Σοφία Βέμπο: Ο έρωτας που γεννήθηκε μαζί με το «Παιδιά της Ελλάδος Παιδιά»

Σοφία Βέμπο: Το πραγματικό της όνομα ήταν «Σοφία Μπέμπου», όμως η ίδια επέλεξε να υιοθετήσει το επίθετο «Βέμπο» κάνοντας και τις απαραίτητες νόμιμες διαδικασίες, επειδή έτσι είχε συνηθίσει να προφέρει το όνομά της το κοινό. Γεννήθηκε στην Καλλίπολη της Ανατολικής Θράκης σαν σήμερα, στις 10 Φεβρουαρίου του 1910 και έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 68 ετών στις 11 Μαρτίου του 1978.

Η τραγουδίστρια που εμψύχωνε τους στρατιώτες στο μέτωπο παρά τις απαγορεύσεις

Η οικογένεια της -μετά την Μικρασιατική Καταστροφή- πηγαίνουν αρχικά στη Λάρισα και μετά βρίσκονται στον Βόλο δουλεύοντας σε εργοστάσιο καπνού. Εκείνη, σε ηλικία μόλις 20 χρόνων, δουλεύει σε ένα ζαχαροπλαστείο για να βοηθά τους γονείς της, ωστόσο η αγάπη της για το τραγούδι δεν κρύβεται. Κατεβαίνει στην Αθήνα και συμμετέχει στην επιθεώρηση με τίτλο «Παπαγάλος 1933», ενώ παράλληλα υπογράφει το πρώτο της συμβόλαιο με τη δισκογραφική εταιρία Columbia. Ερμηνεύει κυρίως ερωτικά τραγούδια και ξεχωρίζει για την μπάσα φωνή της και την ξεχωριστή ερμηνεία της.

Και εκείνη την εποχή ξεκινά ο πόλεμος. Στις 28 Οκτωβρίου του 1940, στις 10.00 το πρωί το ραδιοφωνικό πρόγραμμα του Ζαππείου αναμεταδίδοντας τραγούδια της, ο εκφωνητής Κώστας Σταυρόπουλος διακόπτει τη ροή του προγράμματος και προβαίνει στην ιστορική εκείνη ανακοίνωση της επίθεσης των ιταλικών δυνάμεων κατά της Ελλάδας και την άμυνα των ημετέρων. Ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος είχε αρχίσει.

Η Βέμπο τραγουδά σατιρικά και πολεμικά τραγούδια και γίνεται η εθνική φωνή εμψυχώνοντας τους Έλληνες στρατιώτες στο μέτωπο, Την ίδια εποχή, σε μία συμβολική πράξη, προσφέρει στο Ελληνικό Ναυτικό 2.000 χρυσές λίρες. Με την είσοδο των ναζιστικών στρατευμάτων στην Αθήνα φυγαδεύεται μεταμφιεσμένη σε καλόγρια στη Μέση Ανατολή, όπου συνεχίζει να τραγουδά για τα εκεί ελληνικά και συμμαχικά στρατεύματα. Η καλλιτεχνική της πορεία συνδυάζεται απόλυτα με την εμπόλεμη κατάσταση και χαρακτηρίζεται ως «Τραγουδίστρια της Νίκης.»

Η γνωριμία με τον Μίμη Τραϊφόρο και ο απόλυτος έρωτας

Προτού κηρυχτεί ο πόλεμος, η Βέμπο είχε πει για εκείνον: «Δεν θέλω να τον συναντήσω ποτέ. Ούτε καλλιτεχνικά ούτε και στη ζωή μου». Η ζωή όμως παίζει πάντα διαφορετικά παιχνίδια. Αργότερα και ενώ είχε κηρυχθεί πια ο πόλεμος, συνεργάστηκαν στο θέατρο, όπου εκείνη του είπε: «Έμαθα ότι γράφεις ωραίους στίχους».

Τότε έγραφε τραγούδια για τη Ρένα Βλαχοπούλου. «Θέλω να μου γράψεις ένα τραγούδι, αλλά πάνω στον σκοπό της Ζεχρά». Απαντώντας της εκείνος: «Από πότε οι θεοί ζητάνε χάρες από τους ανθρώπους»;

Και έρχεται το ιστορικό «Τα παιδιά της Ελλάδος παιδιά». Ήταν το πρώτο τραγούδι του έπους του ’40, εκείνο που εκτόξευσε την καριέρα της. Το τραγούδι είναι κυρίως η «Ζεχρά» του 1938 (στίχοι Αιμίλιου Σαββίδη, μουσική Μιχάλη Σουγιούλ, πρώτη εκτέλεση Σοφία Βέμπο), στο οποίο άλλαξε τους στίχους ο Τραϊφόρος το 1940.

Από εκείνη την ημέρα και μετά όλα τα τραγούδια και οι στίχοι ήταν αφιερωμένα σε εκείνη. Και οι δυό τους εκρηκτικοί χαρακτήρες αλλά με απόλυτο πάθος, αγάπη και έρωτα ο ένας για τον άλλον.

«Ένας έρωτας που έπεσε σαν οδοστρωτήρας στη ζωή μου και δεν άφησε όρθιες ούτε τις αναμνήσεις μου», έλεγε αργότερα ο Τραϊφόρος. «Ήμουν γεμάτος δέος απέναντι σ’ αυτή τη γυναίκα. Γιατί το μόνο που σου επέτρεπε ήταν να τη σέβεσαι. Δεν τολμούσα να σηκώσω τα μάτια μου να την κοιτάξω».

Αρρανωνιάστηκαν το 1942 στην Αίγυπτο και όταν γύρισαν στην Αθήνα ο γάμος τους εμποδίζεται από την οικογένεια της Βέμπο που θέλει να τη στείλει στην Αμερική. Ο Τραϊφόρος προσπαθεί να την εμποδίσει και εκείνη την εποχή γράφει το «Ας ερχόσουν για λίγο, μοναχά για ένα βράδυ/ να γεμίσεις με φως το φριχτό μου σκοτάδι».  Το τραγούδι γίνεται απόλυτη επιτυχία με πρώτη ερμηνεύτρια τη Δανάη Στρατηγοπούλου και η Σοφία επιστρέφει στην αγκαλιά του. Και παντρεύονται το 1957. Σε έναν έρωτα με εντάσεις, ζήλιες, διεκδικήσεις ο ένας για τον άλλον. Εκείνη που πολλές φορές δεν μπορεί να διαχειριστεί την κατάσταση μεταξύ τους καταφεύγει στο αλκοόλ.

Η Βέμπο και ο κινηματογράφος

Η Σοφία Βέμπο έχει συμμετάσχει στις ελληνικές ταινίες «η Προσφυγοπούλα» (1938) στον ρόλο της Σοφίας Νάκου, «Στέλλα» (1955) στον ρόλο της Μαρίας και στην ταινία του 1959 «Στουρνάρα 288» σε διπλό ρόλο, της ηλικιωμένης καθηγήτριας πιάνου κυρίας Ευγενίας (πάλαι ποτέ διάσημης Τζένης Μπλανς) και της Σοφίας Βέμπο.

Η βραδιά του Πολυτεχνείου

Η σπουδαία τραγουδίστρια δεν μπορούσε να είναι απούσα στα τραγικά γεγονότα του Πολυτεχνείου. Μάλιστα τη δύσκολη βραδιά του Νοέμβρη άνοιξε το σπίτι της κρύβοντας τους φοιτητές αρνούμενη να παραδώσει όταν η ασφάλεια χτύπησε την πόρτα της.

Το τέλος

Η μεγάλη ερμηνεύτρια με τη χρυσή ψυχή πέθανε στις 11 Μαρτίου 1978, ενώ η κηδεία της μετατράπηκε σε πάνδημο συλλαλητήριο με τη συγκίνηση του κόσμου τεράστια.