του 1999.

Το πραξικόπημα έγινε μετά την απόφαση να απολυθεί από τον Πρωθυπουργό Ναγουάζ Σαρίφ ο Μουσάραφ από τη θέση του Αρχηγού του Στρατού.

Οι οπαδοί του Μουσάραφ κατέλαβαν το αεροδρόμιο και ο Σαρίφ ανατράπηκε, τέθηκε σε περιορισμό στην οικία του και εξορίστηκε. Στις 20 Ιουνίου του 2001 ορκίστηκε ο 13ος Πρόεδρος της χώρας.

Το 2000 το Ανώτατο Δικαστήριο ζήτησε τη διεξαγωγή εκλογών και ο Μουσάραφ διεξήγαγε δημοψήφισμα (30 Απριλίου 2002), που παρέτεινε τη θητεία του. Η συμμετοχή στο δημοψήφισμα ήταν ισχνή.

Σύμμαχος των ΗΠΑ

Από τους βασικότερους συμμάχους των ΗΠΑ, μετά τα τρομοκρατικά χτυπήματα της 11ης Σεπτεμβρίου, πέρασε στην ιστορία της χώρας του για την καταστολή και τις κατάφωρες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδίως στα τελευταία χρόνια.

Τον Οκτώβριο του 2002, διενεργήθηκαν βουλευτικές εκλογές στις οποίες το προσκείμενο στο Μουσάραφ κόμμα, PML-Q, κέρδισε την πλειοψηφία στη Βουλή.

Την 1η Ιανουαρίου του 2004, ο Μουσάραφ έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης και επισημοποιήθηκε ως πρόεδρος, με θητεία που θα έληγε τον Οκτώβριο του 2007.

Πακιστάν και Ινδία

Στο διπλωματικό τομέα, τήρησε μετριοπαθή πολιτική και συνετέλεσε στη δημιουργία καλύτερων σχέσεων με την Ινδία.Οι δυτικές χώρες τον θεωρούσαν επίσης μετριοπαθή ηγέτη.

Στις 14 Δεκεμβρίου του 2003 εκδηλώθηκε τρίτη αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του με βόμβα, στο Ραβαλπίντι. Στις 25 Δεκεμβρίου του 2003, δυο βομβιστές αυτοκτονίας επεχείρησαν να τον σκοτώσουν αλλά απέτυχαν. Σκοτώθηκαν 16 περαστικοί.

Το Νοέμβριο του 2002, ο Μουσάραφ παρέδωσε εξουσίες στο νεοεκλεγέν Κοινοβούλιο και Πρωθυπουργός εξελέγη από την Εθνοσυνέλευση ο Μιρ Ζαφαρουλάχ Χαν Τζαμαλί.

Ο Μουσάραφ ήταν υποψήφιος ξανά για την προεδρία και επανεξελέγη σύμφωνα με ανεπίσημα αποτελέσματα, στις προεδρικές εκλογές στις 6 Οκτωβρίου του 2007, με μεγάλη πλειοψηφία.

Η εκλογή του έγινε από επαρχιακούς και ομοσπονδιακούς νομοθέτες (συνολικά 1.170) και ο Μουσάραφ έλαβε 671 ψήφους έναντι μόλις 8 για τον Γουατζιχουντίν Αχμέντ. Έξι ψήφοι ήταν άκυροι.

Εξαιτίας των συνεχών βίαιων συγκρούσεων, όπως και της μη επικύρωσης της επανεκλογής του από το Ανώτατο Δικαστήριο, ο Μουσάραφ κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης στις 3 Νοεμβρίου του 2007. Στις 28 του ιδίου μήνα παραιτήθηκε από τη θέση του Αρχηγού Στρατού.

Μία μέρα μετά ορκίστηκε ξανά για τη δεύτερη θητεία του, αυτή τη φορά φορώντας πολιτικά ρούχα. Στις 24 Νοεμβρίου του 2007 η επανεκλογή του στο προεδρικό αξίωμα επιβεβαιώθηκε από την Εκλογική Επιτροπή του Πακιστάν.

Στις 15 Δεκεμβρίου του 2007 ήρε την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.

Η παραίτηση

Το Λαϊκό Κόμμα του Πακιστάν και ο Μουσουλμανικός Σύνδεσμος συμφώνησαν στις 7 Αυγούστου του 2008 στην αποπομπή του Μουσάραφ.

Στις 18 Αυγούστου του 2008 έπειτα από πίεση από την κυβέρνηση συνασπισμού, η οποία τον κατηγόρησε για παραβίαση του Συντάγματος και κατάχρηση εξουσίας, ο Μουσάραφ ανακοίνωσε σε τηλεοπτικό διάγγελμα την παραίτησή του από το αξίωμα του Προέδρου.

Εντός 30 ημερών θα εκλεγόταν άμεσα άλλος πρόεδρος. Η παραίτησή του γιορτάστηκε από χιλιάδες Πακιστανούς στους δρόμους. Προσωρινός πρόεδρος ανέλαβε ο πρόεδρος της Γερουσίας, Μουχάμαντ Μιαν Σούμρο.

Η εξορία

Μετά την παραίτηση του, ο Μουσάραφ, αφού πραγματοποίησε ένα προσκύνημα στη Μέκκα, ταξίδεψε στη Μέση Ανατολή, την Ευρώπη και τις ΗΠΑ , δίνοντας ομιλίες σε οργανισμούς και ιδρύματα.

Στις 24 Νοεμβρίου 2008 εγκαταστάθηκε, δηλώνοντας αυτοεξόριστος, στο Λονδίνο. Από εκεί, τον Ιούνιο του 2010 δημιούργησε το κόμμα Παν-Πακιστανική Μουσουλμανική Λίγκα, του οποίου αναγορεύτηκε πρόεδρος την 1η Οκτωβρίου του 2010.

Πίσω στο Πακιστάν, το PML-N προσπαθούσε να θέσει τον Μουσάραφ κατηγορούμενο για προδοσία, σύμφωνα με το Άρθρο 6 του Συντάγματος, σχετικά με την κήρυξη της χώρας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης τον Νοέμβριο του 2007.

Στην υπόθεση παρενέβη η Σαουδική Αραβία, η οποία άσκησε πίεση να μη υπάρξει κάποια δίκη για αυτό το θέμα.

Στις 11 Φεβρουαρίου του 2011, το Δικαστήριο Κατά Υποθέσεων Τρομοκρατίας εξέδωσε ένταλμα σύλληψης κατά του Περβέζ Μουσάραφ για την υπόθεση της δολοφονίας της Μπεναζίρ Μπούτο.

Στις 8 Μαρτίου του ίδιου έτους, το Ανώτατο Δικαστήριο του Σιντ του απήγγειλε κατηγορίες περί προδοσίας.

Η επιστροφή

Από το 2011, ο ίδιος είχε δηλώσει πως επιθυμούσε να επιστρέψει στη χώρα και να είναι υποψήφιος στις επόμενες εθνικές εκλογές.

Η αναμενόμενη επιστροφή του οδήγησε τους Ταλιμπάν να προβούν σε δήλωση μέσω βίντεο, μέσω της οποίας ορκίζονταν πως θα αποπειραθούν να δολοφονήσουν τον Μουσάραφ.

Παρά τις απειλές, ο Μουσάραφ επέστρεψε στο Πακιστάν στις 24 Μαρτίου του 2013.

Στις 19 Απριλίου 2013 η Αστυνομία του Πακιστάν προχώρησε στη σύλληψη του Περβέζ Μουσάραφ στο σπίτι του, στα περίχωρα του Ισλαμαμπάντ, δύο ημέρες πριν οδηγηθεί στο δικαστήριο για να αντιμετωπίσει τις κατηγορίες σχετικές με της κατάχρησης εξουσίας την περίοδο της προεδρίας του το 2007.

Η αρχή του τέλους

Ο Μουσάραφ τέθηκε σε κατ’ οίκον περιορισμό.

Το 2019 καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο για προδοσία.

Headlines