Οι νέοι ψηφίζουν tik tok

Είδα με μεγάλο ενδιαφέρον την δημοσκόπηση της Palmos Analysis για λογαριασμό του Attica που διεξήχθη στις ηλικίες και μόνον 17 – 34 ετών. Μια μέτρηση για νέους θα λέγαμε ή πολύ νέους βάσει του προσδόκιμου μέσου όρου ζωής. Πολύς λόγος για τους νέους. Ολόκληρες στρατηγικές κομμάτων πάνω τους. Για να τους πιάσουν.

Έχετε κι εσείς την αίσθηση πως συχνά αυτό που καταγράφεται ως αντιπολιτική στάση είναι μια βαθιά πολιτική στάση και λέγεται αποστροφή απ’ τα πολιτικά δρώμενα;

Έχετε και σεις την αίσθηση πως τα πράγματα τρέχουν τόσο πολύ που ακόμη κι ένα σημείωμα σαν τούτο μοιάζει στα όρια του παρωχημένου όταν καλείται να ιχνογραφήσει κάποιες από τις νέες τάσεις; Έχετε και σεις την αίσθηση πως το πιο νέο κοινό δεν υπάγεται στα παλιά εγχειρίδια επικοινωνίας ή πολιτικής στρατηγικής και έχει την δική του γλώσσα, μυστικά και αποκούμπια;

Ας πάμε όμως στην αρχή του άρθρου μας. Από την εν λόγω μέτρηση μου έκαναν εντύπωση διάφορα πράγματα. Κάποια τα περίμενα, όπως για παράδειγμα την μεγάλη αγωνία των 17 – 34 για τους τρεις αρμούς της κοινωνικής συνοχής: Ακρίβεια, χαμηλοί μισθοί και ανεργία. Κι ένα ακόμη, πώς το 33% ζουν με τους γονείς τους.

Εδώ όμως έχει ενδιαφέρον πως την ίδια στιγμή οι νέοι τούτοι δείχνουν βασικά εμπιστοσύνη στην οικογένεια από όλους τους θεσμούς. Ακολουθούν οι ένοπλές δυνάμεις. Και το 70% δηλώνει πως θέλει στο μέλλον να δημιουργήσει την δική του (το ίδιο νούμερο, δηλαδή το 70%, λέει πως οικονομικοί λόγοι βασικά τους αποτρέπουν από το να κάνουν το βήμα).

Επίσης με μια ματιά διατηρείται το πρόσημο της Μεταπολίτευσης: οι περισσότεροι είναι αριστερόστροφης επιλογής.

Και επίσης ένα δυσμενές στοιχείο είναι πως δεν δείχνει να υπάρχει αναστροφή του brain drain.

Στα δικαιώματα επίσης έχουν γίνει βήματα. Οι νέοι πιστεύουν στην Οικογένεια, θεωρούν εχθρική χώρα την Τουρκία, είναι υπέρ των γάμων των ομόφυλων (71%), θέλουν εκτός νόμου το μόρφωμα Κασιδιάρη και επίσης έχει σαφές προβάδισμα ο ΣΥΡΙΖΑ αν γίνουν αύριο εκλογές και ψήφιζαν μόνον αυτοί.

Μπερδευτήκατε; Κι όμως η εποχή μας είναι ρευστή. Πολλά παλιά χαρακτηριστικά που καθόριζαν την φυσιογνωμία των πολιτών ή συγκροτούσαν ταυτότητες, σήμερα είναι διαχυμένα στους νέους ανθρώπους.

Και μπορεί κάποιος άνετα να έχει μεγάλη εμπιστοσύνη στην εκκλησία αλλά και να είναι υπέρμαχος της υιοθεσίας παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια.

Και εδώ θα προκύψει μια σειρά προβλημάτων για μερικές από τις πολιτικές μας δυνάμεις. Πώς θα προσεταιρισθούν μια τέτοια νέα και κατακερματισμένη πραγματικότητα; Σποτάκια; fb; tik tok; ή σχέδιο συμπεριληπτικό και ειλικρινές που να ενσωματώνει τις νέες τάσεις; Η απάντηση δεν θα απασχολήσει τόσο στις επικείμενες εκλογές που θα είναι οι τελευταίες ενός μεγάλου πολιτικού κύκλου.

ΥΓ Στην ίδια έρευνα διαβάζουμε πως βασικά οι νέοι ενημερώνονται από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης (42%), τις ενημερωτικές ιστοσελίδες (38%), τηλεόραση (10%), εφημερίδες (3%), ραδιόφωνο (2%). Βεβαίως εδώ θα σκεπτόμουν πως τα ΜΚΔ βασικά φιλτράρουν υλικό εφημερίδων και ιστοσελίδων άρα δεν αποτελούν αυτοτελώς μέσο στις περισσότερες περιπτώσεις. Το πρόβλημα είναι όταν τα μέσα κυνηγούν τα ΜΚΔ αλλά αυτό είναι θέμα για άλλο σημείωμα.