Η συγκλονιστική εξομολόγηση του Όσκαρ Γκαρθία για τον χαμό της κόρης του

Έχουν περάσει σχεδόν τρεις μήνες από την ημέρα που ο Όσκαρ Γκαρθία έχασε την κόρη του.

Η κόρη του άλλοτε προπονητή του Ολυμπιακού, πάλευε τα τελευταία οκτώ χρόνια με μια πάρα πολύ σοβαρή ασθένεια, χάνοντας τη μάχη τελικά τον περασμένο Νοέμβριο. Ο Ισπανός τεχνικός άνοιξε την καρδιά του στο «Athletic» και μίλησε για την τεράστια απώλεια που είχε ο ίδιος και η οικογένεια του.

«Αν ήμουν γενναίος πριν, τώρα είμαι πολύ πιο γενναίος και πιο δυνατός. «Στα ισπανικά, λέμε ‘relativizar’ (σ.σ. προσπαθούμε να βάλουμε τα πράγματα σε μια προοπτική), οπότε όπως είπα στις άλλες δύο κόρες μου (Γιάνα, 19 ετών, και Έμμα, 13 ετών) αυτό είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να συμβεί στην ζωή σου.

Δεν είναι απλά ότι πρέπει να είμαστε δυνατοί – φυσικά και πρέπει να κλαίμε, εμείς, και να το αντιμετωπίζουμε με όποιον τρόπο μπορούμε. Αλλά τελικά θα είμαστε δυνατοί γιατί στο μέλλον θα κοιτάμε πίσω και θα βλέπουμε ότι τίποτα δεν θα πονάει περισσότερο από αυτό», δήλωσε αρχικά.

«Ήμουν στο σπίτι και μου τηλεφώνησε η οικογένειά μου», λέει. «Μου εξήγησαν αυτό το προσωπικό θέμα και άρχισα να μην αισθάνομαι τόσο καλά.

Ήταν το θέμα με την κόρη μου, αλλά δεν ξέραμε τι της συνέβαινε. Ήταν μετά από μερικές εβδομάδες που βρήκαν το πρόβλημα (διαγνώστηκε ως όγκος στον εγκέφαλο). Τηλεφώνησα στον βοηθό μου, ο οποίος ήρθε στο σπίτι μου με την σύζυγό του, και είδαν ότι δεν ήμουν πολύ καλά και κάλεσαν ασθενοφόρο για να με πάει στο νοσοκομείο».

Ο Γκαρθία και άλλοι κοντινοί του άνθρωποι περιγράφουν το γεγονός ως κρίση πανικού. Αρχικά κρατήθηκε στο νοσοκομείο, αλλά οι υποχρεώσεις της Γουότφορντ συνέχισαν να έρχονται πυκνά και γρήγορα.

«Το επιτελείο μου και ο Μπίλι (ΜακΚίνλεϊ, προπονητής της πρώτης ομάδας) ανέλαβαν την ομάδα, αλλά ήμουν σε επαφή μαζί τους. Στη συνέχεια οι γιατροί μου είπαν ότι ίσως χρειαστώ τρεις ή τέσσερις εβδομάδες άδεια χωρίς άγχος.

Δεν ήταν δυνατόν να πω στον ιδιοκτήτη να με περιμένει τρεις ή τέσσερις εβδομάδες και δεν ήθελα να σταματήσω», λέει ο Γκαρθία. «Αποφάσισα να κάνω το καλύτερο για τον σύλλογο και να αποχωρήσω – όχι για μένα γιατί ήμουν πραγματικά σίγουρος ότι θα ανεβαίναμε στην Premier League, που ήταν το όνειρό μου και μια από τις μεγαλύτερες ευκαιρίες της ζωής μου. Και είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρναμε γιατί το επιτελείο μου έμεινε εκεί και έφτασε στην Premier League με τον Σλάβισα Γιοκάνοβιτς.

Κανείς δεν ξέρει τι συνέβη μετά από αυτό, στη δική μου περίπτωση με την είδηση της κόρης μου, και μετά να πρέπει να αποφασίσω να μην προπονήσω στην Premier League. Αυτά ήταν τεράστια πλήγματα.

Ήταν μια δύσκολη περίοδος και αφού επιβεβαιώσαμε τη σοβαρότητα του προβλήματος πέρασα μήνες όπου δεν ήξερα τι ήθελα να κάνω με τη ζωή μου. Εκείνη την περίοδο, η ζωή της οικογένειάς μου άλλαξε πολύ, αλλά όλα αυτά τα πράγματα με κάνουν πολύ δυνατό».