Σεισμός Τουρκία: «Συγγνώμη Ιρμάκ που δεν σου έφτιαξαν ένα πιο γερό σπίτι» – Οσοι επέζησαν, δεν θα ξεχάσουν

Μία αρχέγονη γεωλογική δομή, από τις χιλιάδες που κρύβονται στον φλοιό της Γης και με την αέναη κίνησή τους διαμόρφωσαν τον πλανήτη που ζούμε, θρυμματίστηκε βίαια.

Σε απόσταση αναπνοής από την Ελλάδα, σε χρόνο ανθρώπινο, όχι γεωλογικό, σε 60 δευτερόλεπτα, με τόση σφοδρότητα που ο φλοιός ράγισε και μία χώρα καταποντίστηκε.

Ο χρόνος αποδείχτηκε σχετικός για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, τόσο διαφορετικούς και τόσο ίδιους εκείνο το τελευταίο δευτερόλεπτο της καταστροφής.

Σωροί

Οι περισσότεροι πέθαναν εκείνη την ώρα, λιγότεροι επέζησαν τραυματισμένοι στο σκοτάδι και τη σκόνη των σπιτιών τους που έγιναν σωροί από μπάζα.

Ακόμη λιγότεροι στάθηκαν τυχεροί και απεγκλωβίστηκαν τις πρώτες 100 ώρες.

Μετά, οι διασώστες ανέσυραν παιδιά, πέρα από τον χρόνο επιβίωσης που εμπειρικά καταγράφεται σε τέτοιες περιπτώσεις.

Η έβδομη μέρα

Και την έβδομη μέρα, την όγδοη, συμπληρώνοντας ο χρόνος το ανήκουστο όριο των 200 ωρών, κι άλλα παιδιά, πρόβαλαν αναίσθητα μέσα από τρύπες στα ερείπια, τα ανέσυραν διασώστες.

Χωρίς την αίσθηση του τι συνέβη, πίσω έμεινε ίσως η μητέρα, κάποιο ή όλα τα αδέρφια τους, ίσως ο πατέρας.

Σε 60 δευτερόλεπτα, πριν ξεκινήσουν μέσα σε εκκωφαντικό κρότο να συμπτύσσονται και να καταρρέουν το ένα κτίριο πίσω από το άλλο, φάνηκε πως μανάδες και πατεράδες τινάχτηκαν να προστατέψουν τα παιδιά τους.

Φάνηκε από μία τούφα μαλλιών στα δάκτυλα κάποιου βρέφους, από ένα νεκρό σώμα μιας γυναίκας πάνω από το ημιλιπόθυμο σώμα ενός παιδιού.

Ο χρόνος

Ομως ο χρόνος αποδείχτηκε σχετικός. Και ο θάνατος, σε κάποιες περιπτώσεις επιλεκτικός.

Στην πόλη Καχραμανμαράς, ο Μεσούτ Χαντσέρ δεν πρόλαβε να τρέξει στο σπίτι της μάνας του, όπου βρισκόταν η μικρή του κόρη η Ιρμάκ.

Είναι ο άνθρωπος, με το πορτοκαλί γιλέκο, που κάθεται ζαρωμένος σε χαλάσματα, με βλέμμα άδειο. Το ένα του χέρι πιάνει και δεν αποχωρίζεται τα δάκτυλα της Ιρμάκ.

Εξέχει από έναν τεράστιο ογκόλιθο μπετού, το χέρι της, ο πατέρας της προσπαθεί να το κρατήσει ζεστό, αλλά είναι μάταιο.

Γυμνά χέρια

Φαίνεται το λευκό στρώμα του κρεβατιού. Η Ιρμάκ συνεθλίβη σε αυτά τα 60 δευτερόλεπτα.

Ο πατέρας της, πριν φτάσουν τα σωστικά συνεργεία, προσπάθησε με γυμνά χέρια να σκάψει ένα τεράστιο τσιμεντένιο ογκόλιθο για να την ελευθερώσει.

«Ηταν αδύνατο», είπε μιλώντας στο CNN. Κι έτσι, λύγισε δίπλα της. Και έμεινε ώρες εκεί. Στέρεψε η ζωή του εκεί.

«Τους βρίσκαμε  νεκρούς στα κρεβάτια τους», όπως είπε στα ΝΕΑ ο Θύμιος Λέκκας.

«Πώς αλλιώς, 3 τα ξημερώματα έγινε ο σεισμός, σε δευτερόλεπτα κατέρρευσαν τα κτίρια».

Φθάνουν

Φθάνουν εκατοντάδες διασώστες από κάθε γωνιά του πλανήτη. Φθάνουν στα βουνά από μπάζα που ήταν κτίρια, φτιαγμένα άρπα κόλλα.

Οι συγγενείς εγκλωβισμένων ουρλιάζουν πάνω από τα ερείπια και τραβούν από το χέρι τους διασώστες.

Στα 60 δευτερόλεπτα που κράτησε η διάρρηξη του ρήγματος, μια γυναίκα στην αιμάσσουσα Συρία, αντιδρά στον θάνατο και δίνει ζωή σε ένα κοριτσάκι που το είπαν Άγια.

Η αυγή δεν βρήκε κανέναν ζωντανό απ’ όσους ήταν δίπλα στην ετοιμόγεννη γυναίκα.

Πέθαναν

Πέθαναν όλοι, την ώρα του σεισμού, σαν την Ιρμάκ. Σαν να βγήκε η μία ψυχή και να μπήκε στο σώμα που μόλις πρόβαλε από τον όλεθρο, την Άγια, που οι διασώστες βρήκαν ενωμένη με τον ομφάλιο λώρο.

Τόσο πολλοί νεκροί σε τόσο μικρή έκταση γης.

Τις τελευταίες ώρες σίγησαν οι περισσότεροι ήχοι κάτω από τα μπάζα. με δυσκολία να ακουστούν οι ανάσες. Σκιές μόνο διακρίνονται τα βράδια στα φώτα των εκσκαφέων.

Σχεδόν καμία οικογένεια δεν βγήκε αλώβητη.

Μαύρη τρύπα

Σε οποιονδήποτε οικιστικό ιστό η γη συγκλονιζόταν από 7,8 Ρίχτερ, η καταστροφή θα ήταν ανυπολόγιστη. Δεν θα έμενε πέτρα σε πέτρα. Ο,τι κατασκευή και να υπήρχε. Μαύρη τρύπα είναι το επίκεντρο, το μάτι του κυκλώνα.

Δεν μπορεί ο άνθρωπος να ημερέψει τη Γη, είναι χειρότερα και όταν την περιφρονεί.

Καθώς το ρολόι καταπίνει τα δευτερόλεπτα οδεύοντας στις 200 ώρες μετά τον σεισμό, η ζωή αποδεικνύεται ισχυρότερη από τα σχέδια ηγετών και υπευθύνων που φάνηκαν μικρότεροι των περιστάσεων.

Δεν ζήτησε κανείς συγγνώμη που δεν έφτιαξε ένα πιο γερό σπίτι για την Ιρμάκ, και τους χιλιάδες ανθρώπους που συνεθλίβησαν με τον πιο φρικτό θάνατο.

200 ώρες

200 ώρες μετά το σεισμό η ανθρώπινη ζωή αναμετράται με δυσθεώρητες δυνάμεις, αυτές της Φύσης, που ποτέ δεν έπαψε να σπέρνει μαζικές καταστροφές για να προωθήσει την εμφάνιση νέων ειδών.

300 ώρες μετά τον σεισμό, όταν σοροί και σωροί δεν ξεχωρίζουν, μία νέα γενιά παιδιών περπατά εκεί που το ρήγμα προσωρινά πέθανε.

Ούτε αυτά ούτε αυτοί που επέζησαν μισοί, δεν θα ξεχάσουν.