Η διπλή νίκη του Ολυμπιακού

Και οι δύο προκρίσεις του Ολυμπιακού στον τελικό του Τσάμπιονς Λίγκ στο βόλεϊ ήταν ιστορικές. Το 1992 είχε καταβάλει την πανίσχυρη ΤΣΣΚΑ Μόσχας με 3-0 στο ΣΕΦ ενώ 10 χρόνια αργότερα στο «φλεγόμενο» Οπόλε της Πολωνίας είχε λυγίσει τους γηπεδούχους της Μόστοσαλ με 3-1.

Και όμως η χθεσινή πρόκριση των Ερυθρολεύκων στον τελικό του Τσάλεντζ Κάπ απέναντι στον Παναθηναϊκό και στο κλειστό του Αγίου Θωμά περνάει στο πάνθεον ως η μεγαλύτερη της ιστορίας του και ενδεχομένως η κορυφαία δεδομένων πάντα των συνθηκών για ελληνική ομάδα σε ημιτελικό κυπέλλου Ευρώπης.

Σε ένα νόκ άουτ παιχνίδι στο  βόλεϊ στη χειρότερη περίπτωση μπορεί να βρεθείς πίσω στο σκορ μέχρι 0-2, αλλά εδώ ο Ολυμπιακός ήταν με την πλάτη στον τοίχο με έναν ουσιαστικά 0-4 !

Στο οποίο για τέσσερα συνεχόμενα σετ (τρία στους 25 πόντους και το χρυσό σετ στους 15) ήταν υποχρεωμένος να κερδίζει αλλιώς όλα θα τελείωναν για αυτόν.

Η νίκη των Ερυθρολεύκων ήταν διπλή όμως διότι πολύ απλά δεν προσπάθησαν στο ελάχιστο να εκμεταλλευτούν την τραγική κατάσταση με τα επεισόδια την Τετάρτη το βράδυ και να πάρουν τη νίκη και κυρίως την πρόκριση στα χαρτιά. Με τραυματισμό αστυνομικού, αποπνικτική και τεταμένη ατμόσφαιρα ήταν το πιο εύκολο να το κάνουν.

Όχι απλά έμειναν, αλλά επέμειναν από την πλευρά τους να διεξαχθεί το παιχνίδι και μάλιστα όχι έχοντας νικήσει με 3-0 στον πρώτο αγώνα αλλά όντας με την πλάτη στον τοίχο από την ήττα τους με 3-1 γνωρίζοντας καλά ότι αρκούσαν μόλις δύο σετ στον μεγάλο αντίπαλό τους στην έδρα του για την πρόκριση.

Ο Ολυμπιακός όπως πρεσβεύει η ιστορία του συλλόγου, δεν επιδίωξε να «μηδενίσει» τον αντίπαλό του ενώ εκείνη τη στιγμή του είχαν στρώσει βούτυρο στο ψωμί του ο αντίπαλος με την επιπολαιότητα να μην έχει επιλέξει το επιβλητικό ΟΑΚΑ για τον επαναληπτικό ημιτελικό του Τσαλεντζ Κάπ.

Η άσχημη ατμόσφαιρα

Όπου και μεγάλο οικονομικό κέρδος (ειδικά για το μέγεθος του ερασιτέχνη) θα είχε αλλά και μια τρομερή έδρα 18.000 και πλέον θεατών. Προς τιμήν του ο πρόεδρος των Πράσινων, Παναγιώτης Μαλακατές ανέλαβε την ευθύνη για το ότι δεν επέλεξαν το ΟΑΚΑ.

Ακόμα και σήμερα, όσοι βρέθηκαν στο άδειο κλειστό του Αγίου Θωμά ένιωθαν την άσχημη ατμόσφαιρα στο χώρο από πλευράς μυρωδιάς αν και ευτυχώς είχε αεριστεί αρκετές ώρες ο χώρος.

Η ευρωπαϊκή ομοσπονδία είναι πολύ αυστηρή σε τέτοια  θέματα και ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να έχει πρόβλημα αλλά ο «αιώνιος» αντίπαλός του δεν τράβηξε το χαλί αλλά έμεινε  – με την πλάτη στον τοίχο – για να διεκδικήσει στο τάραφλεξ την ιστορική πρόκριση όπως και τα κατάφερε. Και αυτή η αίσθηση είναι σαφώς πιο όμορφη και γλυκιά για κάθε αθλητή που θέλει να κερδίζει στο γήπεδο και όχι σε μια αίθουσα δικαστηρίου.

Πέραν το ηθικό κομμάτι, υπάρχει και το αγωνιστικό και ο Ιταλός Αλμπέρτο Τζουλιάνι διαχειρίστηκε άψογα αυτό το ντέρμπι και δικαιώθηκε σε σχέση ιδιαίτερα με το πρώτο  παιχνίδι που δεν είχε μια καλή βραδιά.

Ο Ιταλός είχε ετοιμάσει άψογα την ομάδα του και ψυχολογικά και αυτό φάνηκε ιδιαίτερα μετά την απώλεια του πρώτου σετ όπου ενώ η πίεση είχε ανέβει ακόμα περισσότερο στους Ερυθρόλευκους εκείνοι ανταπεξήλθαν με εντυπωσιακό τρόπο και πήραν με πανηγυρικό τρόπο στο φινάλε την επική πρόκριση, όχι με εναν αλλά πολλούς πρωταγωνιστές και πέντε παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων και αυτο μόνο τυχαίο δεν είναι.

Ο Αλμπέρτο Τζουλιάνι έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του.